Dante en hel
DANTE: - Dante Alighieri is de reisgids van Hel. In feite kon u zeggen hij de schepper van Hel is als u niet begreep hij werd geleid en werd aangemoedigd aangezien anderen werden gedwongen om tot al manier van graven beelden en godsdienstige pictogrammen of verhandelingen te schrijven en te leiden om Hel, Satan en het gehele dogma van „zonden en demonnen te steunen. De kerk bezat al creatief werk omdat dergelijke creatieve dingen uit God kwamen en zij waren de vertegenwoordigers van deze God. De zwendel van Nice als u tot het het werk kunt maken? eh? Hier is het een weinig academische inzicht in hoe hij ook werd belast om de waarneming van vroegere seers en wijze mensen te verminderen.
„Vuurhaard XX valt in vier verhalende segmenten. Lijnen 1-30 stellen de zonde over het algemeen van waarzegging voor; lijnen 31-57 introduceren beroemde wichelroedelopers van antiquiteit, elk van wie de cijfers binnen en een belangrijke klassieke tekst vertegenwoordigt: Amphiaraus van Thebaid van Statius, Tiresias van Ovid verandert, Arruns van Pharsalia van Lucan, en Manto van Aeneid van Vergil; lijnen 58-99 omvatten de uitweiding op Mantova; lijnen 100-130 bevatten de vraag van Dante betreffende verdere wichelroedelopers, en de reactie van Vergil, waarin hij Eurypylus van Aeneid en diverse de eigentijdse vaklieden noemt. Wij nemen nota van de symmetrie van canto; de algemene openings en sluitende secties, elk van dertig lijnen, ontwerpen de meer gespecificeerde binnenlandse opeenvolgingen. De schijnbaar vreemde sectie over Mantova is volledig zo omringd en geïnformeerdr door de het bevelen kwestie van voorspelling, een kwestie die met het benadrukken van canto van dichters en poëzie, met zijn evocatie van klassieke auctores en met het het arresteren gedrag van Vergil direct verwant is. Want de voorspelling in feite een tekstuele kwestie is; een profeta voor Dante is één wie voorspelt, die in ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „magno volumeÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“ van de mening van de God (Paragraaf XV, 50), leest en het boek van de toekomst ontcijfert. Omdat de voorspelling daarom hoofdzakelijk een kwestie van correcte en onjuiste lezing is, is de nadruk van canto op textuality vasthoudend: van aanvankelijke terzina, die in doelbewust technische taal de behoefte van de auteur afkondigt om vers te maken en vorm te geven aan zijn twintigste canto, aan de even technische verwijzing naar Aeneid als ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „alta tragedÃÆ'à † ’Âà ‚¬aÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“ in lijn 113; als dit de enige plaats in het gedicht is waarin Dante een numerieke markering aan een canto hecht, is het ook een unieke definitie van het gedicht van Vergil als tekst die tot een specifiek genre behoort. Voorts conven de tekstuele voorlichting van de openingslijnen _ _ pena mi van canto van ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „Di nova ver versi/e dar Matera al ventesimocanto/DE La prima canzonÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“ _ _ wordt gedeeld door zijn definitief vers: ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „SÃÆ'à † ’Âà ‚¬ mi parlava, eandavamo introcqueÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“. Hier caricatured de aanwezigheid van een woord, introcque, het waarvan gebruik door Florentines is in DE Vulgari Eloquentia, heft een gastheer van vragen over het schrijven en genre op, en dient om canto op de zelfde tekstuele sleutel te sluiten waarmee het begon.
Vuurhaard XX behandelt de geldigheid en de legitimiteit van de handelingen van het schrijven en het lezen. Zoals Hollander heeft getoond, roept Dante zijn klassieke auctores op om hen te verbeteren, die hun teksten misreading zodat om wichelroedelopers, zoals Amphiaraus en Tiresias te vervloeken, waarde Ouden edele vaklieden van de kunst beschouwden, tellers van waarheid. Door deze wichelroedelopers in vierde bolgia te plaatsen, maakt Dante hun onjuistheid, en zijn meningsverschil op deze score met zijn klassieke voorgangers duidelijk. Één van de klassieke zo aangehaalde voorgangers is Vergil, ingezetene poeta van de Komedie, en het is als zijn nieuwe zelf dat Vergil het verhaal dat van Manto navertelt, de vroegere rekening verandert die in het tiende boek van Aeneid wordt gevonden. Het Latijnse gedicht brengt met elkaar in verband dat de profeten een kind, Ocnus dragen, die de stad opricht en het de naam van zijn moeder geeft: ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „qui muros matrisque dedit tibi, Mantua, nomenÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“ (ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „wie u muren en de naam van zijn moeder gaf, O MantuaÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“ [Aen. X, 200]). De komedie, enerzijds, brengt met elkaar in verband dat Manto, ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „Lavergine crudaÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“ (82), regelde en in een vlek die later door mensen van de omringende gebieden wordt gekozen geschikt voor een stad stierf: Van La cittÃÆ'à sovra † ’Âà ‚ van ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „Fer ossa morteÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ quell“ (91). Interessantst over Vergil is de toespraak zijn het sluiten bevel aan de pelgrim om alle andere rekeningen te negeren van het oprichten van Mantova; aangezien het enige ware verhaal is heeft hij net gehoord, moet de pelgrim ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚ „geen leugen laten truthÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚“ bedriegen, d.w.z. moet hij alle andere rekeningen verwerpen vals (97-99): „(1)
Auteur van Diverse Druïden
Gast „deskundige“ in World-Mysteries.com
Kroniekschrijver voor de Pers Magazzine van S
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
