Vrouwen in Overgang van Postfeminism naar Afgelopen Vrouwelijkheid
"[ Binnen ]... brothels van Wenceslas Square, in centraal Praag, [ waar ] de seksuele betrekkingen voor USD 25 - over de helft van kunnen worden gekocht de prijs die bij Duitse brothel wordt aangerekend... De Slavische vrouwen hebben Filipijners en Thais als het gemeenschappelijkste buitenlandse aanbieden binnen [ Europa ]."verdrongen (De Econoom, Augustus 2000, p.18)
"ik ben ook omzichtig van de revolutionaire ambitie van sommige feministische teksten, met hun ideeën over veranderende huidige voorwaarden, hebben geziend genoeg geprobeerde utopie voor één leven" (Petr Pr?hoda, de Nieuwe Aanwezigheid, 2000, p. 35).
"Als elk land heeft waarschijnlijk zijn Amazonië, als wij veel in Tsjechische mythologie, naar een inzameling van Oude Tsjechische Legenden terugkeren, wij komen over een zeer interessante legende over het kasteel D?v?n (wat letterlijk de ' Meisjes ' Kasteel ' betekent). Het beschrijft een bloedig verhaal over een opstand van vrouwen, die een vengeful oorlog tegen mensen begonnen. Aangezien het verhaal gaat, waren zij niet alleen geschikt strijders, hadden zij geen genade en zouden niet aarzelen om hun vaders en broers te doden. Onder de leiding van machtige Vlasta, leefden de "meisjes" in hun kasteel, "D?v?n", waar zij een strenge militaire opleiding ondergingen. Zij leidden de oorlog zeer met succes, en één dag Vlasta kwam met een shrewd plan op de proppen hoe te om gijzelaar te nemen beroemde nobleman, Ctirad. Zij koos mooie S?rka van het lichaam (sic!) van haar troepen en had haar gebonden tot een boom door een weg met een hoorn en een kruik van een weide uit haar bereik, maar in haar gezicht. In deze staat, wachtte S?rka op Ctirad om haar te vinden. Toen hij eigenlijk werkelijk verscheen en haar zag, vertelde zij hem een droevig verhaal van hoe de vrouwen van D?v?n haar voor het volgende van hun ideologie niet door haar aan de boom te binden straften, mockingly zettend een kruik en een hoorn (zodat zij altijd dat zij) dorstig en hulpeloos is dichtbij door Ctirad zou herinnerd worden, door de mooie vrouw enchanted, het lokmiddel geloofde en haar untied, en toen zij hem de weide overhandigde, hij gewillig gedronken het. Toen hij reeds werd gedronken, liet zij hem de hoorn blazen, die een signaal voor de strijders D?v?n was om hem te vangen. Hij werd toen gemarteld op vele afschuwelijke manieren, aan het eind van wat, zijn lichaam in een houten wiel werd geweven en werd getoond. Deze gebeurtenis mobiliseerde het leger, dat spoedig daarna D?v?n. (zeer beduidend, is deze legende de enige rekening van radicale feminism in Tsjechisch Land.)"vernietigde ("Vissicitudes van Tsjechische Feminism" door Petra Han?kov?)
"Wij zelf... en vele anderen zijn op zoek naar globale sisterhood helemaal niet, en het is slechts wanneer wij het verwachten van het opgeven dat wij kunnen overal worden. Het is elkaars zeer ' verscheidenheid ' die ons motiveert, en de dingen die wij in gemeenschappelijk overneem grotere betekenis binnen de context van verscheidenheid hebben gevonden. Er zijn zo te leren veel door de manieren te vergelijken waarop wij verschillend zijn, en die de zelfde elementen van de ervaring van vrouwen globaal zijn, en die aren't, en benieuwd zijnd waarom, en wat het "betekent (Jirina Siklov?)
"Het is moeilijk om drie watermeloenen onder één wapen te dragen." (Gezegde dat aan Bulgaarse vrouwen wordt toegeschreven)
Het "hoge niveau van werkloosheid onder vrouwen, scheiding in de arbeidsmarkt, het stijgende salarishiaat tussen vrouwen en mannen, het gebrek aan vrouwen huidig op het besluitvormingsniveau, stijgend geweld tegen vrouwen, de hoge niveaus van moeder en zuigelingsmortaliteit, het totale ontbreken van de contraceptieve industrie in Rusland, de ontoereikendheid van de voordelen van het kindwelzijn, het gebrek aan adequate middelen om huidige staatsprogramma's te financieren - dit is slechts een deel van de lange lijst van de rechtenschendingen van vrouwen." (Elena Kotchkina, het Centrum van Moskou voor de Studies van het Geslacht, "Rapport over de Rechtsvorm van Vrouwen in Rusland")
Het communisme was nightmare van mannen en de droom van vrouwen, of zodat gaat de linkse versie. In werkelijkheid was het een niet sexistische hel. De vrouwen onder communisme, werden inderdaad aangemoedigd om aan arbeidskrachten deel te nemen. Een serie van gemakken vergemakkelijkte hun participatie: de centra van de dagzorg, kleuterschool, de hele dag durende scholen, abortusklinieken. Zij hadden hun quota in het parlement. Zij beklommen tot de bovenkant van sommige beroepen (hoewel er een lijst van vrouw-vrije beroepen was, meer dan 90 zijn Polen). Maar dit - als de meeste andere dingen in communisme - was een zuivere simulacrum.
De werkelijkheid was veel meer drearier. De vrouwen, hoe mettlesome, kreunden onder de "drievoudige last" - werk, echtelijk verwachtingen cum childrearing karweien en partijactivisme. Zij bezweken aan het lokmiddel en de eisen van het (zware en opschepperige) beeld van de communistische "super-vrouw". Dit martyrdom - die nu door de dubbele Westelijke invoer, kapitalisme en feminism wordt bedreigd - die als fontein van zelfrespect en een bron van zelf-waarde in anders sombere omstandigheden wordt het gediend.
Maar toch werd de communistische geïnspireerde werkplaatsrevolutie niet aangevuld door binnenlandse. Overleefden de traditionele rollen van vrouwen - zo beknopt samengevat door Bismarck met Pruisische geniality als "keuken, kinderen, kerk" - de moderniserende aanval van wetenschappelijk Marxisme. Het is waar dat de macht binnen de familieeenheid (de "verschoof Vrouw is de hals die het hoofd bewegen, haar echtgenoot"). Maar "underslippers" (als Tsjechische disparagingly zelf-geëtiketteerde mensen) hadden nog de hogere hand. In het kort, werden de vrouwen nu onderworpen aan zware dubbele privé als openbaar patriarchy, zowel (de laatstgenoemden die door de partij en de staat worden verspreid). Het is niet dat zij niet de onafhankelijkheid, de status, de sociale interactie en de steunnetwerken taxeerden dat hun banen zich hen veroorloofden. Maar zij namen het gebrek aan keus (de werkgelegenheid was verplicht) en de parasitische regel van hun vaak nutteloze echtgenoten kwalijk. Veel van hen waren een integraal en belangrijk deel van nationale en sociale bewegingen door het gebied. Maar toch met beveiligde overwinning en bereikte doelstellingen, werden zij onveranderlijk gemeden en werden uitgesloten. Dientengevolge, voelden zij geëxploiteerd en misbruikt. De kleine wonder vrouwen stemden voor rechtse partijen overweldigend postcommunisme.
Maar toch zelfs daarna de nalating van communisme er niet in, Westelijke slaagde feminism om wortel in Midden- en Oost-Europa (EEG) te nemen. De Kust Amazonië van het Oosten van Amerika en hun Britse tegenhangers waren te ideologisch, te Marxistisch, te radicaal en ook mens-hatend en familie-kleinerend om veel het volgende in de enkel-bevrijde slachtoffers van linkse ideologieën te veroorzaken. De snoevende, overdreven-gepolitiseerde vrouwen waren een nietje van communisme - en zo waren de bevrijding van vrouwen. De vrouwen in EEG deden de gelofte: "nooit opnieuw".
Voorts eveneens hief de verdamping van het ijzergordijn de drievoudige last op. De vrouwen hadden definitief een keus of om een carrière te ontwikkelen en hoe te om het met het familieleven in evenwicht te brengen. De verleende, economische ontbering maakte deze keus hoogst theoretisch. Nogmaals, moesten de vrouwen werken om einden te maken samenkomen. Maar verstikkende ethos was gegaan.
Het communisme verliet achter het een wettelijke infrastructuur onverenigbaar met een moderne markteconomie. Het moeder verlof was overal tussen 18 en 36) maanden (!, bijvoorbeeld. Maar er waren geen wetten om binnenlands of spousal geweld, vrouwen, de georganiseerde ringen van de misdaadprostitutie, onderscheid, ongelijkheid, echtelijke verkrachting, datumverkrachting en een gastheer die van andere kwesties aan te pakken handel drijven. Er waren de media van geen vrouwen van om het even welke soort (TV of druk). Geen universiteit bood een geslacht aan bestudeert programma of had een de studiesafdeling van vrouwen. Het communisme was geinteresseerd in vrouwen (en mensen) als productiemiddelen. Het negeerde alle andere afmetingen van hun bestaan. In sputnik-era Rusland, waren er geen fabrieken voor tampons of sanitaire verbanden, bijvoorbeeld. Het communisme geloofde dat het herstructureren van klassenrelaties alle andere sociale onbillijkheden zal oplossen. Feminism behoorde behoorlijk tot de bedorven, broedende vrouwen van het Westen - niet aan bluestockings van communisme. Het negeren van problemen was de manier van het communisme om hen op te lossen. Aldus, waren er geen officiële werkloosheid in het land van socialism - of drugs, of AIDS, of ongelukkige vrouwen. Om van psychodynamic theorieën te lenen, ontwikkelde het Communisme "nooit probleemstandvastigheid".
Aan velen, inbegrepen vrouwen, was het communisme over perversion van de "natuurlijke orde". De mannen en de vrouwen waren catapulted uit hun pre-verordende sociale banen in een experiment in dystopy. Toen het beëindigde, werd het postcommunisme een throwback aan de 19de eeuw: zijn waarden, mores en tengere bourgeois aspiraties. In de exegese van overgang, werd het communisme geïnterpreteerd als aberratie, een onderbreking in een anders lineaire vooruitgang. Het werd gegoten als bedroevend historisch ongeval of, slechter, disowned een misdadige inspanning fel te zijn en keerde om.
Nogmaals bleken de vrouwen de eerste slachtoffers van historische processen te zijn, dit keer van overgang. Zij zagen hun banen die door mannelijk-overheerste privatisering en mannelijk-male-biased technologische modernisering worden verbruikt. De mensen in EEG zullen 3 keer eerder een baan vinden, werd 60-80% van de banen van alle vrouwen verloren (bijvoorbeeld in textiel en de kledingindustrie) en de hoogste cijfers van werkloosheid zijn onder midden oude en oudere vrouwen ("werkloosheid met een vrouwelijk gezicht" aangezien het de Oekraïne wordt gelaten komen). De vrouwen vormen 50-70% van de werklozen. En de werkloosheid van vrouwen wordt waarschijnlijk onder-gerapporteerd. De meeste niet opgenomen arbeiders (liet van de officiële statistieken weg) zijn vrouwen. Waar omscholen (een zeldzaamheid) beschikbaar is, worden de vrouwen opgeleid om computerwerk, meestal administratieve en lage bekwaam te doen. De mensen, enerzijds, worden toegewezen om nieuwe en veelbelovende technologieën te assimileren. In vele landen, worden de vrouwen gevraagd om hun rechten op te schorten in het kader van de wet, of zelfs bewijs van sterilisatie te veroorzaken alvorens zij een baan krijgen. De enige straal van licht is hoger onderwijs, waar de participatie van vrouwen eigenlijk in bepaalde landen steeg. Maar deze zegen is beperkt tot "vrouwelijk" (laag betaal en lage status) beroepen. De beroeps en technische scholen hebben of onderaan volledig gesloten of hun poorten aan vrouwen gesloten. Zelfs in feminized beroepen (zoals het universitaire onderwijs), maken de vrouwen minder dan 20% van de hogere sporten (b.v., volledige professorships). De getijdegolf van de toenemende kosten van onderwijs dreigt om deze tendens van het onderwijs van vrouwen te verdrinken. De studies hebben aangetoond dat, met toenemende kosten, de onderwijskansen van vrouwen dalen. De families verkiezen - en rationeel zo - in hun mannetjes te investeren.
De vrouwen getuigden de heropleving van nostalgisch nationalisme, neotraditionalisme en godsdienstige heropleving - sociale krachten die tot doel hadden om hen tot huis, haard, echtgenoot en kinderen te beperken en hen van de "gedwongen arbeid" van communisme "bevrijden". De negatieve demografische tendensen (dalend het levensverwachting en geboortencijfer, talrijke abortussen, recent huwelijk, een hoog echtscheidingspercentage, stijgend zelfmoordtarief) zworen samen om "wij zijn een stervende natie" outcry en de onvermijdelijke re-nadruk van de reproductieve functies van de vrouw te veroorzaken. De woeste debatten over de ethiek van abortus barstten in bastions van Katholiek fundamentalisme (zoals Polen en, aan een kleinere graad, Litouwen) evenals in citadellen van rationeel agnosticisme, zoals de Tsjechische Republiek los. Merkwaardig, prostitutie en de vrouwen die goedgekeurd onvermijdelijk werden de handel drijven. Misschien omdat zij zich op mannelijke behoeften richtten.
In feministische lore en theorie, zowel het nationalisme als het kapitalisme zijn namelijk "patriarchal". Het nationalisme wijst verschillende en wederzijds exclusieve rollen aan mannen en vrouwen toe. De laatstgenoemden zijn verondersteld om als gezinshulpen te handelen en babys te hebben. Het kapitalisme moedigt de vorming van impregnable mannetje aan elites, verspreidt nieuwe technologieën hoofdzakelijk aan mannelijke monopolies, elimineert de ondergeschikte en lage bekwame banen (van vrouwen) en legt nadruk op mannelijke trekken zoals agressie en concurrentievermogen. Geen wonder vrouwelijke politieke vertegenwoordiging in de parlementen en overheden verminderde dramatisch sinds 1989. Toen machteloos, onder communisme, parlementen werden de VAN DE EEG gestapeld met vrouwen. Nu zij meer machtige verkozen organismen zijn, moeten zij bijna nergens worden gezien. Weinigen die deze augustus instellingen infiltreerden worden verbannen aan "zachte" commissies (sociale kwesties, gewoonlijk) verstoken van begrotingen en van invloed. Het is zeer als ondercommunisme toen de echelons van de besluitvormingspartij hoofdzakelijk mannelijk waren. De enige invloedrijke vrouwen toen waren dissidenten maar zij schijnen om het fruit van hun arbeid, democratie, ten gunste van kalmte en vrede van mening verworpen te hebben - of door een nieuwe mannelijke onderneming geusurpeerd te zijn. Ondanks een onderwijs in economie, zijn zij ondervertegenwoordigd onder directeuren, de eigenaars van geprivatiseerde ondernemingen en de begunstigden van gunstige loonsverordeningen en belastingssystemen.
Deze erosie van hun economische basis die aan de drastische dalingen van kind wordt gekoppeld haalt, in de lengte van moederverlof, in het aantal publiek en, dus, betaalbare kinderverzorging faciliteiten en uit andere steunnetwerken die tot een vlugge verslechtering in de sociale status en de hefboomwerking van vrouwen worden geleid voordeel. Met hun enig efficiënt contraceptivum - beperkte abortus -, explodeerde de moedermortaliteit. Deed dat tienerzwangerschap - een resultaat van het inkorten of het ontbreken van geslachtsonderwijs. Het tarief seksueel overgebrachte ziekten ging door het dak. Het geweld tegen vrouwen - verkracht, spousal misbruik, datumverkrachting - werd epidemisch. Deed dat omhoogschietende straatprostitutie. Widowed vrouwen - een steeds gemeenschappelijker fenomeen in EEG - zijn berooid en verminderen die tot het bedelen aangezien de pensioenen van de gelukkige aan nul door toenemende kosten van levensonderhoud en het IMF geporde stinginess worden gemalen. Er zijn ook meer quotidian problemen (die vaak door de hongerige media en soundbite hunkerende naar feministes worden veronachtzaamd) zoals de meelijwekkende betalingen van het scheidingsonderhoud of vervallen moederschapsafdelingen in de afbrokkelende ziekenhuizen.
Maar toch was de reactie van vrouwen op al dit opmerkelijk in zijn afwezigheid. Na decennia van gedwongen activisme en opgelegde onbaatzuchtigheid, de ingevoerde Westelijke individualisme die in EEG aan kwaadaardige egotism wordt veranderd. Een strook van de vrouwelijke bevolking deed goed in lokale regering en als ondernemers. De rest (vooral oude, landelijk, minder opgeleid) bleef thuis en scheen om zich deze nieuwe ervaring van afhankelijkheid voor te stellen. Een generational verdeelt te voorschijn gekomen. De jongere vrouwen ontdekten de vreugden van opvallende consumptie en letten op numbing pop "cultuur". Zij vormden de massa's van carrièreopportunists, de nieuwe bestuursklasse, de aandeelhouders en de beroeps - een bleke imitatie van yuppies van Amerika. De oudere vrouwen gingen - hijsend sigh van hulp - in huis en familie terug, die toevluchtsoord van het binnendringen van vervelende openbare kwesties zoekt. De economische werkelijkheid dwong hen nog om naar een baan en naar een regelmatig inkomen (vaak in familiezaken of in de informele economie, zonder baanveiligheid of geregelde arbeidsvoorwaarden) te streven maar hun activisme verdween in pas ontdekte en demonstratieve reclusiveness.
Maar toch zelfs de jonge ondernemers vaak vervoerprijs slecht. Zij hebben de noodzakelijke bedrijfsvaardigheden, de kennis, de steunende infrastructuur, of de toegang tot krediet niet. De oudere vrouwen kunnen lange uren, gebrekvaardigheden werken niet en, wanneer officieel tewerkgesteld, zijn duur, wegens de last van de nog efficiënte sociale voordelen. Aldus, kunnen de vrouwen meestal in de diensten, de lichte industrie en landbouw worden gevonden - de meest niet winstgevende sectoren van de dilapidated economieën van EEG. En sprekend van de sociale nog niet afgeschafte voordelen - hun kwaliteit is verslechterd, is de toegang tot hen beperkt en de levering is vaak kort. De kosten van openbare goederen (hoofdzakelijk gezondheid en onderwijs) zijn insidiously overgebracht van staat aan huishoudens of officieel (een resultaat van de introductie op de markt van de diensten) of surreptitiously en (b.v., patiënten die moeten om hun eigen voedsel, bedbladen en medicijn kopen wanneer in het ziekenhuis opgenomen).
Het allen op een opgelapte overgang beschuldigen is nu in mode. Maar toch waren veel van de problemen die de wretched vrouwen van EEG onder ogen zien duidelijk zodra 30 jaar geleden. De vervrouwelijking van armoede is geen nieuw fenomeen, noch is de vervrouwelijking van bepaalde beroepen en de begeleidende daling in zowel hun status als hun loon. Onder communisme, voelden de vrouwen zoals uitgeput en zoals schuld-bereden aangezien zij vandaag voelen. Zij werden beschouwd als onbetrouwbare arbeiders (die zij waren, wat met een levengemiddelde van 10 abortussen en 2 kinderen). Hun nakomelingen verdroegen vervreemde kinderjaren in brutale en anonieme gulag van de centra van de dagzorg die door onverschillige bureaucraten worden gehandhaafd. De jeugd misdadigheid, een hoog echtscheidingspercentage, één enkele motherhood en parasitische vaders allen werden geveegd onder het ideologische tapijt door communisme. Zelfs was de enige voltooiing van het communisme - het inclusionary aantal arbeidskrachten - een uitvoerig bewerkte illusie voor consumptie door wide-eyed Westelijke intellectuelen. In de agrarische maatschappijen die communisme voorafgingen, minder werkten de vrouwen geen. En de vrouwen mochten nachttijd of geen verschuivingen of in bepaalde banen werken, noch zij werden betaald zo zoals veel mensen in gelijke functies. De reclame van de baan is aan het geslacht inherent en seksistisch aan deze eigenlijke dag (in grimmige schending van dode brievengrondwetten).
Het verwerpen van de baby met de lekke badkuip is een stempel van overgang geweest. Het communisme heeft een partij voor vrouwen gedaan (één van zijn zeer zeldzame verwezenlijkingen). Sommige van deze stichtingen waren correct en duurzaam en zouden moeten bewaard te zijn om te bouwen op. Maar toch kwamen de apathie van vrouwen en de ijver van machts hongerige mannen samen om een oude nieuwe wereld op te brengen: patriarchal, discriminerend en iniquitous. De dag van feminism VAN DE EEG zal komen. Maar eerst, moet EEG Meer westers gezind worden.
Ongeveer de auteur:
SAM Vaknin is de auteur van "Kwaadaardige Zelfliefde - Narcissism die" en "na de Regen opnieuw wordt bezocht - hoe het Westen het Oosten" verloor. Hij is een kroniekschrijver in het Overzicht van "Midden-Europa" en de redacteur van geestelijke gezondheid en de Centrale Categorieën van Oost-Europa in de Open Folder, Suite101, Go.com en searcheurope.com hij de Economische Adviseur aan de Regering van Macedonië is. Zijn website: http://www.geocities.com/vaksam/
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Rocket Spanish!» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
