Reis aan haypresskreek
Het was het eind van mijn eerste jaar als gediplomeerde student, en mijn persoonlijke voorraad was enigszins wegens lange uren van het harde werk toegenomen. Nu stelde een fabelachtige kans zich in de vorm van een onderzoekproject in voor de noordelijke Siërra in een plaats die als Kreek Haypress wordt bekend, die in mijn overlapping als resultaat van het verplaatsen van academische fortuinen viel. De ongelukkige kameraad die slated was geweest te gaan begon met een academische staartspin ondanks de aanvankelijke opwinding die in de afdeling door zijn uitstekende niet-gegradueerdenrangen wordt geproduceerd. Ondertussen, vingen mijn lange uren van het ijverige werk dat het eerste semester, in tegenstelling tot niet-gegradueerdenrangen die niet alleen er niet in waren geslaagd om opwinding onder de faculteit te produceren, maar het misgunnen toegang op een proefstatus had bereikt, de groef. De goede, gediplomeerde school was een all-or-nothing voorstel geweest waarop alles bij het maken van een succes van het eerste semester werd gegokt.
Ik rolde noordwesten uit Fort Worth in mijn heldere blauwe Lader van de Zijsprong van 1973, die voorbij de luxuriant groene prairie naar Amarillo glijdt. De lader was met me net iets meer dan vijf jaar, sinds wordt doen herleven geweest van wat een open graf bedroeg waar het onder een boom in een de fietser-kerel werf verviel. Verworven in Californië tijdens het Leger, had het verscheidene reizen in het hele land met zijn nieuwe motor gemaakt, en ik had weinig twijfel dat het de reis van Texas aan Californië zou maken. Bovendien, als slechte gediplomeerde student, er werkelijk geen keus dan was om de middelen te mijner beschikking te gebruiken. Het karakter van het land veranderde aangezien ik Amarillo naderde, het groene golvende gras dat door blazend stof wordt vervangen. De Mexicaanse migrerende arbeiders schuifelden langs de weg, bandanas die over hun gezichten als bescherming tegen de sediment-geladen drijfwind, in een scène herinnerend van de Druiven van Toorn wordt gebonden. De ontruimde stofstorm, openbarend gelaagd rood, beige, en wit zandsteen en schrobt gras, dat mijn ingang aankondigt in New Mexico. Varicolored interminably woestijn gegleden verleden aangezien de opvlammende zon neer sloeg. wegens de uitgestrektheid en sameness van het landschap, scheen een vast punt op de horizon nooit dichter te trekken. De voorwerpen op de zijhorizonnen schenen nooit op de hoogte te trekken, makend het schijnen alsof ik eenvoudig op de weg met motor het lopen zat. De thermometer op mijn horloge Avocet las 105, maar de ononderbroken blikken bij de temperatuurmaat openbaarden geen dreigend noodlot onder de kap.
Na het maken van de afleidingsactie aan de Grote te dichte Canion, om op het doorbrengen van een halve dag over te gaan om het te zien, hervatte ik de westelijke reis op I-40. Naderend Kingman, herinnerden de tekens voor Naalden me opnieuw aan de Druiven van Toorn, hoewel mijn weg noordwesten over de Dam Hoover leidde. De fantastische rotsvormingen, die massieve mudslides van afgelopen eeuwigheden vertegenwoordigen, voerden de het verdraaien afdaling in de concrete gewijzigde canion, waardoor de hete adem van de woestijn werd gekanaliseerd. De kruising van de dam, met de distinctieve vier opnametorens die wat uitpuilen een korte afstand boven de oppervlakte van het reservoir op het recht scheen te zijn, logenstrafte de dizzying steile rots op de linkerzijde. 318 puften en rammelden omhoog de steile helling, die het staallichaam van de Lader spant aan te drijven voorwaarts aan Las Vegas. De schemer, toen duisternis, daalde aangezien ik de Lader langs de drukke doorgang leidde, zenuwachtig goed verhogend snelheid boven de geposte grens, maar nog stroomden de auto's voorbij me die als water rond een onvermurwbare kei in een stroom divergeert. Mijn plan had voor de nacht in Las Vegas moeten ophouden, waar men kletste dat de goede hotels goedkoop waren. Een casinohotel wenkte van de stedelijke strook van de weg, maar veel aan mijn consternatie, kon ik de weg aan de ingang vinden niet en kon niet bereiken wat zich net vóór mijn ogen bevond. Gefrustreerd, zette ik noordwesten voort, dat wordt bepaald om een motel te vinden dat minder verfijnde navigatievaardigheden om vereiste te bereiken. Met vermoeide, verzwakte zenuwen na een lange dag van het drijven, waren de verdere mijlen aan de Indische Lentes als de marteling van de slaapontbering, maar definitief wenkte een „motel“ teken.
In de verfriste ochtend, veel, begon ik vroeg in hoop van het maken van een omweg door de Vallei van de Dood. Zo ook aan mijn korte omweg aan de Grote Canion, was ik van mening dat ik een zo geen beroemde plaats als Vallei kon overgaan van de Dood zonder het te zien. De thermometer op het centrum van de bezoeker wees op 100 bij 10 am, aangezien ik het noorden door het park kronkelde. Hetzij wegens de luchtdruk op hoge temperatuur, of verhoogde bij deze lage hoogte, begon de de temperatuurmaat van de Lader met een regelmatige, onverbiddelijke klim. Ik lette zenuwachtig op aangezien de zon-langzaam verdwenen oranje naald middengrond overging en de tweede-aan-hoogste tik bereikte, dan met de definitieve duw op de korte, tussenliggende afstand aan het laatste teken begon. Elk extra beetje van het werk dat van de motor wordt vereist, zelfs de kleinste heuvel te beklimmen, werd aangepast met een overeenkomstige stijging van de naald van de temperatuurmaat. Voor bergaf rek, die in neutraal bij nutteloos rollen dwong een terugtocht van het lastige instrument. Beklimmend de laatste heuvel, de naald die op het hoogste teken wordt vastgepend aangezien ik zacht voorwaartse 318 aanspoorde. Ik wachtte op de dreigende wolken van stoom om van onder de kap te koken, maar niets kwam. Op het cresting van de rand van de BegrafenisBergen, directe coasted I verplaatst in neutraal en onderaan de lange rang in Beatty, die bij de overeenkomstige snelle afdaling van de naald van de temperatuurmaat wordt verlicht.
Nu toe namen mijn geesten aangezien mijn bestemming binnen het bereik van een dag scheen. Het overgaan door Hawthorne bewoog geheugen van een vorig bezoek aan het daar gevestigde legerdepot, dat ik zes voordien jaar had bezocht. Tot slot afgelopen Yerington en de korte afstand aan I-80, en ik was echt op vertrouwd grondgebied. Terwijl in het Leger in Monterrey, Californië, ik doortocht I-80 bij zo vele gelegenheden had dat de route werd onthouden. Ik rolde het westen op I-80, nu reconstituerend een rek van weg die zeer vertrouwd was. Door Reno, was er het beroemde circus-Circus dat altijd mijn rente op vorige reizen had aangetrokken. Hier was één of andere overlapping met het verleden, aangezien ik eigenlijk eens bij het circus-Circus terwijl het reizen voor het Leger was gebleven. Het hotel was ook het laatste oriëntatiepunt dat ik alvorens mijn oude Zijsprong van 1964 een staaf in het midden van Nevada had geworpen, tijdens geprobeerd naar huis terug:keren voor de vakantie van Kerstmis zowat zes vroeger jaar herinnerde. Na Reno, relived ik de ervaring om in Californië, met de spar-behandelde hellingen tegenover tusen staten te kruisen. Uiteindelijk bereikte ik Truckee, waar ik ook tijdens mijn eerste reis aan Californië had opgehouden. In een dÃÆ'Æ ’Âà ‚©jÃÆ'à † ’Âà vu-als ervaring ‚Â, vond ik me voor het zelfde motel waarin ik op die aanvankelijke reis was gebleven. Het bewoog me ertoe om te wijzen op dat de geschiedenis zich op één of andere manier herhaalde, alsof het twee leven werd toegevoegd, het heden op het verleden. Hoewel de plaatsen het zelfde waren, waren de omstandigheden zeker verschillend. Voor die eerste reis, had ik naar mijn eerste permanente de plichtspost van het Leger in Monterrey gereist, vers uit Middelbare school en van een doodlopende kleine stad gelopen. Mijn ervaringen in het Leger hadden me om naar universiteit gemotiveerd te gaan, en dan school een diploma te behalen. Nu, hier als gediplomeerde student, was ik van mening dat ik omhoog in het woord verscheidene inkepingen uit de eerste keer was gekomen dat ik de Hoge Siërra had gekruist.
Later jaren, had ik opnieuw reden om aan Reno terug te keren. Deze reis, negen jaar na de zomer van veldwerk in Kreek Haypress, wees op een voortdurende stijging van mijn fortuinen. In de tussenliggende jaren die ik in gediplomeerde school was verdergegaan en verworven een doctoraatstitel, en deze reis niet ondernomen=werd= met een onderliggend gevoel van wanhoop in een oude auto die vereiste voortdurende observatie van de maatcluster. Deze reis was al betaalde uitgave, verwezenlijkt met een vlucht en huurauto in het hele land bij de luchthaven. Maar in een andere episode van dÃÆ'à † ’Âà ‚©jÃÆ'à † ’Âà ‚ vu, vond ik me bij het circus-Circus Reno! De verleiding was te groot zich te verzetten tegen, en ik richtte het westen van de huurauto naar Truckee, toen het noorden aan Kreek Haypress. Zo mogelijk scheen het gebied meer primitief, de wegen zelfs meer engte. Maar na het werken in de Rotsachtige Bergen en de Andes, schenen de pieken niet meer zo hoog en ruw zoals toen ik eerst hen had bekeken.
Ongeveer de Auteur
Ik ben een geoloog, en sommige interessante ervaringen en reizen in de loop van de jaren gehad. Ik dacht dit een in het bijzonder pretverhaal was omdat het hoe de voorwaarde van een persoon in het leven kan verbeteren gemeten tegen stationair iets, als een plaats toont die u in verschillende omstandigheden in de loop van de jaren bezoekt. Mijn echte nadruk is bij de geologie en de mijnbouw, maar het is pret om sommige novelles te schrijven. Ik heb wat meer ernstige op geologiebetrekking hebbende punten bij mijn Web-pagina:
http://sedward.home.netcom.com/petrography.html
sedward@ix.netcom.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
