Het bereiken van doelen ongrijpbaar
Iedereen heeft iets in hun leven dat ze zouden willen veranderen. Sommige echt grote doelen zijn verslaving te overwinnen, het bereiken en behouden van gewichtsverlies, het bereiken van innerlijke rust, manifesteert gezondheid, of steeds meer succesvol. We zijn geboren om continu uitbreiden van onze mogelijkheden. Het begin van de meeste doelstellingen zijn spannend. Visioenen van triomf bloeien in de hoofden van die starten van een pad van verandering. Elke nieuwe dag brengt energie om te jagen vaststelling van de meest ongrijpbare van de doelen. Maar wat als je hebt gewerkt aan het manifesteren dezelfde droom voor jaren? En op een dag, ondanks uw optimisme, ondanks de inspanning van de toepassing van de instrumenten van empowerment, besef je dat je niet verworven het doel dat u voor yourself.Encountering een obstakel, ook een schijnbaar onoverkomelijke hindernis, betekent niet dat je op het verkeerde pad. We hebben allemaal ervaring wanhoop en twijfel. Times waar we vraag van de waarde van wat we doen. Momenten van verleiding op te geven. Ik heb ze, net als elke persoon waarmee ik werk. Ik wil wedden dat iedereen het streven om meer dan vroeger, een kritiek moment bereikt van keuze. Medelijden met jezelf is niet een verkeerde actie. Wat we vaak niet te zien is de waarde in deze put van wanhoop. Deze ervaring van wanhoop is precies wat nodig is voor de doorbraak naar occur.BELIEF Systemen en interne TAPESThe donkere ervaringen van wanhoop zijn niet logisch, noch intellectueel opgelost. Deze momenten van duisternis bedoelen we hebben ons teruggebracht naar de kern van wat we geloven over onszelf. Diep pijnlijke overtuigingen die we liever verborgen houden van onszelf en van anderen. De pijn van de nog niet bereiken van onze doelstellingen dwingt ons te kijken naar wat we geloven om waar te zijn over onszelf. Beperkende overtuigingen zijn gevarieerd, maar kan het volgende omvatten: "Er is iets mis met mij." "Ik krijg nooit wat ik wil." "I cant 'krijgen wat ik wil, ongeacht wat ik doe. Het is hopeloos." "Wie ik ben is niet genoeg." Ik behoren niet. "Toen we ondergaan veranderingen, de realisatie we moeten maken is dat het niet is wat gezichten ons, dat is het probleem, maar hoe we reageren op het. Hoe we reageren op de situatie is gebaseerd op onze innerlijke overtuigingen over onszelf. De wanhoop wordt gevoeld omdat je innerlijk conflict zijn toegenomen. Conflict van wat je wilt geloven ten opzichte van wat je werkelijk gelooft. Dit conflict moet ofwel worden onderdrukt (door het opgeven van de doel) of het conflict moet worden opgelost (doel is bereikt of een nieuw geloofssysteem wordt geïntegreerd.). Het is op deze zeer druk punt, opgeven of verplaatsen naar voren, dat de keuze maakt het mogelijk om een nieuwe stap in geloof over jezelf of ter versterking van een oude geloof. Juist omdat dingen lijken onoverkomelijk nu, betekent niet dat je niet moet volgen dit pad. Het betekent alleen u bent geconfronteerd met wat je gelooft. En een innerlijke geloofssysteem bedreigd kan resulteren in een verscheidenheid van de symptomen, de meest voorkomende zijn negatieve gedachten, suïcidale gedachten, hopeloosheid, lage energie, paniek of angst, of zorgen te maken over kleine details.DARK PITSWith grote verandering komt het risico van tegenover de duisternis van wat we geloven over onszelf. Soms is het vrij gemakkelijk om de duisternis te brengen gezicht en licht. Maar soms vallen we direct in de put. Als je valt in, nemen een adem en weet deze ervaring heeft grote waarde. U bent hier alleen omdat je bent klaar om te verkennen en ontmoeten een afschuwelijke gedachte dat je hebt over jezelf. Een idee dat je niet kan hebben wat je wilt, dat je beste is niet goed genoeg, of dat het niet uitmaakt wat je doet dingen blijven hopeloos. In de donkere gat zijn ideeën die je uit over jezelf toen je een kind als een poging om de ervaring van het opgroeien te verklaren. Je geest is verborgen in het donker, wachten op je terugkeer. Dus als je in de donkere put van wanhoop u in een plaats van geluk gezegend zijn. U heeft de plaats waar u uw geest verborgen. Alleen u kunt kiezen om je geest terug in het licht. Als je het gezicht van de duisternis, zal u beslist om uw geest te genezen door het aanbieden van dit aanmoedigen? Gaat u gerust uw geest en brengen nieuwe informatie? Laten we zeggen dat u beslist worden met uw duisternis? Nu? U moet zitten met het. Zit met de pijn van wat deze duisternis vertegenwoordigt. Ja, het voelt overweldigend. Verwarrend. Hopeloos. In het donker zijn er slechts donkere gedachten. Vecht niet de duisternis met meer duisternis (woede, frustratie, bedreigingen, hopeloosheid..). Het zou alleen maar leiden tot een grotere duisternis. AANVAARDING alleen is de sleutel. De duisternis en wanhoop gevechten met al is het misschien te houden met ons geloven dat we zwak zijn en defect. Niet omdat het slecht is, maar omdat we deze overtuigingen in plaats van onze geesten veilig verborgen in het donker te houden. Als een volwassene, u heeft nu de sleutel tot de duisternis, te aanvaarden accepteren alle donkere gedachten, en bieden zij liefde en licht. Luister naar je geest. Laat het zijn woorden te spreken van angst. Dan bieden uw geest comfort en acceptatie. Immers, je geest ging door enkele pittige keer dat zij beslissen ondergedoken was de enige veilige option.You reisde nogal een afstand, alleen om te komen tot een doodlopende straat. Accepteer dat je niet hebt wat je wilt. Accepteer dit. Niet van woede, niet met frustratie. Gewoon adem en te aanvaarden. Het maakt niet uit waarom je op dit punt. Het is zoals het is. Nu dieper ingaan op it.This punt van de overgang kan bieden gelegenheid om uw geest te versterken en niet buiten laten omstandigheden gooien je uit balans. Dit is een cruciaal gelegenheid om te kiezen empowerment gedachten, praktijk zachtheid en geruststelling, en versterking van uw geloof dat je kunt wat je wilt. Accepteer de ervaring als beste wat je kunt. Het zal leiden tot inzicht. Acceptatie van wat is, ook al kan voelen angstaanjagend, is de uitweg. Acceptatie is niet apathie. Gebruik aanvaarding die je toelaten om dieper. Een tijdschrift, een therapeut, of een vertrouwde vriend kan helpen als je zitten met deze vragen: 1. Wat ben ik nu ervaren? 2. Wat zijn mijn gedachten over deze ervaring? 3. Wat ben ik gevoel? 4. Wat geloof ik over mezelf, mijn plaats in de wereld, zoals ik deze ontmoeting doodlopende? 5. Is dit vergelijkbaar met hoe ik me voelde in bepaalde situaties als een kind? 5. Wat houdt mijn geest moet zich veilig voelen en vertrouwen? 6. Als ik wijs en liefdevol, hoe zou ik troost mezelf? DIE WEG NAAR vooruit CHOOSEGo of opgeven? Er zijn geen verkeerde keuzes. Op dit punt van de overgang, forceer jezelf niet. Don't toebrengen geen oordeel over jezelf. Realiseer je dat je uitgenodigd zelf een vraag essentieel geloof je houden om waar te zijn over jezelf. Misschien is de tijd rijp is om te zitten met deze, misschien de tijd nog niet rijp is. Als het je lot staat te stellen zelf te hebben wat je doel is, maakt u de gelegenheid opnieuw. Relax. Herken hoe angstaanjagend dit moment is en vinden mededogen voor jezelf. Welke weg moet u kiezen? Carlos Castaneda schreef in "de leer van Don Juan", "Is de pad zijn hart? Als dat zo is, is het pad goed, als het niet, is het van geen nut. Beide wegen leiden nergens toe, maar heeft een hart en de andere niet. Men maakt je sterk, de andere verzwakt je. "Misschien is de echte overgang bij deze keuze punt is de moed om je hart open voor jezelf als je getuige zelf ervaart wat je angst most.SITTING MET WAT Isto bewegen door deze twijfel en wanhoop, zitten met wat je voelt. Spreek de woorden van frustratie en woede. Schrijf ze neer. Vaak wat we het meest nodig hebben, is iemand anders om ons in staat te stellen volledig te worden in een plaats van volkomen hopeloos. Voor hen te zeggen: 'Ik zie je daar, en het is oke. "En om te weten dat ze niet proberen te repareren of maken het better.We moeten bieden onszelf hetzelfde mededogen. Om naar onszelf kijken in onze momenten van wanhoop en zeggen: 'Het is goed dat ik dit gevoel. It's okay dat ik met dit. "Aanbieden van onszelf de liefde en het mededogen van niet proberen om ons vast te stellen. Als verwarring is wat je voelt, voel volledig verwarring, met liefde voor jezelf als je het voelt. Open uw lichaam en laat verwarring en uit te breiden in je. Experiment (met een therapeut als dit is te moeilijk) met niet bang van je eigen emoties. Vermijd de verleiding zich terug te trekken in oude patronen van honger, veel eten, eetbuien, of verdovende met andere verslavingen. Het feit dat je voelt een dergelijke verwarring is geen teken van mislukking. Dit is een teken van groei en courage.Even hoewel de gevoelens moeilijk zijn, erkennen de waarde van is precies waar je bent. Poging om met je gevoel zonder oordeel. Voel wat je voelt met acceptatie. Accepteer dat je wanhoop, uitzichtloosheid of frustratie ervaren. Geen behoefte om te oordelen zij. Geen behoefte aan verdedigen. Geen behoefte om het te analyseren en uitzoeken waar dit vandaan kwam. Het is acceptabel om ellende voelen. Het is aanvaardbaar te willen geven. We hebben allemaal het gevoel dat op keer. Uw taak op dit kritieke punt is het vinden van een manier om je hart open en ontvang je eigen wanhoop. De tranen huilen, schreeuwen de woede, geef getuige van de oneerlijkheid van dit alles. Dan beslissen. Hoewel je op een doodlopende weg, wat kan je doen nu? Het lijkt zo veel gemakkelijker om terug te gaan eten, eetbuien, alcohol, honger, oefenen, of omleidingen voor comfort. Maar is dat wat je werkelijk wilt? Heroriëntatie je gedachten weg van de toekomst en breng jezelf terug naar nu. Breng woorden van kracht en bemoediging. "Ik bezit de gaven van de innerlijke overtuiging, geduld, overtuiging en discipline. Ik kan mijn doelen kiezen en ik heb de kracht en uithoudingsvermogen te bereiken voor hen. Ik ben een werk-en levensvatbare deel van de wereld en ik heb een belangrijke taak te doen. Ik ben niet bang om te geloven in mijn innerlijke kracht of mijn macht. "Groter FAITHAs ik verder op mijn reis, heb ik geleerd dat het bereiken van meer geloof is een lopende reis. en niet alleen een stap in een proces. Ieder van ons hebben veel beperken overtuiging systemen binnen die moeten worden geconfronteerd, worden aanvaard en vrijgegeven. Geloof in iets, waaronder ikzelf, is een oneindige en steeds groter ervaring. Er is een passage in het boek van Betty Eadie's, "Awakening the Heart", waar ze beschrijft het geloof als een continu proces. Eerst hebben we kennis. Dan geloof. Wij praktijk overtuiging over en weer, en uiteindelijk geloof begint te ontwikkelen. Of je nu praat over het geloof in een god, of geloof in jezelf, het is niet iets dat je wakker wordt met een dag. Tenminste, dat is niet mijn ervaring. Het duurt terug te gaan naar de donkere plekken om te herstellen geloof. Leren te aardig voor onze geest, dat kan worden bang, koppig, en zelfs defiant.Although het is pijnlijk en kunnen we wanhopig willen lopen op wat we voelen, alleen bij zitten met onze geest die is verborgen in de duisternis en brengen het liefde die we kunnen herstellen geloof. Ik heb vaak op tijden wilde het niet zo. Het is tergend pijnlijk om te ontdekken wat pijn doet in ons. Maar we uiteindelijk Ontdek de waarheid: het is alleen onze eigen misvatting, onze eigen geloof, onze eigen oordeel en straf, dat we niet waardig. De beloning is beslist, tot onze verbazing, dat het echt goed is voor onze eigen hart te openen alle aspecten van onze self.Copyright 2005, Dr Annette Colby, alle rechten reserved.Dr. Annette Colby, RD Nutrition Therapist & Master Energy Healer Annette@AnnetteColby.com 972.985.8750 "Opening Creatieve Portals to Success" Voor
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
