Het nieuwe kracht geven van de Macht van de Baby Boomers
 
	
	
Als babyboomers, zijn wij bedorven elk van ons leven. 
Toen wij tieners waren, nam de wereld nota omdat er zo velen van
ons waren. Onze muziek, onze overtuigingen, onze manieren, onze 
stijlen overheerste de cultuur van de leeftijd. Toen wij aan de 
straten namen om de oorlog in Vietnam te protesteren en de Beweging 
van Burgerrechten te steunen, vonden wij een klaar publiek. De 
televisie kwam in zijn en wij splattered en onze oorzaken over de 
woonkamers van Amerika.
Voor wat van ons, wie het beste van tijden was. Wij 
waren jong, idealistic, en na�¯ve. Wij geloofden echt dat 
wij een verschil maakten. Wij creëerden een toekomst van hoop, 
rechtvaardigheid, billijkheid, en vrede.
Aangezien wij naar pensioneringsleeftijd op weg zijn, 
kijken wij rond ons met verminderde hoop, gebroken beloften, rood 
geworden ogen, en cynisme. Waar de nieuwe wereldorde die wij zo 
desperately naar worden gestreefd? In de geweld-gevulde straten 
van Bagdad? In de ruïnes van het Centrum van de Wereldhandel? 
In de heuvels van Afghanistan? In de politieke 
veroordeling van vrolijke rechten, weerstand tegen het recht van een 
vrouw haar eigen lichaam, de dood van Bevestigende Actie te 
controleren?
Wij kijken terug in het longing aan de dagen alvorens de 
politieke moorden de wereld ondersteboven draaiden. Het leven 
was, inderdaad zo veel eenvoudiger toen. De betrokkenheid in 
revolutie is voor de jongelui en na�¯ve die, geen kwestie de eeuw,
geen kwestie de natie, geen kwestie de oorzaak, slechts de 
mogelijkheden en geen van de moeilijkheden ziet die het behoud van 
diepgaande sociale wijziging eist.
Kunnen wij onze ideals in de mest en het moeras van 
werkelijkheid levend houden?
Als onze ideals nog daar zijn, misschien verborgen onder 
de lagen die decennia van verantwoordelijkheid, het werk, de moeheid, 
en de behoefte hebben gedeponeerd om zorg van persoonlijke kwesties te
nemen, kunnen wij hen doen herleven. Wij kunnen hun principes 
nieuwe kracht geven met het bolderoordeel en het bredere begrip 
vervaardigd door ervaring en rijpheid. Wij kunnen nog op de 
strijd terugkomen die wij met de nalating van de Grote Maatschappij 
gedaan ebben= van.
1. Politieke actie.
Wij weten nu dat het marcheren in de straten minder van 
een duurzaam effect dan de macht van de stemmingscabine en de gesloten
deurovereenkomsten van professionele politici heeft. Hoewel 
velen langs de manier zijn gevallen, met inbegrip van enkele beste en 
helderst, hebben boomers nog enorme aantallen en daarom aanmerkelijke 
potentiële politieke macht. Aangezien onze betrokkenheid in het
werk en carrières begint te verminderen, kunnen wij onze onlangs 
gevonden tijd gebruiken om aan het politieke proces deel te nemen: 
het luisteren, het organiseren van, het bijdragen van, en het 
steunen van hen die die nieuwe maatschappij vertegenwoordigen die wij 
nog zo desperately hebben gezocht. Voor ons, eisen de 
overtreding van burgerlijke vrijheden die door het Akte van de Patriot
en de verschrikkingen van Abu Ghraib worden geproduceerd en de Baai 
van Guantanamo dat de vragen worden gesteld, de motieven geopenbaard, 
en eerlijk beoordeelde resultaten verwachte. Wij kunnen nog van 
de conservatieve sluitingen van leeftijd werpen wij onbewust de strijd
hebben hebben aangetrokken en opnieuw ingegeven: als kandidaten,
zoals vrijwilligers, als individuen die verantwoordingsplicht en 
rechtvaardigheid van die in macht eisen.
2. Communautaire actie.
Het steunen en het vechten voor burgerrechten vereisen 
niet meer reis aan het Diepe Zuiden noch het marcheren door de 
straten. De strijd doordringt nu alle niveaus van onze 
maatschappij: de werkplaats, de scholen, de kerken, het huis. 
De communautaire betrokkenheid kan zich van actieve steun, aan 
het spreken van uit, aan buurt uitstrekken zich organiseert, allen 
wetend dat onze betere wereld net buiten onze voordeur begint. 
Het rassen profileren, bias tegen die van Midden Oostelijke 
afdaling, en wijd beheerde wiretaps confronteren ons in onze eigen 
hoek van de wereld. Een Afrikaans-Amerikaans kind in schoolroom 
zonder genoeg boeken, zonder Internet toegang, zonder 
afterschoolprogramma's, zonder persoonlijke veiligheid en een stille 
academische atmosfeer, is zoals die van zijn natuurlijke menselijke 
erfenis als zijn voorvader in de rug van de bus wordt bedrogen. 
Een vrolijk paar ontkende de sociale en financiële voordelen 
van gehuwd straights is zo veel de slachtoffers van nadeel zoals hun 
forbears in hun proverbial kasten. Een slechte stedelijke buurt 
zonder basismiddelen: de bibliotheken, musea, muziek, cultuur, 
is zoals die in de moderne leeftijd zoals in de beschamende 
baraksteden worden benadeeld van oud. Wij kunnen een gebrek aan 
bevoegdheid voelen een nationale verandering van richting voldoende om
uit te voeren maar in onze lokale gemeenschappen ligt de macht er voor
het grijpen als wij verkiezen om onze energieën en onze zorgen te 
beweren.
3. Persoonlijke getuige.
Wij moeten constante waakzaamheid uitoefenen om onze 
geloven te bewijzen. Wij moeten herhaaldelijk herwaarderen om 
ervoor te zorgen dat wij niet per ongeluk in bias en het nadeel hebben
gekocht dat zo veel menselijke gedachte kleurt. Wij kunnen ons 
stil bevinden niet terwijl anderen spreken of over het behoren tot een
bepaald ras, of godsdienst, of seksuele voorkeur gekscheren. De 
behoefte vooruit te worden vereist niet het offer van alles wat wij 
beste houden -- de winnaar van het rattenras is, toch een rat. 
Wij moeten onze families overwegen en ervoor zorgen dat onze 
kinderen volledig aan het potentieel en de waarde van elk individu, 
geen kwestie worden blootgesteld hoe verschillend van ons kunnen 
lijken zij. Onze verwachtingen en eisen van medewerkers en 
ondergeschikten moeten eerlijk en verenigbaar zijn, hoe dan ook of 
ras, geslacht, of culturele verschillen. Wij kunnen opstaan en 
uit spreken, latend allen weten dat zal niets minder dan gelijke kans 
en eerlijke evaluatie in ons persoonlijk gebied worden getolereerd. 
Wij zullen blijven kwaliteit van karakter zoeken weet, dat dat 
weinig anders kwesties.
Aangezien elke generatie veroudert, neigen de kwaliteiten 
het in de jeugd vertegenwoordigde te verdrijven. Met de 
toevoeging van veelvoudige persoonlijke en 
beroepsverantwoordelijkheden en de aanwinst van activa en minstens een
graad van rijkdom, is de aardbeving van sociale revolutie niet meer 
een belofte maar een bedreiging. Wij bewaken angstvallig wat wij
zo hard om hebben gewerkt te verkrijgen. Wij worden een kracht 
voor milieubescherming eerder dan een kracht voor verandering.
De geboortengolfgeneratie heeft het potentieel om dat 
vertrouwde patroon te verbrijzelen. Geboren op cusp van de meest
met afschuw vervullende oorlog heeft de wereld ooit gezien, blijven 
wij een kans voor de wereld vertegenwoordigen, voor mensheid evolueren
om boven baseness van zijn beestachtige aard toe te nemen en zich de 
menselijke capaciteit voor ware beschaving te eigen maken. 
Aangezien wij de herfst van ons leven ingaan, worden wij 
definitief geboden de kans, en lastingly, maak een verschil. Het
is aan ons zich nu te verenigen, aangezien vele jaren geleden wij ons 
in de straten van Chicago, Washington, en Birmingham, voor de rechten 
en de vrijheden van allen bevonden.
Virginia Bola is een vergunning gegeven klinische 
psycholoog met diepe belangen in Sociale Psychologie en politiek. 
Zij heeft de therapeutische diensten meer dan 20 jaar uitgevoerd
en de gevolgen van culturele krachten en werkgelegenheid voor het 
individu bestudeerd. De auteur van een interactief werkboek, de 
Wolf bij de Deur: Een Handboek van de Overleving van de 
Werkloosheid, en een maandelijkse ezine, de Rand van de Arbeider, kan 
zij bij 
http://www.virginiabola.com worden 
bereikt
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
 
Related:
» Run Your Car On Water
» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!