Waarom het beheer creativiteit doodt
Tien of zo de jaren geleden, een internationale adviseur, die zich in werknemersbetrokkenheid en teamontwikkeling specialiseert, publiceerden een verhaal met betrekking tot werkplaatsmededeling die tezelfdertijd heartwarming en vervloekt.
In 1981, werkte Peter Grazer als projectingenieur aan een bouwproject om een silicium productiefaciliteit in St.Louis, Missouri te moderniseren. Een bemanning van ijzerbewerkers was toevertrouwd een in het bijzonder ontmoedigende taak om wat structureel staal in moeilijk op te richten om gebied van de installatie te bereiken.
Unfazed door de ingewikkeldheid van de taak, de ijzerbewerkers voltooide de het werkweken voor programma, goed onder begroting, en zonder veiligheidsproblemen.
Grazer en zijn collega's van het beheersteam losten op om hun appreciatie aan de bemanning op een onmiskenbare, tastbare manier uit te drukken.
Zij verzonden brieven naar de huizen die van de arbeiders, hen voor hun opmerkelijk werk en hen uitnodigen en hun vrouwen aan een diner in hun eer danken bij een buitensporig hotel in St.Louis.
Het diner was een gedenkwaardige gelegenheid, die aan het hoogtepunt door zowel beheer als de arbeiders in een geest van kameraadschap wordt genoten van. Een paar later dagen, liep Grazer rond de plaats toen hij op één van de bemanningsleden kwam.
Jerry was in zijn jaren '50 en was gewoonlijk luid en joviaal. Voorts werd hij natuurlijk van zijn jaren van het werken met staal, en niet type verhard over om het even wat overmatig emotioneel te worden.
De projectingenieur werd een weinig genomen aback om Jerry zo stil en te zien diep in gedachte op bepaalde vanochtend, vooral zo spoedig na het diner. Hij vroeg Jerry angstig of was om het even wat verkeerd.
„U herinnert die brieven u naar onze huizen?“ verzond hij vroeg. „Toen ik naar huis die dag aankwam wachtte mijn vrouw op me bij de deur - met de brief in haar handen en scheuren in haar ogen. En zij bovengenoemd aan me: „Jerry, is u een ijzerbewerker 30 jaar geweest, en niemand ooit gedankt u voor om het even wat.“ „ Geen dank in 30 jaar?
Jerry pauzeerde, en zowel betekenden hij als de projectingenieur daar stil een ogenblik. „Hoe het mogelijk is,“ Grazer, „dacht dat somebody kon dertig jaar werken en niet voor om het even wat worden gedankt hij?“
Dr. Roger Firestien, een genoteerde deskundige op creatieve probleem het oplossen technieken, citeert dit artikel van Peter Grazer's in zijn boek dat op de Creatieve Rand leidt.
De behoefte om worden erkend is duidelijk één van onze meest verfijnde aandrijving en één van het moeilijkst te bereiken. Het probleem is dat wij geheel afhankelijk van anderen voor zijn tevredenheid zijn.
Van een zuiver pragmatisch standpunt, kan het gebrek aan erkenning een diep negatieve invloed op productiviteit hebben. De studies tonen aan dat de aanmoediging en de erkenning een belangrijke rol in het bevorderen van creativiteit in onderzoek en ontwikkelingsorganisaties spelen.
In een tijdschriftartikel een paar jaar gaf de rug, schrijver Arthur Gordon een bijna angstaanjagend voorbeeld van hoe ver dit kan gaan.
Bij de Universiteit van Wisconsin, een groep ontluikende schrijvers, bovengenoemd om briljante jongens met echt literair talent onder hen te zijn, zodra gevormd een club om hun literaire inspanningen te bespreken. Wranglers versus Stranglers
Op elke vergadering, zou één van hen iets lezen hij het aan de kritiek van anderen had geschreven en voorgelegd. Niemand trok hier om het even welke stempels; in feite, waren de kritieken zo brutaal dat de clubleden zich „Stranglers“ synchroniseerden.
Ondertussen, op de overkant van campus, was een groep vrouwen ook voor het zelfde doel samengekomen. De vrouwen riepen hun kleine groep „Wranglers.“ Zij namen ook draaien om hun manuscripten hardop te lezen.
Maar hier zou de gelijkenis tussen de twee groepen die, voor Wranglers worden gebeëindigd van hun manier uitgaan om vriendelijke dingen over elkaar te zeggen. Verre van het zaaien van de zaden van zelf-twijfel, steunden zij actief elkaar, en moedigden alle literaire inspanningen aan, hoe zwak.
En de uitbetaling kwam ongeveer twintig later jaar.
Gordon beweert dat voor al het fonkelen talent dat in Stranglers verblijft tegelijkertijd, één lid van de band geen soort literaire reputatie bereikte. Van Wranglers, enerzijds, kwam een troep van hoogst te voorschijn - succesvolle schrijvers, die door Marjorie Kennan Rawlings wordt geleid die de Jaarling schreef. „
Dr. Firestien voegt toe dat zijn ervaring in zaken voorstelt dat de meeste organisaties dichter het patroon van Stranglers dan Wranglers'. volgen.
„Waarom wij natuurlijk naar negatief?“ graviteren hij stelt, en beantwoordt dan zijn eigen vraag: „Ik denk de primaire reden kan zijn dat wij niet om eerst de sterke punten van een idee zijn onderwezen te bekijken.“
Alsof om zijn gebouw te bewijzen, Firestien deelnemers in zijn seminaries een beeld van een raar uitziende kruiwagen met een zeer groot vultrechter, een kort handvat, en één enkel wiel achter de vultrechter toont. Hij verzoekt dan commentaren op zijn ontwerp.
De typische commentaren omvatten: De „vultrechter is te groot“, het „Handvat is te kort“, het „Wiel in de verkeerde plaats“, of „keer naar het tekenbord, Roger terug!“ Natuurlijk, zijn al deze „commentaren“ kritieken.
In echt, verklaart hij dan, wordt deze kruiwagen gebruikt voor high-rise bouw, en er is een belangrijke reden voor elk ontwerpelement.
„Ah, maar u zette ons op!“ is de standaard, verontwaardigde reactie. „U gaf ons al informatie niet over het.“
Aan wat de presentator door erop te wijzen antwoordt politely dat de meeste nieuwe ideeën als dat kijken wanneer zij eerst worden voorgesteld. Vaak, hebt u al info op een nieuw idee op hand niet wanneer u het eerst ziet. Niet zo snel, tevreden!
Maar waarom spring het kanon door het ter plekke te doden? Firestien vecht dat dit, in feite, de knie-schok reactie van vele mensen op alle nieuwe ideeën is.
Wat is de oplossing?
Zeg iemand een idee voorstelt. (Dat „iemand“ een andere partij zou kunnen zijn: uw werkgever, uw ondergeschikt, uw collega, vriend of echtgenoot; maar het kon ook zijn U - uw binnen, creatieve, „echte“ zelf!) Als u bij al „normaal“ bent, zal uw natuurlijke drang het concept aan stukken moeten scheuren.
Maar einde! Laat uw hartstochten niet beter van u krijgen! Als Dr. Firestien zijn kruiwagen om met alle commentaren opnieuw had getekend te passen die hij heeft ontvangen, hij gekomen zijn=zou= terug aan de zelfde kruiwagen die geweest=is= in gebruik voor duizenden jaren.
Stel uw oordeel, enkel voor een tijdje uit. Heeft het idee geen sterke punten bij allen? Nadruk op deze eerste, en de nadelen daarna.
De vruchten van uw inspanningen kunnen u verrassen.
Azriel Winnett is schepper van Hodu.com - Uw Communicatie Portaal van Vaardigheden. Deze populaire vrije website helpt u uw communicatie en verhoudingsvaardigheden in uw zaken of professioneel leven, in de familieeenheid en op de sociale scène verbeteren. Nieuwe bijna dagelijks toegevoegde artikelen
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Legit Online Jobs» Wholesale Suppliers
» The Evolution in Anti-Spyware
» Automated Money Machine On eBay
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
