De dierkunde van het verkeer
Er is een geheime dierentuin die de looppas langs de wegen encaged.
Zij zijn vloeibare, semi-zichtbare goliaths die door de stromen en de brokken van gewoon verkeer woeden, met bruisende tendrils die van mijl-lange verhalen achter hen als Chinese draken ranselen. Niettemin samengesteld uit honderden ponden staal, glas en plastiek, kunnen zij door stevige voorwerpen overgaan. Zij worden gebonden door de wetten van de weg, maar niet door enig conventioneel begrip van tijd of ruimte.
Zij zijn de Gezamenlijke Dieren van het Verkeer: menagerie van optredende dieren die van het op elkaar inwerkende gedrag van vele individuele menselijke wezens worden getrokken die vele individuele auto's met vele individuele doelstellingen, hun collectieve activiteit tot iets met grotere aanwezigheid leiden, macht en doel drijven die dan de som van zijn constituenten. Zij nemen een gastheer van verschillende vormen over, elk om een verschillend eind te dienen.
Zij zijn echt, en zij drijven onder ons.
Inleiding
In zijn inleiding aan de Uitgebreide enthousiaste evolutieve biologie van het Fenotype (de Universitaire Pers van Oxford, 1982) cheerleader en commodore-Hakkende pop-wetenschap nodigt guru Richard Dawkins ons uit om de Illusie van de Kubus te overwegen Necker: een tweedimensionaal beeld dat twee vertegenwoordigt verbond driedimensionele blokken met elkaar waarin de voorgrond en de achtergrond kunnen schijnen afwisselend weg te knippen aangezien de hersenen fruitlessly naar de "ware" interpretatie van de afgeschilderde ruimte streven. Dit is het uitgangspunt van Dawkins voor een gedacht experiment waarin hij de lijnen tussen soorten, hun genen en milieu vertroebelt, dat de traditionele grenzen in vraag stelt die door biologische systemen worden getrokken het relevante niveau van studie te identificeren. Om, aan wank te weten:
Wij bekijken het leven en beginnen door een inzameling van op elkaar inwerkende individuele organismen te zien. Wij weten dat zij kleinere eenheden bevatten, en wij weten dat zij, beurtelings, delen van grotere samengestelde eenheden zijn, maar wij bevestigen onze starende blik op de gehele organismen. Dan plotseling de beeldtikken. De individuele organismen zijn nog daar; zij hebben zich niet bewogen, maar zij schijnen gegaan om transparant te hebben...
Met andere woorden, als u organisme zelf kunt DE-BENADRUKKEN kunt u om het idee van bevervijvers te waarderen als kunstmatige meren die door bevergenen worden geproduceerd, of het Web van een spin te zien als regeling van zijde die door DNA wordt getrokken. Door de lijnen uit te breiden waarmee wij het traditionele fenotype bonden, bepalen wij nieuwe organismen, samenvoegende technologie en individuen in gemeenschappen de zelfde manier dat de oude micro-organismen die binnen bilipidmembranen in symbiotische lockstepdansen aan vonden de eerste stabiele cellen op elkaar inwerken vielen.
Organellen, cellen, organismen, kudden: op welk niveau dat wij het dier zuiver een kwestie van nadruk is hebben onderscheiden.
Dit idee van het optredende dier of het "super-organisme" is nauwelijks bijzonder aan Dawkins: William Morton Wheeler merkte op het idee in zijn document van 1911 de "Kolonie van de Mier als Organisme" in een behandeling die elk beetje overtuigend is maar met aanzienlijk minder otaku elegant dan het gedrukte -drukken-soundbyte manifest van Kevin Kelly's op bijenkorfingewikkeldheid, uit Controle (Perseus Boeken, 1994) op. In de woorden van Hoed:
Er zijn niets dat in een bijenkorf moet worden gevonden die niet in een bij wordt ondergedompeld. En toch kunt u een bij met cyclotron en fluorescoop voor altijd zoeken, en u zult nooit een bijenkorf vinden.
Kunt zo ook u een bestuurder in een auto onderzoeken en niets over het grotere dier kennen waaraan zij allebei deelnemen wanneer de omstandigheden juist zijn. Enkele toepasselijke krachten kunnen in worden gezien rarified het duidelijkst milieu van de professionele rascursus, zoals die door David Ronfeldt, een hogere sociale wetenschapper bij RAND, in zijn het document van 2002 Sociale Wetenschap bij 190 MPU op Grootste Superspeedways van NASCAR worden onderzocht, waar de vluchtige ogenblikken van samenwerking tussen rivalen noodzakelijk zijn te winnen. De nadruk van Ronfeldt in het bijzonder op het fenomeen van de vorming van de ontwerplijn, dat aan de manier het bijeenkomen vogels gelijkaardig is kan aërodynamisch voordeel delen. Als ijzer het indienen op een magnetisch veld, wordt de distributie op grote schaal van opportunistically partneringsauto's getrokken in voorspelbare macroschaalpatronen over speedway:
Zodra racers zich regelen - na tien tot twintig overlappingen - het is gemeenschappelijk om één enkele ontwerplijn van vier tot zeven auto's te zien die vooraan lopen, achtervolgde honderd of zo werven terug door een tweede lijn van auto's, al nog eens honderd of zo werven voor een groot pak auto's dat nog in parallelle lijnen kan lopen maar het dobbelen doet dan het opstellen van... Auto's die alleen lopen, vaak gevaarlijk geplakt tussen twee ontwerplijnen, onherroepelijk zal schijnen achteruit af te drijven.
Bevrijd van de banden van het rennen formalisme, zijn de Gezamenlijke Dieren van het Verkeer geboren, wortel geschoten in voorbijgaande symbiose tussen individuele flarden van bestuurders die crystalise in de organen van het dier zullen. Maar de omstandigheden moeten voor enkel juist zijn te voorschijn te komen. Unholy bosch-Stijl Hieronymus is het toegepaste -toe:passen-shadenfreude overleg van homicidal dat uw stedelijke, intra-urban of in de voorsteden kan kenmerken drijfervaring geen rijpe grond voor ATA groei: te schuimend.
De sociologische en scatologische dansen van de megalopolis rushhour, ook, zijn voorbij het toepassingsgebied van dit artikel, en zijn bij om het even welke tarief het waarschijnlijkst het best onderzocht met diepe computersimulaties die high-tech cellulaire automatenhulpmiddelen met gemiddelde bestuurdersprofielen met betrekking tot met behulp van real-world statistieken van rijweggebruik die aan een leger van tien duizend boze bijl-hanteert worden gekoppeld orcs vechtend een gelijk aantal obedient clonetroopers.
Eerder, is dit gebied perfect veevoeder voor de amateuretholoog, die fenomenen met een scherp oog, een open mening en een scherp potlood waarneemt. En terwijl veel over het manipuleren van verkeersgolven, de dynamica van verkeersjam en fase-overgangen in verkeersdichtheid is geschreven, is zeer weinig tijd gewijd aan de observatie en het catalogiseren van blijvende multi-autozoomorphia.
Vroege Observaties
De auteur eerst werd bewust van het bestaan van ATAs terwijl het maken van zijn manier door het achterland van Canada op lang, drijft het midden van de winter solo in een vervallen Lader van de Zijsprong zonder functionerende radio. Wegens zijn gevaarlijke neiging voor immersive dagdromen bij gebrek aan externe stimuli, begon hij aan parasiet met zijn drijfbesluiten door binnen achter een andere auto met vergelijkbare snelheidsambities te sluiten. Door een strook van voorlichting voor het volgen van de rode remlichten van de "lood" auto voor veranderingen in snelheid of richting te reserveren, kon de auteur van zijn trance comfortabel genieten terwijl een hefty last van wegvoorlichting aan de andere bestuurder werd gedelocaliseerd, veroorzakend de voorauto om als soort van vroege waarschuwingsmechanisme voor veranderende voorwaarden (met inbegrip van de snelheid-vallen van Mounties) te functioneren.
Het begrip dook weer op terwijl de auteur een gedeukte huur van het Konijn van Volkswagen onderaan het verdraaien, pot-een gat gemaakte in two-lane wildernisweg door de Mexicaanse staat van Quintana Roo worstelde. Aangezien de reis begon vond hij zich binnen een korte parade van andere toeristen, allen die omringd hun huurauto's drijven uit de luchthaven om ongeveer de zelfde tijd aan een aarzelend tempo, dat vaak de onbekende bladduisternis breekt vooruit te verwerken. Vrezend verwonding, reed de auteur lateraal-ingehaald de niet afdoende parade en in alleen murk verder. Herinnert zijn succes in het verre noorden, sloot hij op de rug van een lokaal voertuig (a huis-modded convertibele Kever vervoerend tien mensen, die ruimte slechts bevinden zich), gebruikend zijn variërende snelheid als indicator van wegvoorwaarden. Onverwacht, werd deze beweging opgemerkt door verscheidene van de andere toeristen, die begonnen te vechten om zich van melee te scheiden en bij het nieuwere, surefooted pak aan te sluiten dat snel vooruit... trok
Tegen de tijd dat de auteur zijn uitgang had bereikt was de onvoorbereide vloot van voertuigen een blijvend, homeostatic fenomeen geworden. De vloot had snel geleerd om het uit elkaar plaatsen tussen zijn componenten permeabel te manipuleren te blijven aan sneller het bewegen van lokaal verkeer terwijl het verdedigen van zijn integriteit tegen meer vernietigende externe voertuigen. Impulsen die van mededeling toen de voorbijgaande steeg duidelijk betekenen die onderaan de ketting door het nauwgezette leunen in de grintschouder wordt gegolft was, die tijdens het expectorating van invallers bijwoont. Verscheidene van de originele toeristenvoertuigen beëindigden omhoog wordt geruild uit voor andere voertuigen zonder de boot te schommelen. Later, zelfs werd de leider geruild uit voor een andere ervaren lokale auto.
Het was een halend spel, dat tot het welzijn van elk van zijn spelers op een interessante manier bijdraagt, maar het was niet ware ATA. Het was te bewuste contrivance om te zijn om het even wat meer dan een verrukkelijke spontane sociale gebeurtenis.
U ziet, kan een verdeeld dier met menselijke componenten voor storingen van binnen zeer gevoelig zijn. Het is slechts wanneer de het strijdig zijn draden van doelstellingen, het redeneren en de concurrentie tussen individuele menselijke meningen in de achtergrondgeluiden worden bedaard dat de grond echt rijp kan zijn om een complex dier te fokken. Wanneer de bestuurders in een semi-hypnotic staat kunnen vallen en hun kuddeinstincten overnemen, worden de zaden gelegd voor iets groter.
Habitat
Terwijl er duizenden gronden van de verkeers veeteelt langs de bedekte netwerken van de wereld zijn, is slechts één drijfgebied uitgebreid onderzocht op dit moment, grotendeels wegens begrotingsoverwegingen.
De Weg TransCanada is een bijna ideaal milieu voor de productie van ATA fenomenen op grote schaal, gepast in groot deel aan de eenvoud van zijn vorm: alle auto's bewegen of naar het westen of naar het oosten, op gelijkaardige wijze stroomlijnend de doelstellingen van de bestuurders aangezien de vorm van superspeedway Daytona het opstellen van vennootschappen (zie hierboven) bevordert. Ook, omdat er lange rek door eenzame wildernis en semi-tundra is, hebben de ontluikende verkeersdieren een lange periode waartijdens om te rijpen alvorens tegen hindernissen zoals toevloed van nieuwe auto's te komen of navigerend rond steden; en omdat de weg wends zijn manier direct door de meesten van de belangrijke steden van Canada, het een handige lakmoestest eenvoudig voor de homeostatic integriteit van een bepaald specimen door waar te nemen verstrekt al dan niet het het door aan de andere kant van het stedelijke intacte gebied maakt.
Terwijl de dag ATA vorming niet zeldzaam is, is het onder de dekking van duisternis dat de ontwikkeling op een betrekkelijk bevrijde manier kan te werk gaan. Dit is gepast in groot deel aan de abstractere, losgemaakte ervaring om met andere voertuigen slechts als punten van gekleurd licht in wisselwerking te staan. De vertrouwde vooroordelen en de stereotypen -- potentiële bronnen van de vernietigende concurrentie -- worden gladgestreken door de schaduwen. Op zijn minst op basis van visuele indrukken, kunnen Volvo en een Camaro een systeem als edelen ingaan.
Het verminderde zicht dat uit mild om weersomstandigheden te matigen voortvloeit kan een gelijkaardig gelijkmakend effect hebben, maar wanneer de voorwaarden te streng worden neigen de bestuurders om in pakken voor veiligheid samen te doen, die tot pseudo-ata vloten leidt die alle te bewuste sociale gebeurtenissen zijn (zoals in de ervaring van Quintana Roo).
Toon me een de herfstrek van prairie transcontinentale weg bij twilight, en ik zal u de geheime dierentuin van de weg tonen.
De typische Morfologie
De meest basisvorm van het multi-autoleven is de Rupsband Asipetal, die ook als een worm wordt bekend. De wormen beginnen wanneer een stabiel voertuig kuit solo een lineaire, single-lane ketting van voertuigen schiet die uit losse monomeren worden samengesteld die bij het achtergedeelte toetreden (dicht verwant, maar dysfunctioneel, concept dat als een Acropetal Rupsband wordt bekend groeit door voertuigen aan de voorzijde van de ketting toe te voegen, over het algemeen leidend tot vernietigende verspreiding of autolyse). De korte, lithe wormen zijn de fundamentele bouwstenen van gezond ATA weefsel. De perverse, lange wormen zijn de zaden van congestie en dood.
Het tweede atoomelement van ATA weefseltribunes in grimmig contrast aan de worm, voor het is een vluchtig ding, en wanneer het concrete vorm bij allen neemt het vaak wordt vertoond als één enkele auto. Duidelijke Coxswain is een voertuig dat, aan de bewuste of semi-conscious mening van één of meerdere bestuurders, een leider van de worm schijnt te zijn. Wanneer Duidelijke Coxswain stegen verandert, is er een hogere waarschijnlijkheid dat een meerderheid van de worm kostuum dan zal volgen als de verandering door een minder vertrouwd op voertuig in werking werd gesteld. In vele gevallen neemt elke auto in een worm onmiddellijk de auto voor het waar om Duidelijke Coxswain te zijn, leidend tot domino-gevolg steeg-overgangen; dergelijke vormingen hebben hoge homeostatic integriteit wegens de capaciteit van de worm "om een nieuw hoofd" te vinden indien één Duidelijke Coxswain aan de stromen wordt verloren. (Gelieve van nota te nemen: Duidelijke Coxswain zou niet met Virtuele hieronder besproken Coxswain of Napoleonic Coxswain moeten worden verward.)
De vormingen die dergelijke integratie bereiken worden Cholingers: De Rupsbanden van Asipetal met strak-geïntegreerde interne terugkoppelingssystemen van Duidelijke Coxswains, geschikt om informatie van uiteinde aan staart met hoge trouw door te geven. Cholingers kan slither gescheurde banden op de weg, kramp rond slow-moving voertuigen, en zelfs misstap vermijden door pakken van vreemde wormen, wilde axenes en ander verkeersschuim om aan de andere intacte kant aan te komen.
Natuurlijk, niet al misstap Cholingers door de vreemdelingen: soms op elkaar in werken zij.
Elke Cholinger is of benthaal of diepzee. Benthale reis Cholingers aan een gelijkaardig tarief aan de stromen van de weg, terwijl Diepzeereis Cholingers aan een ongelijk tarief wanneer vergeleken bij ander verkeer (typisch een sneller tarief). Het is mogelijk, echter, voor een benthale lijn dat door een diepzeeneef worden moet opgenomen en worden gestimuleerd, die tot een gekoppelde vorm leidt. Dit is het eerste echte Gezamenlijke Dier van het Verkeer dat wij vanavond zal ontmoeten: een bilateraal asymmetrische diageotrope die als Epiphysian Cyclosalp wordt bekend.
Binnen het lichaam van Cyclosalp wordt individuele Cholingers getransmuteerd in een paar van Librigenates -- stretchy, vrij bewegend weefsel dat in ruimte door de verhouding met zijn partner begrensd is, versnellende diepzeekwab vooruit en de regelmatige benthale kwab die in slow-motion slingshot inhalen, glijden en zich tussen de losse, senseless massa's van andere auto's samenpersen uitbreiden. Dit harmonika-als effect zou aanvankelijk om apart een tearing kracht te zijn het dier kunnen schijnen, rending diepzee van benthaal -- en dit is inderdaad wat binnen zou kunnen gebeuren rarified ook een atmosfeer -- maar wanneer voorgesteld met hindernissen van om het even welke soort, Librigenates die terug uit de daling Cyclosalp op hun erfenis Cholinger die van lokale integriteit bestaan, in massa het gevaar kristalliseert te navigeren.
Bevrijd, is Epiphysian Cyclosalp als de helft van een vlinder, zijn oeverlichaam dat door een langzaam klappende vleugel van het versnellen wordt verguld, glijdend Librigenates die en in een stately ronde wegebt stroomt. Zijn binnenkantwhorl als partners schakelt plaatsen, het benthale diepzee draaien kort, pacer auto's die bij een het golven impuls van lokale inertie aansluiten zich vooruit, koplampen dwars-veegt.
Het is voorbij het toepassingsgebied van dit artikel om de hordeomstandigheden te detailleren die zaad voor de voordelige verwarring van veelvoudige stromen Cyclosalpic verstrekken. Zo divers zijn de mogelijkheden dat wij een Bijbels boekdeel konden vullen zonder de oppervlakte te krassen, zonder de gemeenschappelijke draad van eenvoud te openbaren waarop de ingewikkeldheid van een scharnier voorziet. Ben te zeggen voldoende grotere clade dergelijke gevarieerde vormen omvat die het whiplashing Epinastic Tricyclosalp, Dicyclosalp Fimbriatum, en zeer fijne, vluchtige wonder van mijl-lange Merosporangic super-Cyclosalp... veel-fingered
Natuurlijk, niet kweken alle Rupsbanden Asipetal tot geworden stately Cholingers; in plaats daarvan, sluiten zij in lego-Gelijkaardige bakstenen van eenvormige eigenschappen genoemd Pycnoblastoids. Terwijl kortstondige Apiculate Pycnoblastoids (waarin Duidelijke Coxswain altijd de meest voorwaartse auto) is gemeenschappelijker zijn, is het flexibelere Laxiflorous Pycnoblastoid (waarin Duidelijke Coxswain om het even welke auto behalve dat het meest voorwaarts) is die het vruchtbaarder leven leven.
, Overweeg bijvoorbeeld het geval van een typische samengestelde entiteit zoals een Tripycnoblastic Oomycotum, waarin onafhankelijke pycnoblastsjockey voor positie intern direct of door volmacht door één of meer Napoleonic Coxswains (namelijk bestuurders die aan het waanidee lijden dat zij van leiding/het leiden van hun lokale fundering enig- handedly de oorzaak zijn). Maakt het domino-lijn gedrag van een Apiculate Pycnoblastoid het te bros om de spanningen te overleven van wordt doordrongen door te concurreren pycnoblast, terwijl de betrekkelijk elastische structuur van Laxifloroid -- verleende wegens de inherente tijdvertraging betrokken bij het coördineren met een medio-vloot Duidelijke Coxswain -- een perfect evenwicht van starheid en losheid behoudt, berijdend een lijn tussen orchestration en ontbinding die samengestelde vormen zoals Oomycota mogelijk maakt.
Het weefsel van Pycnoblastic is ongebruikelijk in zoverre dat het van één of ander niveau van voorlichting namens de bestuurder gebruik maakt dat zij aan een vorming deelnemen (hoewel de bestuurders slechts waarschijnlijk zich van het lokale niveau van structuur) zullen bewust zijn. Wanneer deze voorlichting een bepaald niveau bereikt wordt de samengestelde entiteit gewoonlijk vernietigd door interne spanningen, maar multi -multi-pycnoblast zal oplossen nu en dan een stroom van hoogst geactiveerde voertuigen -- Apheresoid Lirellate, geconcentreerde apiculatoid pycnoblast gegooide vrij van het miasme van dood aan raket weg uitzenden, gebruikend voor een coxswain het verlaten karkas zelf.
... Dit zijn slechts de randen van de dierentuin, het uiteinde van de ijsberg.
Wij hebben niet zelfs op de gevoelige antennes van Stipitate Phototaxites betrekking gehad die met Virtuele Coxswains, pseudo-loodauto's wordt omzoomd klaar om worden geofferd om enige val, chaotische toorn van Biflagellate Ableptic Figmo en het lot van de cystidial wrakstukken over te halen die binnen hen worden gesloten; de bizarre ritmen van Cacospysic super-Barbicanoids en hun gedetailleerde dans van het verschuiven coxswains, de majesteit van hetgebaseerde Woeden Fallaxoid; menagerie van eindeloze kanker die kunnen groeien van unexpectorated papillic granulomae, van cataracten van geriatrische nektons, of van dienst-posten met slecht geplande oprijlanen.
Verdere Studie
De studie van een nieuwe orde van het leven is niet zonder zijn professioneel (in termen van reputatie) en praktische risico's, zowel (in termen van wordt verminkt door mis-genavigeerde voertuigen). De amateur automobieletholoog moet niet alleen scherpe vaardigheden van observatie, maar ook fortitude hebben om ondanks de slingers en de pijlen van dubieuze dissenters te volharden. Als controversiële animalcules van Leeuwenhoek en superstition-tartende van Pasteur microben, er altijd een bepaalde testudinalweerstand zal tegen nieuwe ideeën onder oudere kwarten bestaan. Er zal zij zijn wie het eigenlijke bestaan van het gezamenlijke leven van voertuigen betwijfelen, of die erop aandringen dat de dierentuin van de weg in alleen metafoor blijft stilstaan.
De adviezen van dergelijke sceptici zouden door één enkele nacht die die aan een grassy heuvel wordt doorgebracht kunnen worden veranderd een goed-gereiste landweg overziet, lettend op de stromen van rode en zilveren lichtenfusie en verdelen, samenpersen en verminderen, roil en op elkaar inwerken, vetmesten en reproduceren...
Let op de wegen, en zie de dierentuin voor zich. Er zijn geen het ontkennen zijn patronen van insectile doel, zijn hordevariaties in anatomie en configuratie, of bewerkte waanzin van goedkope aardolie het voeden frenzy. Uw eigen mening, die door duizenden generaties van natuurlijke selectie wordt geslepen om het leven van niet-levens te erkennen, zal u het is waar vertellen; de disciplines van zorgvuldige observatie en uiterst nauwgezette classificatie zullen u hoe, en waarom vertellen.
Open uw ogen, en getuig een onaangesproken wereld.
Ongeveer de Auteur
Matthew Hemming is een animator en een amateur automobieletholoog die in Toronto, Canada wordt gebaseerd.
mfdh@quackquack.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
