De wereld achter de coulissen van de diplomatieke
De indeling van officiële documenten zijn een routine praktijk in de Verenigde Staten, terwijl juist het tegenovergestelde waar is van Pakistan. Opeenvolgende regeringen de afgelopen jaren hebben geloofd ondergedoken weg van publieke oog zelfs de meest onschuldige van officiële documenten zonder te beseffen dat de praktijk alleen draagt bij aan het gevoel van nationale verwarring. "Ik zal iedereen bloot wanneer de tijd rijp is," is een zin die plaats vindt in elk politicus wapenkamer. Een voorbeeld is dat van Mohammad Khan Junejo die bleef herhalen de lijn in het kader van de Ojhri ramp, maar het 'juiste moment' kwam nooit in zijn eigen lifetime.The boek, The American Papers, is een geselecteerd stelletje van documenten de-door de Amerikaanse overheid ingedeeld in de afgelopen tijd, en nu rusten op het Nationaal Archief II in College Park in Maryland. De documenten in het huidige volume zijn getrokken uit Staat en ministerie van Defensie bestanden, en richten zich op de 1965 oorlog, de Oost-Pakistan-crisis van 1971, het uiteenvallen van Pakistan, en de eerste twee jaren van het bewind ZA Bhutto. De documenten, bestaande uit correspondentie tussen de Amerikaanse ambassade personeel in Pakistan en het State Department, vertrouwelijke brieven aan de Amerikaanse president, ontwerp-antwoorden en de notulen van de Amerikaanse high-profile bijeenkomsten overheidsbeleid, vormen de gedachte van de Amerikaanse diplomaten en de Amerikaanse regering over de gebeurtenissen die plaatsvinden in de subcontinent.The documenten geven de lezer een voorproefje van hoe de buitenlandse missies voeren hun bedrijf, en de hoogte van input die de Amerikaanse regering heeft op de vraag: "... zal het land gesplitst in twee zelfstandige vleugels, Oost en West?" In hetzelfde document zegt later, "Keeping Pakistan samen is nu uitgegroeid tot een belangrijke politieke taak ... beide partijen gebrek doorgewinterde leiders behalve Mujib en Bhutto aan de top. Beide partijen hebben meer ervaring in schudden dan in de bestuursorganen. "De 14-pagina beoordeling en een paar meer follow-up van documenten op basis van diverse vergaderingen ambassade ambtenaren met sleutel Pakistaanse cijfers van de tijd geleid tot de National Security Study Memorandum 118, gedateerd 16 februari 1971, dat werd afgegeven door de Nationale Veiligheidsraad, het adviseren van de staat en de departementen Defensie en de CIA dat de "president heeft geleid dat een onmiddellijke contingentie studie worden gemaakt van de alternatieve Amerikaanse houdingen tegenover een mogelijke stap in de richting van Oost-Pakistan afscheiding." Deze studie diende te worden afgerond niet later dan 26 februari. Dit alles, let wel, is actief wanneer de werkelijke gebeurtenis was nog een goede tien maanden weg besproken! Al deze input, natuurlijk, niet kan worden gegenereerd bij het ontbreken van bereid en medeplichtig lokale ambtenaren. Bijvoorbeeld, de nota over het bezoek van president Yahya Khan's aan China in december 1970 citeert herhaaldelijk Tabarak Hussain, die directeur-generaal (socialistische landen) bij het Ministerie van Buitenlandse zaken, en had begeleidde de voorzitter van het bezoek. De begeleidende brief voor de gedetailleerde notitie eindigt aldus: "Sommige van de opmerkingen van Hussain aan de rapportage officier werden gemaakt in" strikt vertrouwelijk ". Gelieve de bron te beschermen." Wat kan geven een gevoel van misselijkheid tot een kritische lezer zijn de herhaalde en voortdurende toezeggingen uitgedeeld aan Amerikaanse functionarissen door bijna elke belangrijke Pakistaanse figuur - politieke of anderszins - van voortdurende trouw aan de macht van de Verenigde Staten. Wat was de houding van het publiek verschillende politici en militairen actief gedurende 1965 en 1973 - dat is de relevante periode in het kader van dit boek - ze waren allemaal een stem in het moment dat ze bereikt backstage.The anti-Amerikaanse, anti-West houding van de Pakistan People's Party, bijvoorbeeld, was heel duidelijk geworden tijdens de verkiezingscampagne van 1970, met Bhutto en zijn trawanten uit te gaan van hun weg te veroordelen imperialisme. Diverse notities die door Amerikaanse ambassade personeel naar Washington, maar laten zien wat er gaande was achter de scène, met Bhutto die particuliere verzekeringen in dit verband te kalmeren een gerafeld zenuwen zijn campagne kan worden veroorzaakt. Een van de nota door ambassadeur Farland spreekt van een bijeenkomst Bhutto had met hem in Peshawar, waar hij ook had Mustafa Khar en Hayat Sherpao ', die tijdens de politieke campagne was hevig anti-Amerikaanse. "De ambassadeur stelt vast:" Hij (Bhutto) was heel joviaal erover eens dat Sherpao was een van mijn belangrijkste vilifiers, toe te voegen dat de aanwezigheid van Sherpao in deze vergadering aangegeven dat "dit hoofdstuk" was nu afgesloten. "Niet alleen dat," Bhutto zei dat hij hen had gevraagd om met hem mee naar het feit dat deze twee mannen zou dienen in hun respectieve gebieden als opdrachtgever contact opnemen met de PPP's voor "Wederzijdse Briefings 'stress met Amerikaanse ambtenaren. "het cynisme en de desillusie dat zelfs een snelle blik door het boek oorzaken is inderdaad enorm. Dit is geen boek voor de slappelingen. Interessant is echter, wanneer Roedad Khan begonnen op deze gigantische taak, had hij zelf al onder zijn gebruikelijke zelf. Jamshed Marker heeft dit te zeggen in de inleiding: "Het materiaal in dit boek werd door Roedad Khan gedood tijdens een periode van gedwongen medische opsluiting na een chirurgische ingreep in Washington, DC Dit is een ongebruikelijke vorm van herstel, maar dan allen die weten Roedad zou weten dat hij een ongewone man ... Bewering Roedad dat zijn onderzoek vormden een therapeutische component van zijn herstel is een waarde die het beste beslissing wordt overgelaten aan het onderscheidingsvermogen van de lezer. "De documenten, natuurlijk zijn de mogelijke bron van materiaal voor de vorming van grote belang om het onderzoek geleerden, historici, diplomaten, studenten van de Geschiedenis en Internationale Zaken, alsmede het grote publiek. Dat gezegd zijnde, moet rekening worden gehouden met het feit dat deze documenten zijn geselecteerd uit een groot aantal papers beschikbaar, en als zodanig zal geen concrete beoordeling van elk onderwerp dat ter discussie is gekomen in het boek moeten worden gemaakt met het oog houden van de documenten die zijn weggelaten om redenen van beknoptheid of zelfs otherwise.While de lezers moeten worden Roedad Khan dankbaar voor het feit wat hij gedaan heeft, moet het belang van de inleiding geschreven door Jamshed Marker niet worden vergeten. De 23-pagina write-up geeft de juiste context om de begeleidende 985 pagina's van de officiële correspondentie. Degenen die kunnen vallen voor de verleiding van de inleiding overslaan en koers recht voor de tekst zou doen op hun eigen kosten, want zij zullen maken van overhaaste en onjuiste conclusions.The Amerikaanse Papers: geheime en vertrouwelijke India, Pakistan, Bangladesh Documents 1965-1973. Published by Oxford University Press, Karachi.The schrijver is een senior Pakistaanse journalist, verbonden momenteel met de grootste circuleren Engels-talige krant van het land, de dagelijkse Dawn, als assistent-editor. Hij is gevestigd in Karachi. hij kan worden bereikt op
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
