Doen schrikken aan Dood van het Sterven en het Ontkennen van Zorg
Toen ik Martha uitnodigde aan zich het verzamelen bij mijn huis, cheerfully keurde zij de uitnodiging goed. Martha was nieuw aan het gebied en zodat dacht ik dit kleine potluck ik ontving een kans voor haar zou zijn krijgen om andere vrouwen in onze stad te kennen. Martha plakte het uit tot het eind, zacht ongeveer antwoordend aan de vragen van elke persoon waar zij zich van en de details bewogen had die haar huidige baan impliceren. Het was niet tot de laatste verlaten gast dat nacht dat zij haar vrees kon uiten, "Oh, Alice, misschien ik zou moeten niet gekomen zijn." Dan viel zij in scheuren uiteen.
Zoon van Martha was in een autoongeval in Tennessee een jaar geleden gestorven. Zij had geprobeerd om het die tijdens de gehele avond samen te houden, haar scheuren blokkeert, tot uiteindelijk moest zij laten gaan. Een privé persoon, had zij niet verzamelde anderen over haar zoon willen vertellen.
Aangezien zij bij mijn keukenlijst met de weefsels zat die ik voor haar, Martha gedeeld over haar zoon Tony en haar liefde voor hem heb geleverd. Zij moest over de omstandigheden gaan die tot zijn ongeval leidden dat sneeuwnacht op een bergweg.
Ik herinnerde goed hoeveel mijn echtgenoot en ik om over elk detail bij de éénjarige verjaardag van de dood van onze zoonsDaniel had gewenst te gaan. Wij moesten het allen opnieuw beleven voorbij de waarheid te krijgen dat wij niet zijn dood konden verhinderd hebben; wij waren niet in controle geweest.
Om kwesties te compliceren, alvorens aan mijn huis te komen, was Martha net van de telefoon met haar zuster geworden. Haar zuster werd opgewekt over haar aanstaande huwelijk aan John. Martha kon geen ons van geluk voor de speciale dag van haar zuster voor de gedachte omhoog verzamelen dat haar Tony niet bij het huwelijk was al het verbruiken zou zijn.
Dan toen haar zuster lachte en zei, "als John's de papa dat afschuwelijke toupee van van hem draagt, denk ik ik!" zal sterven Martha voelde haar hartpijn.
Martha had een harde tijd die wat behandelt elk van moet behandelen bereaved -- hoe de maatschappij alsof wij over de dood van onze gehouden van één "fijn" zouden moeten zijn, vooral na een tijd van het jaar kan dragen en hoe wij in de maatschappij kunnen houden die onze zorg ontkent en zelfs pret bij dood port.
Wij leven niet in de gevoelige maatschappij, vooral wanneer het over het begrip van dood en zorg komt. Misschien betekent het gebruik van bepaalde uitdrukkingen die het woord "dood" in hen hebben, maar niet fysisch stervend, bewijst dat wij "gevoelige geen dood." zijn Oncoloog van Daniel antwoordde mijn kwestie van "waarom wij pret van dood?" maken met, "wij maken vaak pret van wat wij van." bang zijn
Ik denk aan de uitdrukkingen die niets hebben met echte dood te doen en toch uitmaak deel van ons informeel gesprek:
De daling-dode schitterende dode de beluiterste termijn van A Dood in mijn sporen stierf bijna Doen schrikken aan dood Stervend om het Gestorven lachen te zien om te sterven want zij als dood keek die over het wordt verwarmd was als ik stierf en ging naar hemel
Wij die aren't werkelijk van dood spreken wanneer wij uit deze uitdrukkingen werpen. Het meisje dat de t-shirt aan het museum droeg dat bovengenoemd zij "hersenen dood" tijdens schooluren was betekende niet werkelijk zij één van beiden was. Maar toch anders beledigde het me en iedereen wie gehouden van heeft gehad wie medisch dode hersenen was. Zij dacht het leuk was. Ik wilde het museum en de schreeuw verlaten.
Krijgen anderen het? Geven zij? Sommige dagen kunnen hun woorden helpen; andere tijden, hun woordensteek. Zij kunnen goed betekenen, maar zij zijn bij een verlies in verband met te zeggen wat. Sommigen zeggen niets en sommigen zeggen het verkeerde ding. En er zijn dagen wanneer de wapens van een kerk of familielid u kunnen omringen en u gevoel inbegrepen en gehouden van maken. Er zijn andere tijden wanneer u van uw familie en vrienden geïsoleerd voelt.
Men verklaarde aan me vaak dat ik anderen zou moeten vertellen hoe te om me te behandelen. Ik moest hen wijsheid geven in het het weten hoe te uit te bereiken en me te helpen. In de vroege maanden van zorg, kan dit één van de vreemdste dingen zijn moet. Het is als het hebben van een gebroken been en het vertellen de arts hoe te om het te bevestigen. Niet zou hij moeten het weten? Eveneens, wij zijn de kwetsende net hebben begravend gehouden van, zouden moeten niet de rest van de maatschappij hoe te om ons te helpen het weten? Waarom wij, wanneer wij zijn reeds in ondraaglijke pijn moeten mensen hoe te om ons te behandelen tonen?
Als wij niet, zullen zij het nooit worden. Als wij hen niet laten weten dat wij toestemming nodig hebben grieve, zullen zij in hun gebrek aan begrip verdergaan. Als zij zeggen, "goed, heeft hij in een betere plaats," en u laat het gaan, zullen zij weten niet hoe die verklaring bij uw hart scheurt. Maar als u zonder teveel vergift in uw stem kunt zeggen, "maar hij heeft mijn zoon en ik wil hem hier enkel als u wil uw zoon met u!" dan hebt u de grote dienst aan die persoon gedaan.
Ik wens dat wij allen zo getrouw en gearticuleerd konden zijn zoals mijn vriendenpin van Wisconsin. Zij zegt zelfs nu, negen jaar sinds Ross, haar 4-jaar-oude dood van kanker, "ik mis wat hij aan de rest van mijn leven." zou gebracht hebben
Voor de waarheid is, is de dood rondom ons. Wij zijn geboren aan dood. Van bij het begin van tijd hebben de mensen hun eigen mortaliteit moeten behandelen. Maar in plaats van het goedkeuren van dit, gekscheren wij, plagen en proberen om dood te vermijden. Wij gebruiken de uitdrukking dat de enige twee zekerheden van het leven dood en belastingen en toch zijn, beweren wij de dood ons niet zal krijgen.
Over dood is spreken genoemd grootste taboo. Maar toch werkelijk, moet zelfs nog meer van taboo toegeven dat grieving over de dood van gehouden van echt en belangrijk is.
Wij willen uit aan shove zorg de deur. De mensen willen u niet tot hen ongemakkelijk of droevig gevoel maken wanneer u schreeuwt. Zij willen u zien als u glimlachen en zijn waren vóór de dood van uw vrouw of zuster.
Wanneer gevraagd door een medewerker hoe zij één moeder deed, die net haar bovengenoemde zoon had verloren, "ik doe niet evenals was ik drie maanden geleden."
"Drie maanden geleden?" vroeg de medewerker, die door dit antwoord in verwarring wordt gebracht.
"Ja, was dat alvorens mijn zoon." stierf
Er zijn niets verkeerd met het zeggen, "niet zo goed" wanneer vandaag gevraagd hoe u doet. Zeker wil iedereen horen dat u "fijn bent," maar als u niet bent, waarom ligt?
Nochtans, wij allen de tegenslagen kennen aan het vertellen van de waarheid. Wij worstelen omdat, terwijl af en toe wij anderen willen laten weten hoe wij werkelijk (niet goed vandaag, dank u) doen, wij zorgvuldig willen zijn dat wij niet earful van ongewenste cliches of platitudes krijgen die onze magen loswringen en onze meningen kwellen.
Er zijn andere platitudesmensen zegt opdat hen iets hebben of misschien in hoop dat te zeggen deze tot hen gevoel beter over uw verwoesting zullen maken.
"Enkel vertrouwensgod." De "god had een andere bloem voor zijn tuin nodig." Het "leven is niet eerlijk, weet u." het "U zult sterker en beter wegens dit." groeien De "god maakt nooit een fout."
Of deze of niet waar zijn, is de bodemlijn dat zij geen wij helpen die grieving.
In de woorden van Joe Bayly: "Ik was zitten, gescheurd door zorg. Iemand kwam en sprak aan me van de transacties van de God, van waarom het gebeurde, van waarom mijn gehouden van men, was gestorven aan hoop voorbij het graf. Hij sprak constant. Hij zei dingen die ik waar waren heb geweten. Ik was onbewogen, behalve om he'd te wensen ga weg. Hij definitief.
Een andere kwam en zat naast me. Hij sprak niet. Hij stelde me geen belangrijke vragen. Hij zat enkel naast me voor een uur en meer, luisterend toen ik iets, kort antwoordde, eenvoudig bad, wegging zei. Ik werd bewogen. Ik werd getroost. Ik haatte om hem te zien gaan."
De mensen willen ons "over het" krijgen en zich "met ons leven bewegen." Deze kennen niet het eerste ding over zorg. De zorg is een ziekte of geen handeling van koppigheid of een wens moeilijk te zijn. Grieving het verlies van gehouden van één is een diep ingewikkelde inexplicable waarheid.
In de loop van de volgende maanden die ik heb geprobeerd om mijn vriend Martha te helpen de kabels leren wij bereaved ouders allen moeten leren -- om anderen zacht te onderwijzen en te leiden om het hart van een griever te begrijpen.
Alice J. Wisler, auteur van herdenkingscookbook ONDERAAN de DOORGANG van het GRAANGEWAS, schrijft en spreekt op zelfrespect in zorg, schrijvend door pijn, en de waarde van het herinneren van gehouden van degenen die zijn gestorven. Bezoek haar website Schrijvend Heartache -- http://www.geocities.com/griefhope/index.html
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
