Op Empathy
De Encyclopedie Britannica (de uitgave van 1999) bepaalt empathy zoals:
De "capaciteit om te veronderstellen in anther's plaats en het gevoel van andere, de wensen, de ideeën, en de acties te begrijpen. Het is een termijn die in de vroege 20ste eeuw wordt gemunt, gelijkwaardig aan Duitse EinfÃ?¼hlung en die op "sympathie wordt gemodelleerd." De termijn wordt gebruikt met speciale (maar niet exclusieve) verwijzing naar esthetische ervaring. Het duidelijkste voorbeeld, misschien, is dat van de acteur of singer die echt het deel voelen hij uitvoert. Met andere kunstwerken, kan een toeschouwer, door een soort introjection, voelen betrokken bij wat hij waarneemt of overweegt. Het gebruik van empathy is een belangrijk deel van de het adviseren techniek die door de Amerikaanse psycholoog Carl Rogers wordt ontwikkeld."
Empathy wordt beweerd op en moet, daarom, de volgende elementen opnemen:
(a) Verbeelding die van de capaciteit afhankelijk is te veronderstellen
(b) Het bestaan van toegankelijke Zelf (zelfbewustzijn of zelf-bewustzijn)
(c) Het bestaan dat van een beschikbare andere (ander-voorlichting, de buitenwereld erkent)
(d) Het bestaan van toegankelijk gevoel, wensen, ideeën en vertegenwoordiging van acties of hun resultaten zowel in Zelf empathizing ("Empathor") en in andere, het voorwerp van empathy ("Empathee")
(e) De beschikbaarheid van een esthetisch kader van verwijzing
(f) De beschikbaarheid van een moreel kader van verwijzing
Terwijl (a) om aan alle agenten (niettemin in variërende graden) universeel beschikbaar wordt verondersteld te zijn - het bestaan van de andere componenten van empathy zou niet voor verleend moeten worden genomen.
De voorwaarden (b) en (c), bijvoorbeeld, worden niet voldaan aan door mensen die aan persoonlijkheidswanorde, zoals de Narcistische Wanorde van de Persoonlijkheid lijden. De voorwaarde (d) wordt niet voldaan aan in autistische mensen (b.v., hen die aan het syndroom Asperger lijden). De voorwaarden (e) is zo totaal afhankelijk van de details van de cultuur, de periode en de maatschappij waarin het bestaat - dat het als maatstaf eerder zonder betekenis en dubbelzinnig is. De voorwaarde (f) lijdt aan beide kwellingen: het is zowel cultuur-afhankelijk ALS is niet tevreden in vele mensen (zoals hen die aan de Asociale Wanorde lijden van de Persoonlijkheid en wie van om het even welke geweten of morele betekenis verstoken zijn).
Aldus, zou het eigenlijke bestaan van empathy moeten worden gevraagd. Het is vaak verward met inter-subjectiviteit. De laatstgenoemde wordt bepaald zo door de "Metgezel van Oxford aan Filosofie, 1995":
"Deze termijn verwijst naar het statuut van het zijn op de een of andere manier toegankelijk voor minstens twee (gewoonlijk allen, in principe) meningen of ' subjectivities '. Het impliceert zo dat er één of andere soort communicatie tussen die meningen is; welke impliceert beurtelings dat elke het communiceren op bewust niet alleen van het bestaan van andere maar ook van zijn bedoeling let om informatie aan andere te vervoeren. Het idee, voor theorists, is dat als de subjectieve processen in kunnen worden gebracht, dan misschien dat zoals (onbereikbaar?) zo goed is statuut van objectief het zijn - volledig onafhankelijk van subjectiviteit. De vraag die dergelijke theorists onder ogen ziet is of intersubjectivity zonder een objectief milieu definieerbaar is te veronderstellen waarin de mededeling plaatsvindt (de ' bedrading ' van onderwerp A aan onderwerp B). Op minder fundamenteel niveau, echter, is de behoefte aan intersubjective controle van wetenschappelijke hypothesen lang erkend ". (pagina 414).
Op het gezicht van het, zijn het verschil tussen intersubjectivity en empathy dubbel:
(a) Intersubjectivity vereist een EXPLICIETE, meegedeelde overeenkomst tussen minstens twee onderwerpen.
(b) Het impliceert EXTERNE dingen (zogenaamde "objectieve" entiteiten).
Deze "verschillen" zijn kunstmatig. Dit hoe empathy in "Psychologie - een Inleiding (Negende Uitgave) door Charles G. Morris, Prentice Hall, 1996" wordt bepaald:
"Dicht verwant met de capaciteit om andere mensen te lezen is de emoties empathy - het ontwaken van een emotie in een waarnemer die een plaatsvervangende reactie op de situatie van andere persoon... is Empathy hangt niet alleen van zijn capaciteit om iemand anders emoties te identificeren maar ook van zijn capaciteit af om aan te brengen de plaats van andere persoon en een aangewezen emotionele reactie te ervaren. Enkel aangezien de gevoeligheid voor non-verbal richtsnoeren met leeftijd stijgt, doet dat empathy: De cognitieve en op waarneming gebaseerde capaciteiten die voor empathy worden ontwikkelen vereist zich slechts aangezien een kind... rijpt (pagina 442)
Bij empathy opleiding, bijvoorbeeld, wordt elk lid van het paar onderwezen om binnengevoel te delen en te luisteren aan en het gevoel van de partner te begrijpen alvorens aan hen te antwoorden. De empathy techniek concentreert de aandacht van het paar op gevoel en vereist dat zij meer tijd luisterend en minder tijd in tegenbewijs."doorbrengen (pagina 576).
Aldus vereist empathy de mededeling van gevoel EN een overeenkomst over het aangewezen resultaat van de meegedeelde emoties (= affectieve overeenkomst). Bij gebrek aan dergelijke overeenkomst, worden wij geconfronteerd met ongepaste affect die (bij een begrafenis lacht, bijvoorbeeld).
Voorts heeft empathy op externe voorwerpen betrekking en door hen veroorzaakt. Er zijn geen empathy bij gebrek aan een empathee. Verleend, wordt intersubjectivity intuïtief toegepast op levenloos terwijl empathy wordt toegepast op het leven (dieren, mensen, zelfs planten). Maar dit is een verschil in menselijke voorkeur - niet in definitie.
Empathy kan, dus, als een vorm van intersubjectivity worden opnieuw gedefinieerd die het leven dingen als "voorwerpen" impliceert waarop de meegedeelde intersubjective overeenkomst betrekking heeft. Het is verkeerd om empathy tot de mededeling van emotie te beperken. Het is de intersubjective, bijkomende ervaring om TE ZIJN. Empathor empathizes niet alleen met de emoties van empathee maar ook met zijn fysieke staat en andere parameters van bestaan (pijn, honger, dorst, suffocation, seksueel genoegen enz.).
Dit leidt tot de belangrijke (en misschien hardnekkig) psychofysische vraag.
Intersubjectivity heeft op externe voorwerpen betrekking maar de onderwerpen delen en bereiken een akkoord betreffende de manier mee ZIJ door de voorwerpen zijn beïnvloed.
Empathy heeft op externe voorwerpen (anderen) betrekking maar de onderwerpen delen en bereiken een akkoord betreffende de manier mee ZIJ zouden gevonden hebben zij het voorwerp had.
Dit is geen minder belangrijk verschil, als het, inderdaad, bestaat. Maar werkelijk bestaat het?
Wat is het dat wij voelen in empathy? Is het ONZE emoties/sensaties die slechts door een externe trekker (klassieke intersubjectivity) worden veroorzaakt of is het een OVERDRACHT van de het gevoel/sensaties van de objecten aan ons?
Een dergelijke overdracht die fysisch onmogelijk (voor zover wij) is het weten - wij worden gedwongen om het vroegere model goed te keuren. Empathy is de reeks emotioneel en cognitieve reacties - - op het teweegbrengen door een extern voorwerp (andere). Het is het equivalent van resonantie in de fysieke wetenschappen. Maar wij hebben GEEN MANIER na te gaan de "golflengte" van dergelijke resonantie bij beide onderwerpen identiek is. Met andere woorden, hebben wij geen manier om te verifiëren dat het gevoel of de sensatie die bij de twee (of meer) wordt aangehaald onderwerpen één en het zelfde zijn. Wat ik "droefheid" roep kan niet zijn wat u "droefheid" roept. De kleuren hebben unieke, eenvormige, onafhankelijk meetbare eigenschappen (als energie). Nog, kan niemand bewijzen dat wat ik zie aangezien het "rood" is wat een andere "rood" roept (zoals het geval met Daltonists is). Als dit waar is waar "objectief", meetbaar, de fenomenen betrokken zijn - het is oneindig waar in het geval van emoties of gevoel.
Wij, daarom, worden gedwongen om onze definitie te raffineren:
Empathy is een vorm van intersubjectivity die het leven dingen als "voorwerpen" impliceert waarop de meegedeelde intersubjective overeenkomst betrekking heeft. Het is de intersubjective, bijkomende ervaring om TE ZIJN. Empathor empathizes niet alleen met de emoties van empathee maar ook met zijn fysieke staat en andere parameters van bestaan (pijn, honger, dorst, suffocation, seksueel genoegen enz.).
MAAR
De betekenis die aan de woorden wordt toegeschreven die door de partijen aan de intersubjective overeenkomst worden gebruikt die als empathy wordt bekend is totaal afhankelijk van elke partij. De zelfde woorden worden gebruikt, zelfde denotates - maar men kan bewijzen niet dat zelfde connotates, de zelfde ervaringen, de emoties en de sensaties worden besproken of meegedeeld.
De taal (en, door uitbreiding, kunst en cultuur) dient om ons aan andere standpunten ("wat het als om is te zijn iemand anders" om Thomas Nagle) te introduceren te parafraseren. Door een brug tussen subjectief (binnenervaring) en de doelstelling (woorden, beelden, geluiden) te verstrekken - de taal vergemakkelijkt sociale uitwisseling en interactie. Het is een woordenboek dat zijn subjectieve privé taal aan het muntstuk van het openbare middel vertaalt. De kennis en de taal zijn, dus, de uiteindelijke sociale lijm, hoewel allebei op benaderingen en gissingen gebaseerd zijn (zie George Steiner's "na Babel").
Maar terwijl de intersubjective overeenkomst betreffende metingen en observaties betreffende externe voorwerpen meetbare of falsifiable gebruikende ONAFHANKELIJKE hulpmiddelen (b.v., laboratoriumexperimenten) - de intersubjective overeenkomst IS die zich met de emoties betreft, sensaties en ervaringen van onderwerpen zoals die door hen worden gecommuniceerd IS Geen meetbare of falsifiable gebruikende ONAFHANKELIJKE hulpmiddelen. De interpretatie van dit tweede soort overeenkomst is afhankelijk van introspection en een veronderstelling dat de identieke woorden die door verschillende onderwerpen worden gebruikt nog identieke betekenis bezitten. Deze veronderstelling is niet falsifiable of meetbaar (). Het is noch waar noch vals. Het is een probabilistic verklaring zonder waarschijnlijkheid in bijlage. Het is, in het kort, een verklaring zonder betekenis. Dientengevolge, is empathy zelf zonder betekenis.
In menselijk-spreek, als u zegt dat u wordt gezegd en ik met u het empathize bedoel dat wij een overeenkomst hebben. Ik beschouw u als mijn voorwerp. U deelt aan me een bezit van van u ("droefheid") mee. Dit brengt in me een herinnering van teweeg "wat droefheid" of "is wat droevig moet zijn". Ik zeg dat ik wat bedoelt u weet, ben ik voordien droevig geweest, weet ik wat het als droevig moet zijn. Ik empathize met u. Wij gaan over droevig het zijn akkoord. Wij hebben een intersubjective overeenkomst.
Helaas, is een dergelijke overeenkomst zonder betekenis. Wij kunnen (nog) droefheid meten niet, kwantificeren het, kristalliseren het, toegang hebben tot het in elk geval van de buitenkant. Wij zijn totaal vertrouwend en absoluut bij uw introspection en mijn introspection. Er is geen manier iedereen kan bewijzen dat mijn "droefheid" zelfs ver gelijkaardig aan uw droefheid is. Ik kan iets voelen of ervaren die u hilarious en niet bij allen zou kunnen droevig vinden. Nog, roep ik het "droefheid" en ik empathize met u.
Dit zou niet dat graf geweest zijn als empathy niet de sluitsteen van ethiek was geweest.
De Encyclopedie Britannica, de Uitgave van 1999:
"Empathy en andere vormen van sociale voorlichting zijn belangrijk in de ontwikkeling van een morele betekenis. De ethiek omhelst de geloven van een persoon over de geschiktheid of de goedheid van wat hij, denkt, of voelt... De kinderjaren zijn... de tijd waarin de morele normen zich in een proces beginnen te ontwikkelen dat vaak zich goed in volwassenheid uitbreidt. De Amerikaanse psycholoog Lawrence Kohlberg stelde een hypothese op dat de ontwikkeling van mensen van morele normen door stadia overgaat die in drie morele niveaus kunnen worden gegroepeerd...
Op het derde niveau, dat van postconventional het morele redeneren, baseert de volwassene zijn morele normen op principes die hij zelf heeft geëvalueerd en die hij inherent geldig goedkeurt, ongeacht het advies van de maatschappij. Hij is zich bewust van de willekeurige, subjectieve aard van sociale normen en regels, die hij relatief eerder dan absoluut in gezag beschouwt.
Aldus gaan de basissen voor het rechtvaardigen van morele normen van vermijden van straf tot vermijden van volwassen afkeuring en verwerping aan vermijden van interne schuld en zelf-tegenbeschuldiging over. De moraal die van de persoon is ook naar meer en meer groter sociaal werkingsgebied (d.w.z. redeneert, met inbegrip van meer mensen en instellingen) en grotere abstractie (d.w.z., van het redeneren over fysieke gebeurtenissen zoals pijn of genoegen aan het redeneren over waarden, rechten, en impliciete contracten) op weg."
Maar als de moraal die op introspection en empathy gebaseerd is redeneert - het is, inderdaad, gevaarlijk verwant en niet objectief in om het even welke bekende betekenis van het woord. Empathy is een unieke overeenkomst en of of subjectiever over de emotionele ervaringsinhoud van twee meer introspective processen in twee. Een dergelijke overeenkomst kan om het even welke betekenis nooit hebben, zelfs wat betreft de partijen aan het. Zij kunnen nooit zeker zijn dat zij de zelfde emoties of de ervaringen bespreken. Er is geen manier te vergelijken, te meten, waar te nemen, te vervalsen of te verifiëren (blijken) dat de "zelfde" emotie identiek door de partijen aan de empathy overeenkomst wordt ervaren. Empathy is zonder betekenis en introspection impliceert een privé taal ondanks wat Wittgenstein moest zeggen. De ethiek wordt zo verminderd tot een reeks privé talen zonder betekenis.
De Encyclopedie Britannica:
"... Anderen hebben gedebatteerd dat omdat zelfs de eerder jonge kinderen empathy met de pijn van anderen kunnen tonen, de remming van agressief gedrag van deze moraal beïnvloedt eerder dan van het zuivere anticiperen van straf het gevolg is. Sommige wetenschappers hebben geconstateerd dat de kinderen in hun individuele hoedanigheid voor empathy verschillen, en, daarom, zijn sommige kinderen gevoeliger voor morele verboden dan anderen.
De groeiende voorlichting van jonge kinderen van hun eigen emotionele staten, kenmerken, en capaciteiten tot empathy -- d.w.z., de capaciteit leidt om het gevoel en de perspectieven van anderen te waarderen. Empathy en andere vormen van sociale voorlichting zijn beurtelings belangrijk in de ontwikkeling van een morele betekenis... Een ander belangrijk aspect van de emotionele ontwikkeling van kinderen is de vorming van hun zelf-concept, of identiteit -- d.w.z., hun betekenis van wie zij zijn en wat hun relatie aan andere mensen is.
Volgens het concept van Lipps empathy, waardeert een persoon de reactie van een andere persoon door een projectie van zelf in andere. In zijn Ã?â??sthetik, 2 volume (1903-06;' Esthetica '), maakte hij al appreciatie van kunst van een gelijkaardige zelf-projectie afhankelijk in het voorwerp."
Dit kan goed de sleutel zijn. Empathy heeft weinig met de andere persoon (empathee) te doen. Het is eenvoudig het resultaat van het conditioneren en socialisatie. Met andere woorden, wanneer wij iemand kwetsen - wij ervaren zijn pijn niet. Wij ervaren ONZE pijn. Kwetsend somebody - kwetst de V.S.. De reactie van pijn wordt veroorzaakt in de V.S. door ONZE eigen acties. Wij zijn onderwezen een geleerde reactie van het voelen van pijn wanneer wij het op een andere opleggen. Maar wij zijn ook onderwezen verantwoordelijk om voor onze medewezens (schuld) te voelen. Zo, ervaren wij pijn wanneer een andere persoon eist om het eveneens te ervaren. Wij voelen schuldig.
Eigenlijk:
Om het voorbeeld van pijn te gebruiken, ervaren wij het met een andere persoon omdat wij voor zijn voorwaarde schuldig of op de een of andere manier verantwoordelijk voelen. Een geleerde reactie wordt geactiveerd en wij ervaren eveneens (ons soort) pijn. Wij delen het aan de andere persoon mee en een overeenkomst van empathy wordt geslagen tussen ons.
Wij schrijven gevoel, sensaties en ervaringen aan het voorwerp van onze acties toe. Het is het psychologische defensiemechanisme van projectie. Onbekwaam om van het opleggen van pijn op ons op te vatten - wij verplaatsen de bron. Het is de pijn van andere die wij voelen, houden wij vertellend, niet ons.
De Encyclopedie Britannica:
"Misschien is het belangrijkste aspect van de emotionele ontwikkeling van kinderen een groeiende voorlichting van hun eigen emotionele staten en capaciteit te onderscheiden en de emoties van anderen te interpreteren. De laatste helft van het tweede jaar is een tijd wanneer de kinderen bewust beginnen van hun eigen emotioneel staten, kenmerken, capaciteiten, en potentieel voor actie te worden; dit fenomeen wordt genoemd zelfbewustzijn... (gekoppeld aan sterke narcistische gedrag en trekken - SV)...
Deze groeiende voorlichting van en capaciteit om aan zijn eigen emotionele staten te herinneren leiden tot empathy, of de capaciteit om het gevoel en de waarnemingen van anderen te waarderen. Inspireert de dagende voorlichting van jonge kinderen van hun eigen potentieel voor actie hen proberen om (of anders affect) het gedrag van anderen te leiden...
... Met leeftijd, verwerven de kinderen de capaciteit om het perspectief te begrijpen, of standpunt, van andere mensen, een ontwikkeling die nauw verbonden met het empathic delen van de emoties van anderen... is
Één belangrijke factor die aan deze veranderingen ten grondslag ligt is de stijgende cognitieve verfijning van het kind. Bijvoorbeeld om de emotie van schuld te voelen, moet een kind het feit dat waarderen hij een bepaalde actie van van hem kon geremd hebben die een morele norm overtraden. De voorlichting dat men een terughoudendheid aan zijn eigen gedrag kan opleggen vereist een bepaald niveau van cognitieve rijping, en, daarom, kan de emotie van schuld verschijnen niet tot die bekwaamheid."wordt bereikt
Dat empathy is een REACTIE op externe stimuli die volledig bevat binnen empathor en dan ontworpen op empathee is - duidelijk wordt aangetoond door "ingeboren empathy". Het is de capaciteit om empathy en altruïstisch gedrag in antwoord op gezichtsuitdrukkingen tentoon te stellen. De pasgeborenen reageren deze manier aan de gezichtsuitdrukking van hun moeder van droefheid of nood.
Dit dient om te bewijzen dat empathy zeer weinig heeft met het gevoel, de ervaringen of de sensaties van andere (empathee) te doen. Zeker, heeft de zuigeling geen idee wat het als is droevig te voelen en absoluut niet wat het als voor zijn moeder droevig moet voelen. In dit geval, is het een complexe wederkerende reactie. Later, is empathy nog eerder wederkerend, het resultaat van het conditioneren.
De Encyclopedie Britannica citeert fascinerend onderzoek dat dramatisch de voorwerp-onafhankelijke aard van empathy bewijst. Empathy is een interne reactie, een intern proces, dat door extern richtsnoer wordt teweeggebracht dat door levende voorwerpen wordt verstrekt. Het wordt meegedeeld aan empathee-andere door empathor maar de mededeling en de resulterende overeenkomst ("ik weet hoe u vindt daarom wij met hoe u gevoel") akkoord gaan worden gemaakt zonder betekenis door de afwezigheid van een monovalent, ondubbelzinnig woordenboek.
Een "uitgebreide reeks studies wees erop dat het positieve emotiegevoel empathy en onbaatzuchtigheid verbetert. Het werd getoond door de Amerikaanse psycholoog Alice M. Isen dat de vrij kleine gunsten of de beetjes van goed geluk (als het vinden van geld in een muntstuktelefoon of het krijgen van een onverwachte gift) positieve emotie in mensen veroorzaakten en dat dergelijke emotie regelmatig de neiging van de onderwerpen om verhoogde te sympathiseren of hulp te verstrekken.
Verscheidene studies hebben aangetoond dat de positieve emotie het creatieve probleem oplossen vergemakkelijkt. Één van deze studies toonde aan dat de positieve emotie onderwerpen toeliet om meer gebruik voor gemeenschappelijke voorwerpen te noemen. Een andere toonde aan dat de positieve emotie het creatieve probleem oplossen door onderwerpen toe te laten om relaties onder voorwerpen (en andere mensen te zien - SV) verbeterde die anders ongemerkt zouden gaan. Een aantal studies hebben de gunstige gevolgen van positieve emotie voor het denken, geheugen, en actie in pre-school en oudere kinderen."aangetoond
Als empathy met positieve emotie (een resultaat van goed geluk, bijvoorbeeld) - toen stijgt het met zijn voorwerpen te doen en een weinig heeft met de persoon te doen in wie het wordt veroorzaakt.
Ongeveer de Auteur
SAM Vaknin is de auteur van "Kwaadaardige Zelfliefde - Opnieuw bezocht Narcissism" en de redacteur van geestelijke gezondheidscategorieën in de Open Folder, Suite101, en searcheurope.com.
Zijn website: http://samvak.tripod.com
Vaak gestelde vragen betreffende narcissism: http://samvak.tripod.com/faq1.html
De narcistische Wanorde van de Persoonlijkheid op Suite101: http://www.suite101.com/welcome.cfm/npd
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
