De Ierse Harp
 
	
	
De harp dat zodra door Tara's zalen de ziel van 
muziekloods, nu stod op Tara's muren hangt, alsof die ziel was 
gevlucht. Zo zijn de slaap de trots van vroegere dagen, zodat de
trilling van de glorie o'er, en de harten die eens hoogte voor lof 
slaan, voelen niet meer nu die impuls
De geschiedenis van de Ieren vertellen moet de harp de 
geschiedenis van de Ierse mensen vertellen. Dit oude 
volksinstrument met zijn mooi, gevoelig geluid wordt gespeeld vandaag 
ondanks wordt genegeerd, derided en verwierp eeuwenlang. 
Harpers, die in vroegere dagen voor hun kunst zou gehangen zijn,
bloeit nu over de hele wereld, zoals de Ieren zelf
De legende vertelt ons de eerste harp door Dagda, een 
leider onder Tuatha DE Danaan werd bezeten. In één keer 
tijdens een oorlog met Fomorians, de goden van koude en duisternis, 
werd zijn harp gestolen maar werd later teruggekregen door Lugh en 
Ogma. Toen het was teruggekeerd het aquired twee geheime namen 
en de capaciteit had om de zomer en de winter op te roepen. Van 
toen, toen gespeelde Dagda, hij een zo scherpe melodie kon 
veroorzaken, zou het zijn publiek maken huilen, kon hij een zo 
jubilant lucht spelen het zou maken iedereen, een zo tranquil geluid 
glimlachen of vooruit brengen, het pauze iedereen wie aan slaap 
luisterden. Zo deed zo de harp werd de automaat van Verdriet, 
Gladness en Rust.
De harpen worden gespeeld door veel van de wereld. 
Van oude kunstwerken, epische verhalen en poëzie, leren wij van
harpen in Babylonia en Mesopotamië. Wij zien hen in het graf 
van Pharaoh Ramses III, votive gravures van Irak en beeldhouwwerken 
van oud Griekenland. Van Afrika, dat meer dan 100 harptradities 
heeft, reiste het instrument het noorden naar Spanje en spreidde 
spoedig in heel Europa uit. Vastgebonden met kracht, zijde of 
draad, variëren de harpen in grootte, structuur en decoratie volgens 
de fysieke en technologische milieu's van hun oorsprong. De 
Afrikaanse harpen zijn gemaakt van hout en de pompoen die met zweep 
wordt behandeld, de Birmaan zong auk heeft een overspannen klankkast 
gelijkend op Turkse ceng terwijl de Europese harpen een driehoekig 
kader kenmerken, daar is één eigenschap die alle harpen delen: 
de koorden stellen verticaal (eerder dan te vergelijken) aan de 
correcte doos in werking.
Griffith van Wales stelde harpists in zijn hof aan het 
eind van de 11de eeuw tewerk en de monnik-historicus Geraldus 
Cambrensis bewonderde de grote vaardigheid van Ierse harpers en merkte
op dat sommigen zelfs Scots om betere spelers overwogen te zijn. 
Voor Ierse en Schotse harpers algemeen bezochte elkaars landen 
naar studie, om wijsjes en hun muziek werd te leren en ruilen 
bewonderd in heel Europa. Een andere de twaalfde eeuwarchivaris,
John van Salisbury, schreef dat "... was het niet voor de Ierse harp, 
er geen muziek bij allen op de Kruistochten." zou geweest zijn
Deze harpen waren vrij verschillend van de grote 
pedaalharpen die wij in moderne symfonieorkesten hebben gezien. 
Zij waren veel kleiner, hield op de overlapping van harper, die 
tegen de linkerschouder leunt, had oorspronkelijk geen pedalen, en 
werden gewoonlijk gesneden in één stuk van moerashout. De Harp
van de Universiteit van de Drievuldigheid en de Harp van Koningin Mary
zijn de oudste overlevende Keltische harpen en zowel dateer van de 
15de of 16de eeuwen als illustreer de gelijkenis tussen de Ierse en 
Schotse harpen. Een onderscheidend kenmerk van deze Gaëlische 
harpen was dat zij werden draad-vastgebonden, eerder dan vastgebonden 
darm. Het woord "harp" heeft zijn wortels in de Angelsaksische, 
Oude Duitse en Oude Norse woorden die "betekenen te plukken." In
Gaëlisch werden zij gekend eerst als cruit en later als clarsach of 
cl�¡irseach.
De harp is niet eigenaardig aan Ierland maar later werd 
zijn nationaal embleem. (Tegenwoordig kunt u het op het etiket 
zelfs zien Guiness) Harpers was hoogst opgeleide beroeps die voor 
nobility presteerden en van politieke macht - zo veel genoten zodat 
tijdens de 16de eeuw, Koningin Elizabeth I een proclamatie uitgaf om 
Ierse harpists te hangen en hun instrumenten te vernietigen om opstand
te verhinderen.
Droevig, terwijl dit oudste embleem van Ierland nog met 
ons vandaag de meeste de oude lucht en melodieën is produceerde het 
eens lang is gegaan, maar jongere harpers nemen de uitdaging op om de 
trots van vroegere dagen opnieuw te wekken.
Susanna Duffy is Burgerlijke Celebrant, een zorgadviseur 
en mythologist. Zij creëert ceremonies en Riten van Passage 
voor individuele en burgerfuncties, en specialiseert zich in Croning 
en andere vieringen voor vrouwen. 
http://celebrant.yarralink.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
 
Related:
» Hot Mp3 Download
» iSoftwareTV
» Unlimted Games Downloads
» All PSP Games Downloads
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!