Mijn teenaged ouders
Eerlijk gezegd, als één enkele ouder van jonge kinderen, worstelde ik. Maar als enige ouder van tieners, gestonken I! Geconfronteerd met de werkelijkheid van kinderen die (en) konden doen wat ook zij zijn werkelijk, werkelijk gewild doen, was ik vaak in de war gebracht.
Functionerend als caregiver van twee volwassen ouders, vind ik in de war gebracht me opnieuw. Maar ik ben zeker van één ding -- het is geen wonder vele caregivers vóór de oudsten sterven zij voor geven! Zij raken eenvoudig uitgeput!
Overweeg deze recente uitwisseling:
ME: "Hoe dat nieuwe medicijn dat?" is werkt
OUDER: "Het werkt niet. Ik nog voel ziek."
ME: "O.K., roep de arts en vertel hem."
OUDER: "Ik kan niet. Hij antwoordt niet uitnodigt het weekend."
ME: "Goed, iemand."
OUDER: "Nr, vertellen zij enkel me om naar de noodsituatieruimte te gaan."
ME: "O.K., roep het bureau van de arts op Maandag."
OUDER: "Goed, hij aan te bieden om het even wat niet beter heeft."
ME: "Hoe u?" het weet
OUDER: "Hij nooit."
ME: "Goed, O.K. vraag hoe dan ook?"
OUDER: "Hij geen aandacht aan besteedt me."
ME: "Hij kan helpen niet als hij niet weet u nog ziek bent. Zo, O.K. vraag?"
OUDER: mompelt onbegrijpelijk iets.
ME op MAANDAG: "Riep u de arts?"
OUDER: "Nr, beter vandaag voel ik."
ME: "Goed, hoe over ik naar de arts met u?" ga
OUDER: "Nr, ben ik geen kind. En ik wil u niet die me behandelen als!"
Ik heb headlong in deze kwesties meer en vaker van laat in werking gesteld. Het is genoeg om u ertoe aan te zetten om te drinken - of wat er ook het is doet u oneindige frustratie behandelen. Toch zijn dit mijn ouders - en zij zijn volwassenen. or minstens waren zij.
Kon ik hulp krijgen? U kunt het antwoord veronderstellen! Iets over hel die over bevriest.
Ik sta niet deze slag te winnen op het punt, maar ik kon een vriend tijdens enkele ernstigere schermutselingen gebruiken. Hier zijn een paar dingen die mijn geesten konden werkelijk opheffen:
Kom langs. Verzend geen bloemen. Zij zijn enkel iets anders om zorg van te nemen. Maar een huis-gekookte maaltijd zou groot zijn.
Blijf en dien het. Nog groter!
Vraag vaak. Niet me, mijn ouders. Geef hen iemand anders aan opening aan.
Ben een chauffer. Neem hen aan de arts, aan winkel, wat. Verwijder hen enkel een weinig uit mijn handen voor terwijl.
Begin Dag van een de "Caregiver" bij uw kerk, synagoge of tempel. Geef me een onderbreking - enkel zouden een paar uren prachtig zijn.
Stel een metgezel van de Hogere Korpsen voor. Deze teruggetrokken volwassenen brengen 10-20 uren door elke week die een metgezel aan sluiten-ins is. Als u wordt teruggetrokken, denk na wordend één zelf.
Lobby uw Vertegenwoordigers en Senatoren voor financiering voor de Volwassen Centra van de Zorg van de Dag. Meest dichtbijgelegen aan me is 45 mijlen weg en verstrekt geen vervoer.
Sommige mensen geloven dat het leven een school met lessen voor elk van ons is. Als zo, is mijn les geduld. Ik weet ik het voor mij moet kweken. but, tevreden, verzamelingsronde in ondertussen. Mijn geduldcellen zijn nog zuigelingen!
Ongeveer de Auteur
Het Personeel van Phyllis, Ph.D. - het Personeel Phyllis is een experimentele psycholoog en CEO van het Beste is maar toch Netto, een Internet bedrijf dat oudsten en caregivers helpt vindt betrouwbare woonzorg. Zij is de auteur van hoe te om Grote Hogere Huisvesting te vinden: Een Roadmap voor Oudsten en hen die van hen houden. Zij is ook de dochter van een slachtoffer van de ziekte van Alzheimer. Bezoek de website van de auteur bij http://www.thebestisyet.net
pando19@yahoo.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Rocket Spanish!» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
