English version
German version
Spanish version
French version
Italian version
Portuguese / Brazilian version
Dutch version
Greek version
Russian version
Japanese version
Korean version
Simplified Chinese version
Traditional Chinese version
Hindi version
Czech version
Slovak version
Bulgarian version
 

Breker geliefde pussycat

Artikelen RSS Feed





De „honden hebben eigenaars; de katten hebben personeel,“ en ik heb voor sommige prachtige katten in mijn tijd gewerkt. ik van beste hield werd genoemd Breker. De breker had een ongebruikelijke mening. Hij dacht niet als andere katten; hij handelde niet als andere katten. Misschien is dat waarom ik van hem zo hield.

Wij kregen Breker van de provincie dierlijke schuilplaats. Wij worden gewoonlijk onze katten van de provincie dierlijke schuilplaats. Die manier redden wij het leven -- en wij hebben sommige grote katten die manier gekregen. Één daling, na onze kat was gestorven en verlaten een groot gat in ons leven, gingen wij naar de dierlijke schuilplaats voor een katje. Er waren geen katjes.

Ik stond op te geven op het punt, maar mijn echtgenootRekening hield zeggend, „dat over daar.“ goed kijkt En hij. Hij was over gekweekt, grijs en witte drie kwart, en had een zoete, hoopvolle uitdrukking op zijn weinig gezicht. Ook, was hij gepland om de volgende dag worden gedood. Er was geen tijd voor ons naar huis te gaan en inzake de kwestie te mediteren.

Wij gingen naar de verantwoordelijke mensen en gezegd, „wij zullen dat.“ nemen

Aangezien wij en de kat huis bereden, koos de Rekening zijn naam uit. Wij nemen draaien die onze katten noemen, en het was de draai van de Rekening. „Wij zullen hem Breker roepen,“ hij zei.

„Breker?“

„Wanneer u bij me gek bent, zegt u, „zie hier, Breker,“ en ik zou iemand anders rond genoemde Breker willen hebben. „

Toen wij het huis van de Breker kregen, moest hij natuurlijk het huis inspecteren. Nadat een memorandum rond eruit ziet, ging hij in de slaapkamer van mijn moeder, waar de zon warm op haar roze sprei glanste. Hij sprong op het bed en ging onmiddellijk naar slaap in een flard van zonlicht, dat uit op zijn rug omhoog wordt uitgespreid, poten, de manier een kat zich uitspreidt wanneer hij volledig veilig en gelukkig voelt.

„Huis uiteindelijk,“ hij zei. „Huis uiteindelijk.“

De „breker wordt ingestemd met in de Buurt“

Bij ons huis had de Breker voedsel beschikbare continu, maar hij moet hongerig als katje geweest zijn, omdat hij niet aan de andere huizen in onze buurt vijandig dacht. Hij dacht aan hen als snackbars.

I ontdekte later dat hij een plak van Bologna van Parel Cesare elke ochtend rond tien werd. Hij werd binnenkort daarna melk van Bert Pigge. Dan sprong hij op een stoel -- Bert had vooral wenselijke -- en had een dutje.

De breker was vanaf het begin een succesvolle ondernemer.

De andere katten stemden in met Breker in de buurt door te sissen en snauwend en latend hem het weten was hij op HUN grondgebied en hij zou moeten weggaan. Goed, ging de Breker niet weg. Hij niet zelfs werd ongerust gemaakt. Ik weet waarom niet; hij niet enkel.

Dan kwam de zware artillerie: de het regeren van de buurt kater.

Ik hoorde een lawaai zoals woedende lucht-inval een sirene die uit de binnenplaats komt. Ik keek uit het venster om reusachtige het regeren zwart-witte tom te zien die een paar voeten van Breker wordt gebogen, die één van de meest dreigende geluiden van de wereld maakt. Maar de Breker niet scheen ongerust gemaakt. Hij luisterde politely. Dan merkte hij een de herfstblad op spinnend neer naar hem. De wind blies het blad rond de hoek van het huis, en de Breker volgde na het, springend en handtastelijk wordend het blad aangezien het spon.

Verbijsterde tom verzonden een paar meer lucht-inval sirenelawaai in lege lucht. Dan viel hij stil. Uiteindelijk wandelde hij weg in een andere richting.

Nadat die Breker als buurtkat in goede status werd goedgekeurd.

„Breker en ik neem toe en glans“

De breker wekte me in de ochtend door op mijn te stuiteren waterbed. Ik zou dromen ik in een kleine boot in een veranderlijke overzees was. En geleidelijk aan waterbed het kielzog om Breker te vinden springend rechtstreeks omhoog in de lucht en levendig landend op alle fours op. KER-DREUN, KER-SLOSH. KER-DREUN, KER-SLOSH. Waterbed golven groeide hoger en hoger als levendig gestuiterde Breker. tot, groggy en zeeziek, rolde ik op stevige grond.

„Breker en de Essentiële Vriendelijkheid van Auto's“

Breker die in de essentiële vriendelijkheid van mensen en auto's wordt geloofd. Toen de zomer aankwam, begon ik horend auto'shonk voor het huis. En uit gekeken om Breker te zien wekkend van een dutje, dat dut vond in het midden van de straat plaats: hij vond zon-verwarmde zwarte bestratingsideal voor dat doel. Gelukkig was van ons geen a door straat; de bestuurders terden bij Breker toe en wachtten op hem aan ongehaast kielzog omhoog en bewegen zich uit hun manier. Maar hoe lang kon dat duren?

Wanneer ik Breker zag duttend in de straat, ik bij hem schreeuwde weg te gaan. Aan wat hij geen aandacht besteedde. Ik moest in de straat gaan, zijn warm, luxuriously slap lichaam opnemen, en hem binnen vervoeren.

En de volgende dag zou ik een auto horen opnieuw toeterend.

„Waarom u hem niet binnen hield, u idiot?“ u denkt.

Goed, met 20/20 terugblik die ik ik moeten=zou= hebben heb geweten. Maar ik hoopte dat de toeterende auto's Breker niet aan slaap in de straat zouden onderwijzen. Zij zouden een andere kat onderwezen hebben.

En, terwijl ik dithered, kwam de heartbreaking dag toen de Breker niet van zijn gelukkige buurtrondes terugkeerde.

Ik maakte natuurlijk onderzoeken -- en geleerd over zijn reizen van de bars van de huissnack.

Maar hij was niet aan om het even welk van hen dat dag geweest.

Ik vroeg een groep jonge geitjes of hadden zij Breker gezien.

„Is hij de kat die auto's?“ achtervolgt zij vroegen.

En toen herinnerde ik aan een helft-vergeten geheugen: dat van een weinig grijs en wit cijfer die joyously in het spoor van een auto bounding.

„Dat is hem,“ ik zei.

Maar zij hadden hem niet onlangs ook niet gezien.

Ik zal nooit voor bepaald weten wat aan Breker gebeurde, maar vertrouwde hij in de essentiële vriendelijkheid van mensen en auto's duidelijk op één keer teveel.

Ongeveer de Auteur

Vind het dolkomische kookboek van Janette Blackwell, „Steamin onderaan de Sporen met Altviool Hockenberry,“ in foodandfiction.com

Janette@foodandfiction.com

Artikel Bron: Messaggiamo.Com

Translation by Google Translator





Related:

» Home Made Power Plant
» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy


Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!

Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!

Add to Google RSS Feed See our mobile site See our desktop site Follow us on Twitter!

Dien uw artikelen te Messaggiamo.Com Directory

Categorieën


Copyright 2006-2011 Messaggiamo.Com - Sitemap - Privacy - Webmaster verzenden van artikelen naar Messaggiamo.Com Directory [0.01]
Hosting by webhosting24.com
Dedicated servers sponsored by server24.eu