Vluchtig geluk
"U kunt geluk vangen niet geen kwestie hoe hard u na het kunt achtervolgen. Het geluk is iets die u."volgt De woorden van de oude salie die in het jonge man's hart wordt weergalmd, dat een constante klinkt slaan als het lied dat steeds weer zonder reprieve speelt. "Wat dat gemiddelde?" doet hij vroeg zich. "Tijd te lopen," hij ging verder, opgesloten in zijn eigen binnendialoog.
Hij dacht over hoeveel manieren hij probeerde om het duren vreugde-van de goedkope trillingen aan de grotere emotionele investeringen te vinden die hem nog, bij vierkant één, zonder meer om failliet verlieten te tonen dan een paar littekens en rimpels en misschien een uiterst kleine glimp van wat aan ver*mijden-ver van om het even welke oplossing, meer van een de-pijn-$$$-EINDE-WANNEER-U-EINDE-SMACKING-ZELF-MET-DE-HONKBAL-KNUPPELBENADERING houden die voorwaarts niets bewoog.
Minstens terug bewoog het zich niet.
Of het?
De "achtervolging van pijnvermijden zal nooit leiden tot geluk," hij mused binnen zijn pijnlijk hoofd, een pijn die zijn ziel kraste, die diep in zijn darmen aan probleem wordt gegraven en hem kwelt, draaide zijn groene maag, ziekelijk, hungover misselijkheid die zich als klimop vastklampte die een schoorsteen smoort. "ik heb gotta ' cijfer dit uit," hij eiste, "wanna van I ' gelukkig is."
Hij hield één voet voor andere, alsof voorwaarts maart op de een of andere manier zal het begrip aan stap vooruit en laten weten. Geen zulke geluk-hoewel hij de gelofte deed te houden.
Zijn langzame gait geopende ruimte voor introspection -introspection-plod, zoekt, plod, zoekt. De geestelijke wielen sponnen, hoewel hij met een vaag begrip worstelde dat slechts in stilte antwoorden te voorschijn zou komen of zou materialiseren.
"Ik kan geluk maar I yearn voor het vangen niet. Ik probeer om de juiste dingen te doen het me nog, als het duwen van een koord ontwijkt. Wanneer kloppen de juiste dingen? Wanneer is genoeg genoeg? Hoe binnen wind ik het? Of kan ik?" Zijn benen vervoerden hem terwijl zijn mening roerde.
"Ik weet ik buiten mij niet kan kijken maar hoe ik binnen kijk? Hoe hoe dan ook helpt het kijken? Wat ik doen met wat ik?"zie
Hij haalde over een vooruitstekende steen over en vond zich dalend, kerf op de knie, een brandwond op de palm van zijn hand.
Hij zat voor een lang tijdje, lettend op het wondenlek, queer smirk over zijn lippen.
"Wat ongeveer dat?" is hij dacht na.
Ondanks zijn materiaal, voelde hij omhoog een glimlachkruipen van zijn kin. Het spreidde in een grijns, zoals de zon uit toenemend tussen twee bergbovenkanten, vullend de ruimte met bleek licht dat sterkte met elk voorbijgaand ogenblik, een ruimte bereikt die vloed met hieronder pinks en rood en oorzaken de vallei tussen de kammen aan stroom het wekken aan allen.
Hij wist plotseling het, aangezien wij allen, in die diepgaande en het het weten plaats weten, dat de rots die hem die stuurde een universele waarheid sprak tuimelt.
Slechts kon hij open het knarsen, kreunende deur los krijgen die zijn donkerste geheimen evenals zijn verlichting verborg en een weg voor geluk om bouwt te landen en hem te omhelzen.
Hij likte het bloed van zijn pols en proefte zich neer, keek bij zijn gescheurde jeans, het naakte vlees gespikkeld met beetjes van grint, keek omhoog en ontdekte een smaragdgroene groene boomlijn, een blauwe hemel, een verdwaalde wolk, een het stijgen havik en een gloeiend oog die terug bij hem staarden en hem gaven, voor a hushed ogenblik, een uiterst klein stuk van geluk.
Dat een Mening van de Rand?
Gelieve te tekenen aan een Mening van de Rand, inspirational kolom van Ridgely in die rond de wereld, bij http://www.aviewfromtheridge.com uitgaat
Ridgely zou ook van van u persoonlijk per e-mail bij ridge@aviewfromtheridge.com houden te horen.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
