English version
German version
Spanish version
French version
Italian version
Portuguese / Brazilian version
Dutch version
Greek version
Russian version
Japanese version
Korean version
Simplified Chinese version
Traditional Chinese version
Hindi version
Czech version
Slovak version
Bulgarian version
 

Die Dodelijke Uiterste termijnen

Schrijven tips RSS Feed







Mijn rug kwetst en hoofdthrobs. De lichten zijn te helder; de te koude temperatuur. Is het de griep? Wat zoals-maar toch naamloze ontzettingsziekte? Nr, het is enkel dat het reeds 8 p.m. op een Zondag is en ik heb een uiterste termijn voor mijn wekelijkse kolom in korte twaalf uren.

Ik heb schrijvers gevraagd die ik in de loop van de jaren heb ontmoet hoe zij over bane van mijn bestaan voelen: uiterste termijnen.

?I liefdeuiterste termijnen. Zij houden me gemotiveerd? één duizelingwekkende schrijver vertelde me.

Een andere squealed?I liefde schrijvend zo veel dat ik altijd in taken twee weken draai alvorens zij! gepast zijn?

Zuivere krankzinnigheid, denk ik, aangezien ik door de televisiekanalen wegknip. Wie kan bij de gedachte van een opdoemende uiterste termijn gelukkig zijn? Ik bekijk de klok; 8:30 p.m. Nog tijd om een snack te hebben en misschien gelezen een hoofdstuk in die nieuwe geheimzinnigheid. Door 9 uur, met volledige tummy en onbekwaam om dat nieuw te vinden, neem ik notepad op.

?Duck confit, gemengde bessencoulis, een kant van gemengde greens verwelkte met een van de baconvet en azijn vulling, en roosterde pastinaken? De maaltijd werd gegeten twee nachten geleden, maar ik dwing me nu net om de nota's te schrijven die ik zal gebruiken om mijn restaurantoverzicht te weven.

Week binnen, week uit, wie kan me van het blokkeren beschuldigen? Een zeven cursusmaaltijd hier, een meeneemlunch daar - elke week moet ik 1000 woorden over wat maaltijd opsluiten die bij één of ander restaurant, week na week wordt gegeten, jaar na jaar. En elke Zondag avond zit ik het schokken in vrees dat de woorden niet zullen stromen.

Hmm, die over de eend schrijft heeft me hongerig opnieuw gemaakt. Ik wandel in de keuken, was omhoog sommige schotels, de koelkast openen, het opnieuw, sluiten en proberen om te beslissen wat ik wil. Een kop van thee? Een chocolade iets? Kaas en crackers? Ik bevestig alle drie en hoofd terug naar de woonkamer waar ik heb beslist mijn overzicht te schrijven.

Ik neem een paar notulen om op de laag comfortabel te maken alvorens ik realiseer mijn laptop in de andere ruimte is. Het zuchten, knip ik door de kanalen weg en vind movie met Humphrey Bogart. Ik heb het voordien, natuurlijk gezien, maar gevonden het mijn het schrijven zal inspireren. Ja, denk ik aangezien ik terug leun, munching mijn manier door Jarlsburg en crackers, zal wat zwarte en witte inspiratie mijn verspreide gedachten en onvolledige nota's in een kolom voor de leeftijden veranderen.

Spoedig, te spoedig, ga ik vondst mijn laptop en begin te schrijven. Een inleidende paragraaf blokkeert zodat duik ik rechtstreeks in de voorgerechten - de pan seared kammosselen, koude zeekreeftsalade, carpaccio. Sluitend mijn ogen zie ik de lijst aangezien het vóór ons op Vrijdag nacht werd uitgespreid. Ik beleef de smaken opnieuw en inhaleer scents van de avond. Ah, ben ik in hemel.

Ik open één oog om bij de klok te turen. Als ik nu naar bed ga, kan ik bij 5 wekken en het beëindigen vóór uiterste termijn.

Mijn echtgenoot, een krantenredacteur, heeft een grap? is de uiterste termijn van A wat u hoort wanneer een redacteur omhoog op u hangt? Voor me zijn de uiterste termijnen dodelijker dan dat. Ik kwel, jammer ik uit luid wekkend mijn snoring hond. Mijn borst is strak, mijn droge keel.

?Give zelf is een valse uiterste termijn van twee dagen vóór het artikel gepast?

?Rejoice over uiterste termijnen want zij betekenen hebt u het betalen van het werk?

Niets van dat werk voor me. Ik adem diep. De voorgerechten en de voorgerechten worden gedaan. Ik moet enkel de desserts en slap op een conclusie bijwerken, het restaurant schatten en een pittig afscheid geven. Ik neem een diepe adem en duik binnen, rennend door de gesmolten chocoladecake en de drie sterclassificatie. Het is zelfs geen middernacht!

Ik giet me een glas wijn met gelukwensen voor een goed-gedaane baan.

Nu, was die uiterste termijn niet zo slecht, was het?

Ongeveer de Auteur

Pamela White is de uitgever van het online bulletin, Voedsel dat, en schrijft onderwijst eet, drink en Geld maak: Allen over het Schrijven van het Voedsel (www.food-writing.com). Zij is de auteur van het Freelance Schrijven: Begin met het Avontuur (www.booklocker.com) en word een Schrijver van het Voedsel (www.fabjob.com).

Voor vrije herdruk in online of drukpublicaties die vrij worden verspreid. Onderwerp: Het schrijven + Humeur. Uitgeven voor grammatica is welkom. Moet middeldoos en byline omvatten.

Dit artikel werd gepost op 10 November..2005



?2005 - Alle Voorgebe*houde Rechten

Artikel Bron: Messaggiamo.Com

Translation by Google Translator





Related:

» Credit Secrets Bible
» Cash Making Power Sites
» Home Cash Course
» Automated Cash Formula


Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!

Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!

Add to Google RSS Feed See our mobile site See our desktop site Follow us on Twitter!

Dien uw artikelen te Messaggiamo.Com Directory

Categorieën


Copyright 2006-2011 Messaggiamo.Com - Sitemap - Privacy - Webmaster verzenden van artikelen naar Messaggiamo.Com Directory [0.01]
Hosting by webhosting24.com
Dedicated servers sponsored by server24.eu