Ultralight backpacking vaardigheden - een driedaagse test
Op Lake Michigan, aan het einde van de Stonington schiereiland, is er een strook van lege strand. Een deel van de Hiawatha National Forest, het is ingelijst aan beide zijden door prive-eigendom, met gemakkelijke toegang. Te lopen op de strand is echter legaal. Voorbij de laatste cabine, de openbare grond begint, en gaat voor zes of zeven mijl. Dit is waar ik mijn test ultralight backpacking vaardigheden en gear.I hiked een paar mijl van de eerste dag en onderzocht het bos, waar ik gegeten wilde bosbessen voor een uur. Dan zette ik kamp achter een kleine kam op het strand. Ik verzamelde droog gras langs de rand van het bos, waardoor een mooie matras. Ik gooide mijn backpacking Tarp vrij hoog, zodat de wind zou houden met de muggen. Bij het kamp was, ging ik voor een swim.This gebied heeft veel rivierkreeft, die uiterlijk en smaak, net als miniatuur kreeften. Na het zwemmen Ik betrapte een dozijn onder de rotsen in ondiep water, en voerde ze terug om te kamperen in een slagroom-room container ik gevonden heb. Je weet nooit wat er zal wassen op een beach.I gekookt ze met sommige cattail harten en teunisbloem wortels, in mijn goedkope drie ounce pan. Zij hebben een goede maaltijd met de kraakinstallaties ik. (U verwijdert het vlees van de staart van de rivierkreeft, na het koken.) Het was zomer, dus ik had niet geleid tot een slaapzak. Op zeventien ounces, mijn tas niet zou hebben veel toegevoegd aan mijn packweight van acht pond. Ik wilde alleen maar om te proberen met behulp van een nylon slaapzak lijnvaartconferences Ik had onlangs genaaid (5 gram). Ik droeg mijn kleren naar bed, met inbegrip van een hoed heb ik gemaakt uit de mouw van een oude thermische shirt (1 ounce). Ik sliep goed, en aten Granola bars voor breakfast.Water was alles rond, dus ik had alleen een 16-ounce pop plastic fles (1 ounce) en een enkele jood tabletten voor zuivering. Ik nam een goede drinken voordat ik verpakt up.I gevonden vers dragen tracks op het strand. De beer had liep binnen 60 meter van waar ik sliep. Ik had een freon hoorn (2 ounces) die ik gekocht na het lezen van mensen die gebruik hebben gemaakt van het high-decible shriek schrikt af beren. Ik trok het uit. Ik volgde de sporen voor een uur, maar alleen omdat ik er aan de hand was in dat direction.I had twee oude huisjes te verkennen, een andere patch van bessen Ik wist, en een strand vol dingen te checken. De vreemdste item dat regelmatig wast is gloeilampen. Ik neem ze mee naar huis om ze te gebruiken. Na jaren van het vinden van deze, een matroos eindelijk vertelde me dat ze gooien ze af de schepen te schieten op hen in het water. Ik was het vinden van degene die ze missed.The volgende dag dat ik terug. De regen verwachtte ik nooit kwam, dus ik ben niet voor het testen van mijn vuilnis zak rainsuit (2 ounces), maar ik had gebruikt een soortgelijk met succes voor. Over het algemeen was ik tevreden met mijn ultralight backpacking "test". Natuurlijk kunt u door met kwetsbare kleding en versnelling wanneer u wandelen een open strand. Oh, en ik heb nooit de bear.Steve Gilman is een lange tijd backpacker, en pleitbezorger van lichtgewicht backpacken. Zijn advies en verhalen kunt u vinden op http://www.TheUltralightBackpackingSite.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
