Wanneer de Doos Leeg is
De Koning had een bescheiden koninkrijk. Hij was Deens. Dit betekende hij trots was, lang, atletisch en hij van een snel verstand genoot. Hij werd gehuwd aan een prinses van Groot-Brittannië op een zeer jonge leeftijd. Zij waren beide werkelijk enkel kinderen toen zij met hun eigen familie begonnen.
Zij hadden drie kinderen, twee jongens en een meisje. De kinderen allen deelden één gemeenschappelijk doel, om de Koning trots te maken. Elk kind vied voor de aandacht van de Koning en de liefde, elk gebruikend een verschillende strategie.
De oudste zoon gebruikte muziek om zijn vader trots te maken. Het middenkind, de dochter gebruikte humeur en het dansen. Jongst koos sporten, was het kennen van zijn vader eens een groot atleet, een kampioen in verscheidene sporten geweest.
Zij hadden een bescheiden kasteel, de Koning die hard altijd wordt gewerkt om zijn familie te voorzien. De aantonende affectie was niet iets hij met ooit comfortabel was. Zo, op zijn eigen manier, ving hij treasured ogenblikken door te maken of te verzamelen trinkets. Elk vertegenwoordigde weinig symbool een speciaal familieogenblik. Wat waren glanzend, gouden; nog waren anderen als kleine klokken die een geluid maakten toen u hen opraapte. Er was een verhaal voor elke trinket.
U ziet de Koning een begaafde storyteller was. Bij diner zou hij de doos openstellen en zou trinket steunen en zou glimlachen. Hij zou op en aan het recht, kijken en zou dan een prachtig verhaal vertellen dat de kinderen hebben zou die, of hun hoofd in disbelief schreeuwen schudden lachen.
Het vertellen verhalen werden een familietraditie.
Hij moedigde de kinderen aan beginnen verzamelend hun eigen trinkets en verhalen.
Aangezien het met de meeste kinderen is, voerden zij hun vader uit en begonnen opvullend hun dozen met symbolen. Hoewel de kinderen nooit zeer dicht waren, waren er ogenblikken van familievreugde. Zij te zijn al zeer het bezige proberen aan gelieve de Koning met hun respectieve giften.
Aangezien de jaren voorbijgingen, werd de Doos van Koningen een reuzeborst, ornate, hand die en volledig van trinkets wordt gesneden. Aangezien de Koning ouder de kwaliteit en de hoeveelheid inhoud van de betere borst kweekte. Spoedig hadden de kinderen kinderen van hun en zij handhaafden het ritueel van verhalen bij de dinerlijst.
Één dag, bereikte de Koning in zijn doos voor specifieke trinket en vond het ontbrekend.
Denkend dit enigszins oneven, dacht hij misschien hij het aan zijn jongste zoon zou kunnen gegeven hebben. Hij vergat over het. De volgende dag, gebeurde het zelfde ding; specifieke trinket moest niet worden gevonden.
Wat niet de Koning wist was een dief had snuck in de nacht en gestolen glanzendste trinket. De dief hield van trinket zodat veel, de volgende nacht nam hij verschillende.
Omdat er zodat velen aanvankelijk waren merkte de Koning niet op. U ziet, was deze dief in de nacht relentless, insidious, geslepen en brutaal. Hij nam in zijn kamers heimelijk en kneep stil de meesten van de Koning treasured bezit, zijn geheugen.
Één nacht hoorde de Koningin een lawaai dat haar opschrok. Zij stak een gelijke aan en steunde de kaars naast het bed. Houdend het hoog omhoog zag zij thief?it raccoon was! Hij had een kleine klok in zijn handen. Het licht deed schrikken hem en hij scurried weg met de klok.
De koningin had sinds lang verdacht iets verkeerd was, nu het wist zij. Zij gaf het een naam. Dat vreselijke raccoon. De Koning was niet gek en ook niet was zij. Iets werkelijk nam de Koning treasured het meest giften.
De volgende dag zetten zij een slot op de borst. Dat zou de dief tegenhouden. Raccoon was te geslepen. Hij plukte het slot en hield stelend trinkets elke nacht. De koningin probeerde een alarm, een speciaal licht, en wachthonden, gewerkt niets. Elke nacht hield raccoon stelend de prijzen van de Koning. Één dag was de doos leeg! Het was een droevige dag in het koninkrijk. De kinderen kwamen en zaten bij de voeten van de Koning en de Koningin en schreeuwden.
Er waren te doen niets.
Alle geheugen was gegaan. De Koning had niet meer te vertellen verhalen. Hij was stil. Hij zat daar met veel weg kijkt. Dat was hoe het ging zijn. Dat is het leven wanneer de doos leeg is.
Na een tijd, toen de pijn van de lege doos een weinig gemakkelijker kwam goed te keuren, gaat de Koningin bovengenoemd aan haar kinderen, gaat door uw borst, uw dozen trinkets naar huis. Kies de beste. Elke keer komt u de Koning bezoeken, trinket brengen en wij zullen het in de doos van uw vader zetten. Wij zullen vertellen dat genieten het verhaal, en de lach, schreeuw en van het als speciaal iets. Ik zal het bewaken.
Ik zal een constante vigil houden. Op deze wijze, kan raccoon uw verhalen nooit nemen. Wanneer wij samenkomen zullen wij de Koning op deze speciale manier eren.
Zo was het, één keer in de week, de kinderen zou brengen hun kinderen voor een bezoek en zou laten vallen trinket in de doos. Dit bracht de kinderen op een manier bijeen die nooit voordien bestonden.
Raccoon was zeer ongelukkig over al dit. Hij probeerde nog om in het kasteel te krijgen, maar de liefde van de familie hield hem die op de buitenkant, binnen kijkt. Hoewel hij probeerde houden stelend zoals de dieven, nam hij nooit een andere trinket.
De liefde doet dat. Het is niet iets zelfs de slimste dief in de wereld kan nemen. Dat was de les die in het Koninkrijk wordt geleerd.
De doos was volledig tot de dag de Koning definitief overleed. Toen hij, werd hij omringd door kinderen, kleinkinderen, verhalen, trinkets en liefde.
Het slechts één leven dat spoedig voorbij is; slechts wat met liefde wordt gedaan zal duren.
Aan mensen over de hele wereld, leed dat ooit aan de vreselijke pijn van het verliezen van gehouden van aan Alzheimer. Ik begrijp uw pijn. De nacht las ik dit verhaal aan mijn jongste zoon Evan, samen huilden wij, vast houdend elkaar. Ik bid wetenschap één dag een behandeling voor deze vreselijke ziekte vindt. Kan ondertussen, dit kleine verhaal u en uw familiecomfort brengen. Mei het brengt uw familie nader bijeen een weinig, aangezien het mijn heeft. Verzend dit verhaal naar iemand u het weten die lijdt. Misschien zal het de pijn van verlies voor hen of hun kinderen enkel een klein beetje helen. De zorg is een vorm van energie en moet een uitweg vinden. Mijn hoop is u maakt de tijd om sommige trinkets in de doos van uw familie te zetten. Het zal niet vrij zo leeg voelen.
Liefde,
Teken Matteson
Lelijke Hond die - Auteursrecht 2005 publiceert
877.672.2001
mark@mattesonavenue.com
http://www.mattesonavenue.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
