Fsbo: voor verkoop bij eigenaarshoofdstuk iv [deel 1]
Als een monarch, regeerde Rode Haring in de diepe leerzetel van zijn KenWorth cabine-met zijn kingsize dwarsbalk. De 400 dieselmotor van paardekrachtCaterpillar droned apathetically aangezien het Rood voor het parkeerterrein aan zijn favoriete Boise, de kant van de wegdiner van Idaho downshifted. Hij had een grote beweging van het 26.000 pondhuishouden in Olympia, Washington opgenomen, dat hij aan de Stad van Baker, Oregon had geleverd.
Bedrijf van het rood had een contract met GROTE Van Lines om huishoudens te bewegen. Rode Haring die, Inc., gebruikte hij zijn tractor om hun aanhangwagens te trekken ruilt. Hij droeg hun kernachtig blauw eenvormig jasje, pinstriped het blauw overhemd, GROTE band-toneelbeelden en het bewegen zich bestelwagen-wanneer beweegt de familielading van mensen.
Was de reizende metgezel van het rood een hond genoemd Genade. Zij had eerder befriended hem bij een kant van de wegparkeerplaats, vier jaar. Blijkbaar verlaten, scheen de Genade om op hem te wachten. Toen het Rood uit zijn cabine hopped om het toilet te gebruiken, was de hond langsgekomen, voor hem gegaan zitten, keek hem rechtstreeks in de ogen, en ontschorste tweemaal. Bij 3:00 AM, waren er geen andere voertuigen in de parkeerplaats. Dat, ook, was vreemd op Tusen staten, geen andere vrachtwagens met bestuurders die of auto's slapen zij waarkon gesprongen zijn uit. Het rood had haar op het hoofd getikt, meer geinteresseerd in waarom hij dan bij een hond had opgehouden.
Aangezien hij verderging, liep de hond twee stappen achter hem tot zij ongeveer dertig voet van het concrete gebouw met zijn deuren aan Mensen waren en de Damestoiletten open blokkeerden. Vooruit gerende de genade, ging in het Herentoilet, kwam uit terug, gegaan zitten door de deur en gewacht op Rood.
Opnieuw, aangezien hij naderbij kwam, keek zij hem in de ogen en ontschorste tweemaal alsof om te zeggen het veilig was. Zij bleef daar zittend tot hij uit kwam, eens ontschorst, tot haar voeten toenam en Rood terug naar zijn bestelwagen volgde. Voordeel halend uit het einde om het hangslot, de modderkleppen en de banden te controleren, was het Rood klaar om de cabine op te zetten toen de hond begon franticly ontschorsend.
„Ik neem u niet met me, hond!“ Het rood vertelde haar.
De gele, longhaired die-kennen-wat-hond scheen om te begrijpen wat hij zei. Zij hield op ontschorsend, liep over tussen de tractor en de aanhangwagen, ging zitten en hervatte het ontschorsen.
„Wat het, een eekhoorn of iets de behoefte van I is te zien?“
Twee schorsen.
„O.k., zal ik een blik.“ nemen
Het rood wordt gelopen dat terug naar ontdekt een grote noot van zijn koppeling aan de aanhangwagen was gevallen wanneer hij aan een einde zou komen. De hond had het opgemerkt. Het rood wist dat een potentiële ramp was voorkomen. Had zijn aanhangwagen komen verliezen, op Tusen staten, kon hij niet om het even wat gedaan hebben. Deze hond had hem gered, en wie weet hoeveel andere automobilisten. Het rood selecteerde een moersleutel van achter een zetel, verving de noot en trof voorbereidingen om het rust einde te verlaten.
„Dank, hond!“ Ik ben werkelijk geworden te gaan, nu. „
De gejammerde hond. Rode neiging neer. Zij gebruikte die grote bruine ogen van van haar aan haar beste voordeel.
„U werd een kraag? De markering van de hond? Misschien, kunnen wij te weten komen wie u tot!“ behoort
Er was geen markering, slechts een duim-brede turkooise nylon kraag waarop iemand tijd had gevergd om borduurwerk een woord in rood, GENADE te overhandigen.
„Genade! Is dat uw naam?“
Twee schorsen.
„U kijkt als u hongerig zou kunnen, Genade zijn! Hongerig u?“
Twee meer schorsen.
„Laat me zien of heb ik sommige hamburgers in de cabine. Zijn Wereld Burgers in orde met u?“
De genade zat omhoog alvorens hij zelfs de deur opende. Het rood bepaalde de plaats van een zak met drie wereld-Burgers.
„Zij zijn vriendelijk van koude, Genade. U let niet op, doet u?“
De genade daalde neer en jammerde, opnieuw.
„Wat? U wilt me hen in de microgolf dertig seconden zetten alvorens u?“ krijgt
„Inslag! Inslag!“
„O.k. Genade. Één hete wereld-Hamburger die net omhoog komt. Maar ik krijg twee van hen. Begrijp?“
Onmiddellijk, de juiste vooruit ontsproten poot van de Genade. „Inslag! Inslag!“ Zij ging akkoord.
Nooit gepland rood krijgend een hond. Een paar lang-vervoerders houden dieren voor bedrijf omdat het onwettig is om menselijke passagiers te vervoeren. Sectie 392.60 Federale Verordeningen van de Veiligheid van de Drager van de Motor leest duidelijk: Onbevoegde te vervoeren niet personen. Constrictors van honden, van katten, zelfs van papegaaien of van de boa zijn niet verboden. Voor Rode Haring, was het kinderjarengeheugen van een auto die over zijn hond loopt nooit geheeld. Hij had nooit verbonden gezworen te worden aan een ander dier.
„U moet tot een vrachtwagenchauffeur, Genade behoren. O.k.! Hop binnen! U kunt met me kleine manieren berijden. Wij zullen op het citizens band krijgen en zullen te weten komen waar uw eigenaar.“ is
Het rood probeerde om de eigenaar van de Genade te vinden. Drie verschillende vrachtwagenchauffeurs herinnerden een bestuurder die om met een gele hond gebruikte te reizen. Had een turkooise kraag. Hij was op de weg gestorven, hadden zij gehoord. Het voordien jaar! Geen vermelding van wat van zijn hond werd. Het woord zou dat door de radio van het citizens band voor verscheidene dagen wordt overgegaan worden. Ondertussen, ging akkoord het Rood hij goede zorg van het dier zou nemen. Binnen een week, zou de Genade de vrachtwagen van het Rood inspecteren en zou zijn weg-huur werknemers controleren. Het rood was blij dat de Genade hem had overreed om zijn nooit-krijgen-vast:maken-aan-een ander-dierlijke gelofte te breken. Voor zijn lange afstand, was de Genade een must.
De kleine 5.500 pondlading die hij in de Stad van Baker had overgenomen, het Rood leeggemaakt=had= alleen in Boise. Het was meestal vakjes, sommige kleine eindlijsten, lampen, twee bedkaders geweest, geen matrassen of lagen die twee verhuizers vereisen.
De man die hij in de Stad van Baker had gehuurd helpen de vrachtwagen leegmaken was een goede arbeider. De genade had hem goedgekeurd. Dragend het schone GROTE verstrekte overhemdsRood, had hij presentabel gekeken. Het rood gebruikte hem om de kleine beweging aan Boise te laden, alvorens de arbeider op het wegrestaurant terug te komen waar zij met. hadden.
Het rood had hem $15.00 per uur contant geld voor het vijf urenwerk aangeboden. Het had slechts 4 uren gevergd maar het Rood had hem $75.00 hoe dan ook betaald. De arbeider ondertekende een ontvangstbewijs voor het contractarbeid van het Rood (onafhankelijke contractant) die voor het berekenen van uitgaven en belastingen worden gebruikt, verzamelend een telefoonaantal van de handarbeider zodat hij volgende afstand aan de Stad van Baker kon vooruit roepen. Goed, zorgvuldig, zijn de arbeiders de droom van een verhuiswagenbestuurder.
Het rood had nu twee huishoudens Boise die in drieënvijftig voet lange door acht worden geladen en een half voet brede aanhangwagen klaar voor zijn vervoer aan het gebied van Seattle. Het team Larry en Moe dat hij in GROTE Boise had ingehuurd, het nationale filiaal, had bij het nemen van rust onderbrekingen om de vijfenveertig minuten aangedrongen. Hij had Moe moeten vertellen om tot zijn onderbreking aan rook te wachten. Bij het tweede huis, hadden de slaperige laders een gang genomen. Het rood had een goed idee wat zij hadden gerookt.
Nu, alvorens zij terug naar de Staat van Washington leidden, het Rood en de Genade te eten iets vergden.
Nacht van Idaho kwam naderbij aangezien Rode Haring van een veilige plaats de plaats bepaalde om zijn verzending te parkeren. Hij slingerde gemakkelijk van de cabine aan het bijna volledige parkeerterrein van de het Restaurant en Zitkamer van de Kip uit. De genade geeuwde in de passagierszetel ontdekt die dat de kip en de bollen op hun manier waren. De honden zijn niet verondersteld om kippenbeenderen te eten, maar noch scheen zij noch het Rood om dat te kennen. Behalve wanneer hier in Idaho, Genade aangewezen Wereld Burgers. Soms, zat zij het buigen van haar hoofd, houdend haar neus enkel zo, tweemaal ontschorsend om haar meester te alarmeren dat een Wereld van de Hamburger nabijgelegen was.
Na een snelle controle van het aanhangwagenhangslot, het Rood zijn Grote bedrijfband recht alvorens de beste kip en de bollen in de Verenigde Staten van het Noordwesten maakte binnen te gaan eisen.
Alle lijsten en cabines waren bezet. Hij kon verscheidene het hongerige inwoners wachten zien. Het rood bevlekte een lege kruk bij de teller. Het zou boete doen. Sneller hoe dan ook.
De flawlessly toothy serveerster begroette hem met een propvolle glimlach.
„Het is een Rood tijdje geweest. Bent u die?“ over blijven
„Als ik het had geweten zou u me uitnodigen, zou ik!“ beter gepland hebben
„Ik zal u dit keer vergeven. Mijn nieuwe vriend zou niet.“ hoe dan ook begrijpen
„Ah, is hij territoriaal! Ik kan niet hem, Robijn werkelijk beschuldigen.“
„Wanneer u?“ binnenkwam
„Vanochtend, waarom?“
„Nieuwsgierig. U schrijft nog mijn lied?“
„Nog niet. Maar ik zal.“
„U bent me één verschuldigd, Rood.“
„Weet u wat ik met u, Robijn zou willen doen?“
„Ja, neem levering van kip en bollen en sla in de nacht af.“
Rode Haring vlamde haar op sommige tanden van van hem. Robijn die onderaan een kop van zwarte koffie wordt dichtgeslagen alvorens zij in de keuken verdween om een orde op te nemen. De kerel op het recht van het Rood in een kostuum schudde zijn hoofd en zei „Ouch.“
Misschien, was het zijn sterke kaaklijn, of zijn gespleten kin, of allebei. Vrouwen het gevonden Rode verleiden. Hij was een fysiek specimen, zes drie met rots-stevige spier van een soort niet die in een gymnasium wordt ontwikkeld. Geen combinatie bankpersen, loopvlakmolens, of vijfentwintig reeksen van het repgewicht kon het magere lichaam van het Rood gebeeldhouwd hebben zoals zijn twaalf jaar in de bewegende zaken had. Totaal functioneel.
De man op de volgende kruk was observant. Hij sprak aan Rood, opnieuw.
„X-vrouw?“
Een „oude vriend.“
„Niet schijnt zeer gelukkig,“ de waargenomen verkoper.
„Ik hoop zij is. Zij is een aardige dame. Verdient een ophopende hoop van gelukkig.“
Een „gelukkige alamode!“
„ik wens dit ik tot haar één kon opdracht geven,“ toegelaten Rood. „
„Me, ook. Ik zal wedden zij me kon gelukkig maken! Zij kijkt als zij houdt van uw aroma beter. Waar u van?“
Het „gebied van Seattle. U?“
„Chicago. Verkoop medisch materiaal.“
„U huwde?“
„Niet als een vrouw vraagt,“ de slyly bovengenoemde verkoper. Mijn vrouw denkt laat het werk van I. Besteed veel nachten in plaatsen als dit. Ik kan warme eenzaam gewoonlijk vinden om een bed met me te delen wanneer ik weg op zaken ben. „
„Als ik gehuwd was, zou ik om dichter aan huis proberen te werken. U zou het kunnen willen confrontationally overwegen,“ bovengenoemd Rood. „Ik denk dat de vrouwen genoeg problemen zonder rond worden geknoeid het worden die met door gehuwde mannen hebben. Robijnrode zeker als hel vereist niet geknoeid met.“
„Goed, denk ik ik de bar dan zal onderzoeken. Heb sommige nieuwe lijnen ik moet uitproberen.“
De robijn had de uitwisseling afgeluisterd. Zij was meer samengesteld toen zij met een reusachtige plaat van kip & bollen terugkeerde.
„Dank u, Rood. Ik word zo vermoeid van kerels als dat. U kijkt vanavond goed, Rood.“
„U altijd kijkt goed, Robijn.“
„Bent u rubriek vanavond rug?
„Ik moet twee huishoudens morgen leveren. in Seattle. in Tacoma.“
„Ik stap niet tot twee in de ochtend af, in elk geval. Hoe ongeveer de volgende tijd u is in stad? U hebt mijn aantal.“
„Ik zou van dat, Robijn.“ houden Het genieten van van het gevogelte, Rode genoten van het letten op Robijn. Aangezien hij zijn laatste beet beëindigde, keerde zij terug.
„U wilt wat koffie samen met u nemen?“
„Dat zou, Robijn groot zijn. Groot, Storaxschuim.“
„U zult het niet het venster weggooien en zult mijn vogels doden, zal u?“
„Ik geloof niet in uit het werpen van dingen het venster.“
„U zou niet, Rood moeten,“ gewaarschuwde Robijn. Zij ging zitten een groot het stomen wakker verblijf, nam twintig op, en toonde hem haar tanden. „Oh, hier u is, „Togo“ voor Genade. Zorgvuldige aandrijving, darlin.“
In hand de orde van de kip en van bollenTogo, Rood dat aan zijn vrachtwagen is teruggekeerd, opende de deur van de bestuurder en wierp over de container aan de mat van de passagiersvloer waar het goed - ontvangen door zijn geduldig pooch was die het deksel zelf opende.
Kop van het storaxschuim in één hand, chroombar in andere, Rood slingerde moeiteloos omhoog in zijn het bevelen cabine. Beveiligend de schouderterughoudendheid, manoeuvreerde hij skillfully de vrachtwagen-aanhangwagen installatie tussen de nutspool en de auto's die slechts schenen om hem binnen in dozen gedaan te hebben.
Spoedig, was hij het geleide westen op 84 Tusen staten. Alsof het zijn manierhuis kende, approvingly brulde de diesel van de 400 paardKat aangezien het voorbij andere, minder toegewijde voertuigen gleed. De tractor had 90 gallons diesel verlaten in zijn 170 gallontank, hadden het Rood en de Genade volledige magen. Alle drie waren tevreden.
Rode gedachte over Robijn en hun gesprek in diner. Hij had haar op een andere beweging ontmoet. Zijn vrachtwagen had zijn transmissie geblazen. Het had zeven dagen gevergd om van de juiste delen de plaats te bepalen noodzakelijk om reparaties te voltooien. De werktuigkundige had gezegd hij hem terug op de weg in drie zou hebben. Het was op de derde nacht, na de kerel verteld hem zou het een paar meer dagen zijn, had het Rood aan diner gelopen de bovengenoemde werktuigkundige grote kip en bollen had.
Ontmoedigd, laag op contant geld, hij dronk koffie bij die zelfde teller. De robijn had bij 6:00PM gevorderd om hem niet zeker te vinden van wat hij zou doen.
„Juich omhoog toe, Rood,“ zij moedigde aan. „U let niet op dat ik u Rood?“ roep
„Dat is mijn naam. U kunt me op om het even welk ogenblik roepen.“
„Kan niet zijn slecht dat, Rood! Wat u vanavond, Darlin?“ kwetst
„Het is niet uw glimlach,“ hij had geantwoord.
„U kreeg een goede glimlach Rood zelf. U wilt speciaal?“
„Als u het!“ bent Hij meldde helft-zichhopingly aan.
„Kip en bollen, voor nu, Darlin. Ik stap niet zelfs tot 2:00 AM af.“
„Speciaal is wat ik, voor.“ nu wil
Voor de volgende acht uren, had het Rood talloze koffie genipt terwijl de Robijn de verscheidenheid van patroons had gediend. Terwijl zij op hen wachtte, wachtte hij op haar. Zij bracht hem nieuwe vullingen met enkel genoeg aanmoediging. Tot slot de uitbetaling.
„Is hier één of andere verse aardbeipastei. Het is op me.“
„Met ransel ook room?“
„U zult zien. U zou van het kunnen houden.“
Ik werkelijk, herinnerd Rood. Dan, zoals nu, het een koude was geweest, de nacht van November. Toen haar verschuiving over was, had de Robijn hem uitgenodigd om haar warm te delen waterbed. Het rood wenste dit hij meer tijd vanavond had.
De banden tegen de weg, wind, en de impuls van een gezonde motor combineren om tot een unieke muziek te leiden die een vrachtwagenchauffeur kon voelen. Elk exclusief lied, gemaakt aan de man die het grote wiel houdt. Het rood schakelde de radio van het citizens band uit om het duidelijker te horen. Zijn nu hongerige hand bewogen zoals die, zou moeten om van het gele stootkussen de plaats bepalen. Geïnspireerd door de wegharmonie, verschoof het Rood in hoog toestel en juiste hersenen. Hij zou zijn belofte aan een gewillige serveerster goed maken. Zij zou geen teleurgestelde volgende tijd zijn die hij aan Boise heeft geleverd. Aangezien de woorden aan hem kwamen, stelde hij haar beloofd lied samen.
Diner Doll
Zij is een dame van het licht,
Zij dient koffie in de nacht
Aan de vele mensen die hun nachten alleen… doorbrengen
Zo, verwarmt zij hen met haar glimlach
Voor, kent zij dat in een tijdje,
Zij moeten de koude onder ogen zien die een leeg huis… achtervolgt
Zij is de dame van recent,
Wanneer een mens geen datum kan vinden,
Hij wandelt binnen, en nu en toen, wordt ruw…
Maar zij neemt het in haar pas
Aangezien zij hem helpt zijn trots vinden,
Zij herstelt hem met haar super houding…
Zij is de hele tijd een dame,
Wanneer a had teveel wijn bemant,
Wanneer hij van plan is om zijn handen te zetten waar hij niet zou moeten;
Zij kan zich snel verwijderen
Dan, als hij nog wil spelen
Zij kan, nog sneller, hem in zijn vlek zetten…
Zij is een dame elke manier,
Weet zelfs enkel wat om te zeggen
Aan elke kerel die zijn lijn moet proberen…
Maar toch op de nachten weg is zij,
Zij kan zo zeer zacht zijn;
Wanneer, het beste van allen, dit „Diner Doll“ mijn… is
De uitgang aan een Pendleton, het wegrestaurant van Oregon vooruit, Rood downshifted aan linkerhersenen en vierde toestel. In 222 mijlen, 3 uren 54 minuten dwangarbeid, had hij geboorte aan een nieuw lied gegeven. Hij moest de baby slaan. koord 12 in zijn hand, sprong hij neer van zijn leertroon.
Niemand maar de Genade moest daar het overzicht van „Diner Doll“ horen toen het Rood de koorden aan sloeg hij had gehoord op de weg zette. Zijn geel stootkussen droeg bewijsmateriaal van de vele woordcombinaties, uitdrukkingen die niet pasten. Door de zevende pagina, had hij het definitieve ontwerp. Hij keek nauwelijks bij het stootkussen als zijn alerte vingersopstelling de correcte koorden om zijn bewegende stem aan te vullen.
„Niet leunen teveel cowboys tegen een vrachtwagen om gitaren bij middernacht hier te spelen,“ de contant geldbediende becommentari
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Rocket Spanish!» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
