Voorbij Nightmare van Moeders aan Radicale Vergiffenis
Het was een ogenblik dat ik nooit zal vergeten.
Op 22 Februari..2003, bezocht ik met mijn zoon Brian Michael (http://www.BrianMichaelGuthrie.com) bij zijn huis in Noord-Carolina, waar ik sinds Kerstmis was geweest. Brian had een arbeidsongeval een paar dagen vroeger gehad en zijn rug gekwetst, zodat hield ik een oog op hem.
Bij 7:00 am op die Zaterdag ochtend, ging ik enkel in de ruimte van Brian op hem controleren - u kent enkel de controle van maniermoeders om te zien of ademen hun kinderen wanneer zij slapen - zelfs als hij 26 jaar oud was. Ik kon niet zijn borst het bewegen zien zich, zodat raakte ik zijn wapen. Hij voelde koud, maar ik dacht soms onze huid koud voelt wanneer wij buiten de dekking zijn.
Dan voelde ik zijn gezicht en het was ook koel. Ik schudde zijn schouder enkel een weinig, bang om harder voor vrees te schudden om hem te storen omdat hij in zo veel pijn met zijn rug was geweest. Ik dacht misschien hij wiggle enkel een weinig en ik zou weten hij o.k. was. Hij niet.
Ik liep calmly in de slaapkamer waar mijn echtgenoot, Dennis, sliep. Ik vertelde Dennis ik geen Brian kon wekken en vroeg of zou hij komen en zou zien of kon hij hem wekken. Dennis kwam en probeerde. Hij kon niet hem wekken.
Ik draaide 911 en vertelde hen ik kon niet mijn zoon wekken. Zij vroegen over mijn naam, adres, enz. en ik vroeg hen om een ziekenwagen op dit ogenblik alstublieft te verzenden. Zij zeiden het op de manier was. De exploitant vroeg of wilde ik CPR proberen en ik zei mijn echtgenoot zou proberen. Hij duwde op de borst van Brian, maar het zich bewoog niet. Hij probeerde om zijn mond te openen en hij kon niet. Dennis bekeek me en zei droevig "ik." droevig ben
Het was een ogenblik dat ik nooit zal vergeten.
Alle ogenblikken die volgden zijn een onduidelijk beeld. Ik herinner verscheidene politieagenten in het huis en zij stelden vragen. Ik vond als ik in een droom was. Mijn zuster kwam alvorens zij Brian weg namen, en zij en ik moest met de politieaanbiedingen debatteren terug in de ruimte van Brian krijgen vaarwel te zeggen alvorens zij hem weg namen.
Ik herinner dat ik over het bed leunde en de borst koesterde van Brian en ik zei, de "liefde van I u en ik VERGEEF u."
Ik ben altijd benieuwd geweest waarom ik hem ik vergaf hem vertelde. Ik zelfs voelde schuldig voor het gezegd te hebben.
Anderhalf jaar later werd ik geïntroduceerd aan een verhaal, het Verhaal van Jill, een uittreksel van een boek, Radicale Vergiffenis door Colin Tipping, en mijn perspectief begon te veranderen. Ik begon te begrijpen. Ik realiseerde dat zei zoals ik vaarwel aan Brian I "vergaf" hem radicaal erkent, die dat mijn geestelijke zelf wist dat het tijd voor hem was te gaan en dat zijn leven een groot doel in mijn leven had gediend.
Natuurlijk, realiseerde ik geen van dat toen ik die woorden aan Brian zei.
Daar meer...
Op die Zaterdag ochtend, na mijn Brian was het lichaam weggehaald, mijn echtgenoot, mijn zuster en ik ging naar de grootouders van Brian over om hen over Brian te vertellen. Ik herinner nauwelijks precies hoe wij hen vertelden, maar ik herinner mijn moeder gegilde "Oh, God nr!"
Er was een verplichte autopsie die meer dan vijf te beëindigen maanden vergde en de resultaten zijn nog niet duidelijk. De autopsie wijst erop dat het pijnmedicijn dat voor het rugletsel van Brian wordt voorgeschreven met een ander voorschrift in wisselwerking stond hij voor een bipolaire wanorde nam en een giftig niveau in zijn bloed veroorzaakte.
Nochtans, konden zijn grootouders en zijn vrienden niet om zijn gezicht te zien en vaarwel te zeggen.
Wij maakten begrafenisregelingen de volgende dag en ik nam de de favoriete kleren en schoenen van Brian aan het begrafenishuis, samen met zijn favoriet gel voor zijn haar en een foto van hoe hij van zijn gestileerd haar hield.
De volgende dag waren wij gepland om naar het Begrafenishuis voor het privé bekijken vóór openbare visitation in de avond te gaan. De begrafenisdirecteur riep om te vragen of wilden wij geschoren Brian mustache. Brian had geen mustache, maar wij dachten hij over de groei moet hebben gesproken aangezien Brian in bed 3 dagen was geweest, zodat ja zeiden wij, schoonmaken geschoren.
Recenter leerde ik dat mijn zuster ook werd geroepen en werd verteld dat het haar van Brian voor het haargel en de stijl van het beeld te lang scheen dat wij hebben verstrekt. De begrafenisdirecteur beschreef ook een tatoegering... en het was geen Brian. Mijn zuster ging naar het begrafenishuis en vond dat het begrafenishuis het verkeerde lichaam had. Het was geen Brian.
Wij leerden dat de organismen van twee jonge mensen, beide autopsied bij het zelfde ziekenhuis, aan de verkeerde begrafenishuizen waren vervoerd. De familie van de andere jonge man had om directe crematie verzocht? zo was het lichaam van mijn Brian reeds verast.
Op dat punt, kwam de begrafenisdirecteur aan ons huis en door scheuren vertelde ons dat de organismen omhoog waren gemengd en dat Brian was verast. Hij vroeg hoe wij zouden willen te werk gaan. Ik vertelde hem ik wilde niet om het even wat veranderen. Ik wilde dat de as zoals gepland worden begraven in de kist. De grootvader van Brian had speciale regelingen voor een begrafenisperceel voor Brian gemaakt naast waar hij en van Brian grootmoeder één dag zullen begraven worden, en dat is waar wij allen begraven hem wilden.
Wij gingen naar geplande visitation dat avond en moesten natuurlijk verklaren aan iedereen waarom het lichaam van Brian niet daar was. Wij zetten beelden en brieven en gedichten in de kist. Ik zette de nieuwe glazen van Brian dat hij van zo veel en zijn favoriet boek die hield (de Beenderen neerschrijven door Natalie Goldberg), die een vrouw aan hem in de luchthaven het voordien jaar had gegeven terwijl hij in de luchthaven wachtte om huis te vliegen van het doorbrengen van een week met ons in Michigan aan Dankzegging. Hij vond hij een mirakel in het ontmoeten van de vrouw had ervaren die hem het boek gaf. Brian was een schrijver en hij wilde zodat veel een boek schrijven, zodat was dit kleine boek zeer speciaal aan hem.
Er waren vele mensen betrokken bij de gebeurtenissen die samen met het overgaan van Brian en de verdere toevallige crematie voorkwamen. Het allen scheen enkel te ongelooflijk om waar te zijn. Hoe kon dit misschien aan Brian en aan me en mijn familie gebeuren?
Ik kan het doel van deze gebeurtenissen volledig nooit begrijpen, maar aangezien ik de principes van Radicale Vergiffenis blijf omhelzen, wordt het duidelijker en duidelijker aan me dat alles die gebeurt in goddelijke orde is. Er zijn te vergeven niemand.
Ik geloof het de gift van Brian aan me van het helpen van me om te weten is dat een deel van het werk van mijn leven de concepten Radicale Vergiffenis moet delen. Aangezien ik de Radicale Vergiffenis las van Jill het Verhaal en die ik krachtig gedreven en gedwongen om deze concepten te leren en te delen heb gevoeld, die betekenen veel meer dan wat wij weten als traditionele "vergiffenis."
U wordt verzocht om het "Verhaal van Jill," het eerste hoofdstuk van van Radicale Vergiffenis door Colin Tipping bij http://www.ArtOfRadicalForgiveness.com te lezen
Mei de concepten en de principes van Radicale Vergiffenis maakt een verschil ook in uw leven.
Het auteursrecht 2005 Linda Miller is een Geestelijke Ondernemer de van wie zoektocht anderen moet machtigen om tot ware overvloed en welvaart doelbewust te leiden terwijl het bijdragen tot het verhogen van het bewustzijn van de wereld. Dit artikel kan vrij worden verspreid, op voorwaarde dat deze middeldoos in al zijn onderdelen inbegrepen is.
http://www.SpiritualEntrepreneurToday.com
http://www.MyDivineDirection.com
Dit artikel kan in druk worden gedeeld of elektronisch, op voorwaarde dat de middeldoos aan het eind inbegrepen is. Een hoffelijkheidsexemplaar van uw publicatie zal worden gewaardeerd.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
