De Paradox van de Pindakaas en van de Gelei (PB&JP)
Ik begon een visserijkalender te houden dit afgelopen jaar. Mijn denken was dat ik op de een of andere manier zou worden meer te vissen. Ik paste het bedrijfsgezegde van "dat toe die gedaan wordt" gemeten wordt. Blijkbaar werkt dit niet eveneens aan de huisvoorzijde. Eigenlijk, worden HET GROOTSTE DEEL van de leidingstactiek die ik naar huis van het werk heb gebracht nutteloos wanneer zij tussen mijn partijlijnen overgaan. Het soort een Driehoek van de Bermudas van beheersprincipes I'd zegt. Ik zal meer op dit delen zodra ik volledig het fenomeen begrijp. Ondertussen, heb ik geleerd het best enkel om met de stroom is te gaan meestal en te proberen niet underfoot van de prachtige vrouwen in mijn leven te worden.
Soms kan het voertuig wij het leven roepen vrij snel drijven en wij zijn niet noodzakelijk bij het wiel. Hoewel ik houd van dat mijn bezig dochtersverblijf, het me maakt nadenken wat heck lege nesters met hun tijd doen. De eindeloze stroom van sleepovers, thuiswerkprojecten, balspelen, en dergelijke? verplaats gemakkelijk de tijd dat "coulda" besteed aan een stroom van een verschillende soort. Het is niettemin het "al goed". Ik ben gelukkig zij bezige goed-aangepaste jonge geitjes zijn die fundamenteel uit probleem blijven. Nochtans, zeker is het aardig om wat "alleen tijd" eens binnen te hebben enkele ogenblikken om het tempo te vertragen.
Vrijdag Avond
Elk zodra in een tijdje niettemin, ik een gift van tijd krijg. Gisteren kwam ik te weten dat de softball toernooien dit weekend op de een of andere manier op zonder de Stormloop, het team van mijn jongste dochter gingen gaan. Alsof zij samen genoeg tijd niet elk vorig weekend doorbrachten, beslisten zij een movie dag met het gehele team te doen. Groot! Heb bij het. Geef me enkel mijn vrije keukenpas en ik ben hier outa. Het is het midden van Juli. Stop heet in mijn deel van het land, maar ik wedde ik een coldwater tailrace met een paar resterende stockers kan vinden daarin zelfs in deze honddagen. Misschien drijven vier uren, in het gunstigste geval, maar it'd de moeite waard zijn.
Ik vermeldde het aan de werkgever. Toen zij zei, "ga enkel", sorteert zij van bekeken grappig me. Zo, blijkbaar zijn de stemming (of het veto) nog uit op dit. Ik ben slim genoeg om actie-spreken-luid-dan-woorden te kennen en verwarde haar niet ja met a ja - meer onderhandelingen 's morgens te hervatten. Hmm, it'd waarschijnlijk goed is aan hefboomwerking wat andere activiteit dat zij in geinteresseerd is. Ik kan de massagelijst moeten opnieuw weggaan. Gewerkt voor mijn laatste visserijreis? hoewel mijn handen ook vermoeid om waren te gieten. Oh, offers I terwijl voor ye li'l forel maak. Hmm, misschien als zij met onafhankelijke plannen van haar voor Zaterdag nacht op de proppen komt, dan kon ik de tent in jeep en hoofd voor de bergen werpen.
De geluiden zoals een commercieel bier niet het. Goed, spruit, ik hopeloos van te geloven romantisch ben er ogenblikken zou MOETEN zijn die enkel genoeg bier-commercieel zijn. Misschien niet met de atleten en de bikinimeisjes, maar ten minste iets edeler dan het malen van dag tot dag van het verbeteren van de widget makende processen op het werk. Ik veronderstel ik naar één of ander avontuur, iets die men om dwingt te zeggen, "het krijg geen better'n niet dit." zoek
Zaterdag Ochtend
Stond niet helemaal zodra gedachte I'd op. Zodra (wat eerlijk gezegd een steek in dark) is redelijk aangewezen was, introduceerde werd ik snel het onderwerp van visserij opnieuw maar herinnerd aan de huidige staat van mijn werf. Zij was juist. Het gazon werd een wildernis? een product van onze bezige programma's en zelfde afleiding die me van forel visserij houden. Het maaien, het scherpen, het wieden, pruning, onkruid-wacking, pool het schoonmaken, honddoo-doo, en een bos die van later het zweten, was ik bereid gaan vissend scheppen. Te laat in de middag hoewel voor een redelijke reis aan de bergen - maar wanneer het leven u citroenen geeft? maak De sandwiches van de Pindakaas en van de Gelei. Oh ja, zal ik dit recenter verklaren.
Ik wierp de tent, bedroll, slaapzak, katoenen blad, koeler, en een paar vliegstaven in de achterbank. Ik greep de noodzakelijke document producten evenals een aansteker. Een paar reizen aan de rug van jeep met armloads van logboeken voltooiden de voorbereiding. Ik ging weg. Niet veel weg, maar weg. Oops, vergat sommige vliegen, mijn vest, bijna sommige sportensandals, en weinig neopreenbooties die ik voor het natte wading heb gedragen; oh ja, insectenverdovend middel en gepolariseerde glazen. Ik veronderstel het niet zo eenvoudig was aangezien ik gedachte had. Ik hoop die alles ben. Ik kan de hulp niet de het dalen sensatie ik telkens als ik ga kamperend krijgen? dat erachter verlaat ik het belangrijkste ingrediënt. Geestelijke controlelijsttijd? yep, kreeg alles. O.k., weg.
Deze reis probeerde ik zo eenvoudig absoluut mogelijk te houden. Vaak hoewel kan het kamperen over het voedsel zijn. In feite, is mijn vrouw ongelooflijke kampchef die wonderen met de pakketten van de aluminiumfolie en de makers van de hobopastei werkt. Zij zet de George Foreman grill aan schande of zelfs het buitensporige ding van brand-en-Ijs dat koelt en dat gebruik mijn van vriendbruce (James Bond van het kamperen) kookt. Het kamperen met mijn vrouw Dawn is echt een culinaire ervaring. Algemeen bekend, houd van ik eveneens aan dabble in campfire cuisine. Maar opnieuw, was deze reis niet over het voedsel. Ik moet enkel ophouden om soda, ijs, rundvlees schokkerige, geschilde pinda's, en een paar sigaren te krijgen en ik zal geheel zijn. U ziet, er bestaat een fenomeen ik de Paradox van de Pindakaas en van de Gelei roep. Voortaan beschreven als PB&JP. Overeenstemmend PB&JP, proeft ALLES ongelooflijk in openlucht na een dag in, in het bijzonder als het in openlucht wordt gemaakt EN in verbruikt. Als u uit wranglin ' doggies voor een lange dag was - het schoenleer zou als lapje vlees proeven. Als u uit in het hout jagend van daglicht aan vroege middag was - de crackers en de kaas zouden uw mondwater zoals cr�¨me bruele maken.
Mijn familie ontdekte PB&JP een paar jaar geleden terwijl op de Onderbreking van de Lente. Wij brachten een dag bij een strand dat van de Golf door in de branding frolicking en sommige stralen vangt. Zo bezig zijnd met onze openluchtactiviteiten, waren wij niet op de hoogte van onze groeiende honger tot laat in de middag. Allen wij in weinig gutbucket hadden was enkelen pindakaas & geleisandwiches; het was het enige voedsel binnen een mijl. U kunt het verrukkelijke saldo van zoet en nootachtig misschien veronderstellen niet, squooshy en knapperig? Probeer te visualiseren: vochtig brood met tedere korsten die in uw mond, pindakaas die aan het dak van uw mond plakken, en gladde gelei smelten die over uw tong en voorbij uw amandelen glijdt. PB&J is een droom van gourmand in openlucht in! PB&J is zo goed in openlucht in groot aangezien de eerste rib binnen in kunstmatig is. Daar hebt u het - de Paradox PB&J.
Zo, terug naar mijn reis - die op deze paradox wordt gericht die ik ik kon niet met de eenvoud van geschilde pinda's verkeerd en rundvlees-schokkerig gaan heb geweten. Kon ik? Ik glimlachte aangezien ik van de aandrijving ontwikkelde. Ben ik "weg als een kudde van schildpadden"? een uitdrukking een oude vriend herhaalde advertentie nauseam. Mijn voorgenomen bestemming was weg een lokaal meer waarschijnlijk slechts twintig minuten. Er waren primitieve plaatsen daar met niet veel meer dan een brandring en een lijst. Geen elektro of buitensporige plakken met aansluitingen? perfectioneer voor een rustic kampeerauto van de oude school als me. Op de manier door het heuvelige land, merkte op ik veel van de schatplichtige kreken hoog waren. Het was de natte zomer in Noord-Texas geweest.
Mijn plan omvatte visserij draagt Kreek zodra ik kamp had opgezet. Maar aangezien ik aan campground dreef kruiste ik de brug over Beer knars en ontdekte dat normaal dunne duidelijke met water gevuld aan de rand met brasem - was eigenlijk te diep aan wade. Overstroomd. Spruit, dacht ik; Ik zal een nieuwe plaats moeten vinden om te vissen. Eerst zette ik beter kamp op.
Ik vond hoog de perfecte het kamperen vlek op een punt dat Meer Benbrook in twee verschillende richtingen overziet. Een aardige wind kwam regelmatig van het water; Ik kwam voor dit goed zou zijn om de insecten bij baai te houden. Grote vlek om een tent ook te werpen. Het was perfect behalve de vorige kampeerauto's had weggegaan vrij knoeit. Het afval was helemaal over de plaats en hadden de gedeeltelijk gebrande logboeken over de rand van de brandring gemorst. Het keek als whomever enkel links een dubbele dosis de gouden regel vereiste. Ik begon het schoon te maken. Ik raak in openlucht heel wat critters en dingen in groot dat sommige mensen het storen zouden kunnen vinden, maar voor me, was niets zoals doend walgen zoals wat betreft het resterende voedselafval van vreemdelingen. Goed, veronderstel ik het in de kaarten voor me geen lijsten moet ooit per bus vervoeren? goed. Ik wierp al hun antropologische resten in de brandkuil. Ik was van plan om het allen met mijn recent campfire te branden die avond.
Er moeten sommige embers geweest zijn nog gloeiend in de kuil. Het afval barstte in vlammen. Goed, veronderstel ik ik met dit zal rollen. Ik wierp een paar het programma open de brand en zij begonnen onmiddellijk met behulp van de wind. Ik kan morgen vissen; Ik heb een brand nu aan horloge. Aangezien ik mijn tent opzette, chalked ik omhoog een andere les de harde manier. O.k., ergens in de kleine koepeltent hand ben ik zeker dat het om in de staken zegt te verpletteren eerst alvorens op te richten. Recht, ben ik niet groot op richtingen. Vlak na het krijgen van de polen in de bodemspelden, deed de tent een overtuigende indruk van tumbleweed. Ik ving het na de vierde volledige omwenteling aangezien het in de algemene richting van de bootlancering werd geleid. Keurig sprekend aan het, overhaalde ik het terug naar zijn voorgenomen rusten-plaats.
Hoewel ik niet viste zoals ik van plan was, was het een goede nacht bij kamp. In pavilion dichtbij, was er vrij een familiepicknick die gaat. Somebody's begaafde oom die langs guitar en een gezonde wens wordt gebracht om kinderen te onderwijzen en teens hoe te samen met jaren '50liederen en oude landfavorieten te zingen. Ik moet zeggen het hemels om was te luisteren aangezien ik op de branddans lette. Meer dan nu en dan onderbroken door lawaaierige boot lancering en persoonlijke watercrafts paard-speelt in cove, was deze muziek eenvoudig zich verfrist. Ik kan eindeloos in een brand met niets dan de nachtgeluiden van het hout staren; zo was dit ingestemde met begeleidingsverschijnsel, goed, muziek aan mijn oren. Shells van de pinda gloeiden aangezien ik pelde en hen in de brand gooide. Schokkerig geproeft als? goed ben, het voldoende om te zeggen? PB&JP was op het werk.
Ik zat en las een V.S.- geschiedenisboek. Ik nam een online klasse zodat was er een praktische reden om het boek te barsten. Nochtans, was het werkelijk koel om het DAAR te lezen. Ik bestudeerde over de smerige dingen de nieuwe Amerikanen aan Cherokees op de Sleep van Scheuren deden, en duizenden doodden Engelse route aan Oklahoma (de Indische rug van het Grondgebied toen). Op de een of andere manier dit scheen allen zinvollere zittingsfireside kijkend over water en wat schijn van aard. Ja, ben ik een geek als dat.
Toen de brand onderaan genoeg regelde apart te schoppen en dan om te komen, leidde ik in de tent. Ik las een beetje meer geschiedenis door flitslicht. Dit herinnerde me uit aan sneaky lezing na "lichten" toen ik een jong geitje was. Grappig hoe wij nooit eigenlijk kweken-omhoog. Het duurde niet lang om neigen-weg te beginnen aan. Ik wierp mijn glazen in mijn honkbal GLB, zette het flitslicht uit, en rustte mijn hoofd op het voorlopige hoofdkussen - een sweatshirt. Zie ik wist ik iets vergat.
Zondag Ochtend
Ik wekte aan kerkklokken weergalmend over het meer. Bij eerste gedachte I was het een celtelefoon. Het schijnt dat in het dagelijkse leven geen kwestie wat u doet - incessant en celtelefoons die zijn onontkoombaar bellen chiming. Ik herinnerde me eraan dat ik niet binnen honderd werven van een andere menselijk was, dan de theorie van de kerkklok aannemelijker bewezen. Ik word beter het gaan. Ik ontwaak altijd met een pep-aan-mijn-stap wanneer ik kampeer. Vaak verraden door mijn stijve rug, houd van ik actiebias te hebben. Toch er te vangen vissen zijn en te hebben avonturen. De linkerzijde over rundvlees schokkerig voor ontbijt, een dieetcokes van het koude water in de koeler - hoewel het ijs lang was gegaan - voegde aan mijn de bouwenergie toe. Ik had al visserijtoestel dat in de voorzetel klaar om op aankomst te assembleren wordt gericht. Dan verzamelend een snelle tentscheur beneden en gooiend al het andere in de achterbank, steeg ik onderaan de weg op.
Geleid aan de Rivier van de Drievuldigheid onder de dam van Meer Benbrook, wist ik nog niet of zou het fishable zijn. De schatplichtigen waren hoog, maar misschien gaven zij veel niet onder de dam vrij. Toch waren de dammen voor overstromingsbeheer, recht? Aangezien het geluk het zou hebben, was de Drievuldigheid perfect. Het zonlicht dat door het mammoet de oud-groeieiken weggaan wordt gegoten stelt op de randen voor brasem in de schaduw om te verbergen. Het water werd slechts lichtjes meer bevlekt van de regen en nauwelijks boven normaal niveau. De vissen zagen omhoog eruit. Goed afgedreven poppers. De vissen waren agressief en vaak zichtbaar voor de opbrengst. Het experimenteren met wollige buggers bracht ook aanvallen door vissen dichtbij bedden en grassy eilanden. In de schaduw van logboeken, verborg big'uns. Als ik loodrecht aan hen kon worden en enkel stroomopwaarts gieten, kon ik van het ongeveer zes duim voor hun neus voor een opwindende staking en een strijd ontdoen. Mijn drie-gewicht dat tegen deze saucer-gerangschikte bruten wordt gewerkt. Ik ving vissen tot ik te hongerig om zich in de langere rivier was te bevinden. Misschien kwamen vijftig vissen of meer aan mijn hand en werden vrijgegeven unharmed in de uitgebreide ochtend.
Prachtige tijd die zich in het water bevindt - zijnd een deel van wild iets. Misschien is de Paradox van de Pindakaas en van de Gelei niet alleen op voedsel van toepassing. Niet alleen Proeven de Pindakaas en de Gelei soms als Eerste Rib. Maar zijn de soms rollende heuvels zo goed aangezien de rotsachtige bergen, lokale reproductiekreken zoals alpiene stromen zo mooi zijn, en bijtende bluegills zijn als het opwekken als finicky forel. Daar hebt u het? de Paradox van de Pindakaas en van de Gelei in actie. En aangezien mijn meisjes gaan zijn gegroeid alvorens ik het ken? Ik zal de weinig tijd vergen ik, krijg en van de pindakaas en de gelei geniet.
Scott is een hoofdredacteur en een medewerker aan SouthwestSportsman.com, een website in openlucht gewijd aan het plezier van de grote Amerikaan.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Water Car Pro» Muscle Gaining Secrets
» Winning Lotto Strategies
» Auctions PASS
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
