Het vinden van Uw Geestelijke Sterkte in het Midden van Uw Emotionele Opschudding
Er waren zo vele emoties die ik in 2003 ervoer toen de arts bevestigde ik Kanker van de Borst had; Ik werd overweldigd. Dat was een punt in mijn leven dat om uit in langzame motie scheen te spelen. Ik was in een eeuwige staat van emotionele opschudding. Ik had zodat vele verschillende emoties die, wat van hen ik kon niet me zelfs identificeren dan opduiken.
Er waren vele dagen toen ik door vragen werd gebombardeerd waarvoor ik niet de antwoorden had; en in sommige gevallen, had ik antwoorden maar geen vragen. Ik vond soms als ik door boxer van de wereldklasse in het midden van mijn maag was geslagen; al lucht geklopt=werd= uit me Ik kon niet mijn adem, en voor een weinig vangen terwijl ik dit om mijn werkelijkheid toestond te zijn.
Ik was zeker van mening dat ik gerechtigd was; slecht me. Ik wallowed in mijn zelfmedelijden, mijn woede, mijn frustratie, en mijn zombie - als staat van totale hulpeloosheid - voor een weinig terwijl; maar het spoedig zelfmedelijden, en de woede, en de hulpeloosheid - aan mijn verrassing - werden mijn het likken stok. Ik werd gekwetst door de eigenlijke emoties die me gevoel bevestigd maakten. Ik werd verraden door die zelfde gevoel dat me een betekenis van veiligheid gaf. Ik was een gevangene van al mijn vrees. In werkelijkheid werd ik geestelijk blootgesteld, waren mijn emoties ruw; Ik was kwetsbaar. Ik herinner me denkend, hoe durf kanker binnenval mijn borst? Ik herinner me het denken van niemand in de familie ooit kanker had, zodat hoe ik borstkanker kon krijgen? Ik herinner me proberend om punt te spelden een tijd wanneer ik iets kan doen hebben borstkanker aantrekken. Ik herinner me proberend om te weten te komen waarom een vegetariër, gezondheids bewuste noot borst cancer?any kanker zou krijgen.
Dit was niet verondersteld om aan me te gebeuren; het moest een fout zijn. Zij waren alle wettige, redelijke gedachten en vragen waarvoor ik geen antwoorden had. Ik was doen schrikken, was ik boos, voelde ik vervreemd, was ik trots, werd ik bepaald, was ik in schok, was ik gedeprimeerd, was ik droevig voor me. Ik leed en ik wilde alleen lijden. Ik wilde geen hulp omdat niemand anders begreep. Ik was keihard in mijn inspanningen om iedereen te sluiten wie om me uit de cirkel van mijn tegenstrijdige emoties gaf; zo hield ik al die emoties onder dekking. Ik kon niet het aan iedereen tonen. Ik was stevig in aanwezigheid van adversity?and de druk gehouden bouw, stil.
Ik bereed deze emotionele achtbaan voor wat als een eeuwigheid scheen. Ik was ook doen schrikken (null) (null), geschokt, en verward, trots, boos om voor iedereen op te splitsen, of zo dacht ik.
Één dag, kwam ik aan een emotionele/geestelijke impasse. De druk bouwde op beide niveaus voort, en toen het losbarstte, dit onverwacht deed het. Het deed dit met grote pizzazz.
Ik was al alleen toen het deksel blies. Ik wierp emotionele tantrum. Ik bad en ik dacht ik groot deed tot al hel los brak. Ergens tijdens mijn het bidden, begon ik met God en kanker te redeneren. Dan unknowingly bewoog ik me op het pleiten; Ik was doen schrikken. Ik was zo doen schrikken. Ik kon me nauwelijks bewegen. Ik werd overwonnen door de vrees om te zijn en ravished te sterven een afschuwelijke dood. Ik werd overwonnen door trots van het willen van iedereen niet me zien fysisch afmatte en weg het vernietigen. Ik was heet, was ik gevoeld cold?I die in een massa emotions?I wordt opgesloten kon niet breathe?I begonnen hyper-ventileert. Mijn hoofd spon van al het strijdig zijn, verwarrend emoties die die dag opdoken.
De vrees spoedig werd woede en frustratie. Ik bevond me voor de spiegel van de Opmaker en ik begon een gesprek met Kanker van de Borst - als het was een echte persoon; Ik vond me roepend het DeMon. Ik werd vermoeid van wordt doen schrikken aan het punt van onbeweeglijkheid op alle niveaus. Ik was pissed het verkoos om woonplaats in mijn kleine borst op te zetten. Ik had genoeg gehad; het was tijd om mijn demon onder ogen te zien; tijd om mijn zaken te behandelen. Het was tijd voor kanker om mijn ware binnensterkte te voelen. Ik besliste op dat ogenblik weerstand te bieden - ik me herinner niet zelfs gaand in de douche, maar dat is waar mijn dochter en mijn granddaughter me gillend, vervloekend, vonden en slaand het vullen uit de douchemuren ik een schreeuw had om al het schreeuwen te beëindigen.
Zij allebei kwamen in de douche met me en wij allen hadden samen een goede schreeuw. Wanneer ik stapte uit de douche die dag, bevestigde ik mijn bedoelingen aan kanker - wilt u strijdkanker? Goed, kreeg u nu op uw handen. U kent niet de helft van het. Ik ga uw a** schoppen... en, ik ga het in naam van mijn God doen.
Het was therapeutisch. Het reinigde. Het was zich verfrist.
Na die episode, voelde ik beter dan ik had gevoeld aangezien ik werd? u hebt agressieve borstkanker - nieuws. Ik kon mijn dochters vertellen waarom ik schreeuwde, waarom ik plotseling een recluse was geworden, en waarom ik en op een afstand zo moody was. Ik kon verklaren hoe ik werkelijk voelde - geen houdt versperd. Op de een of andere manier, in het midden van al opschudding vond ik een manier om mijn kwesties van borstkanker te behandelen; niet meer cowering in dark die, niet meer verbergt van de werkelijkheid van mijn situatie, niet meer intimidatie van DeMon. De tijd was voor me gekomen om mijn parameters voor deze ziekte te plaatsen. Ik verwierp reactief voor pro-actieve maatregelen. Ik begon mijn gevoel in mijn dagboeken neer te schrijven.
Ik maakte een lijst van mijn verwachting-wil/behoeften, en ik maakte concrete plannen aan kanker van de nederlaagborst. Ik verving de vrees om te lijden en dood met de wil om te leven het gelukkig productief en gezond leven - vrije kanker.
Ik ben een overlevende van borstkanker. Ik blijf overlevenden schrijven en adviseren over het houden van een positieve houding en het genieten van van alles wat het leven moet aanbieden. Mastectomy is niet het eind van onze wereld... de verspreiding van kanker kan zijn en ik geloof echt dat een positieve houding helpt. Ik heb mijn levenskwaliteit rug geëist en ondanks alle bijwerkingen van de behandelingen van Chemo en van de Straling, Neuropathie en Vertigo, ben ik zo sexy en zo trillend aangezien ik wil zijn. Ik moet aanpassingen op een dagelijkse basis maken maar ik ben nog hier in leven... en nu het leven vrije kanker. Ik schopte het uiteinde van borstkanker en u kunt zeker doen. Herinner me - de beste bescherming is vroege opsporing. Gezette kanker daarin is plaats onder God en onder u en beweging vooruit op geloof zeker in de belofte dat van de God hij aan uw hulp zal komen als u vraagt. Ik ben het leven bewijs van het.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Tattoo Me Now!» Turbulence Training.. is Amazing
» Acne Free In 3 Days
» Master Cleanse Secrets 10 Day Di
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
