Hoe vaak het kind gerapporteerd wordt seksuele misbruik?
Niet bijna zo vaak aangezien zou het moeten. De meeste slachtoffers van het kindmisbruik melden nooit de misdaad of krijgen hulp in komst aan grepen met dit leven-veranderend trauma. Zij bewegen zich in volwassenheid met een gebroken hart en een lage zelfachting. Veel wangedrag en acteren kunnen uit aan een incident worden gevonden dat voorkwam wat kind voelen verward verliet, verraden en boos.
In een poging om aan de verwarrende werkelijkheid het hoofd te bieden van wat aan hen is gebeurd, ontwikkelen vele kinderen overlevingsvaardigheden of gedrag die hen aan dekmantel zullen helpen wat zij werkelijk voelen. De families, de vrienden en de maatschappij zien en beoordelen soms het probleemgedrag wanneer het eigenlijk een symptoom van de interne pijn is die nooit is gericht.
Het aantal rapporten is toenemend elk jaar toe te schrijven aan verplichte rapporteringswetten, beter openbaar onderwijs en grotere openbare voorlichting van het probleem. In de loop van de laatste 30 jaar hebben vele zeer belangrijke ontwikkelingen in wetshandhaving het gemakkelijker gemaakt om slachtoffers en hun families te behandelen met beter begrip, makend het voor hen gemakkelijker vooruit te komen en om hulp te vragen.
In het Onderzoek van het Fonds van de Commonwealth van de Gezondheid van AdolescentieMeisjes, vonden zij dat van seksueel misbruikte kinderen in rangen vijf door twaalf, 48% van de jongens en 29% van de meisjes niemand over misbruik-niet zelfs vriend of sibling hadden verteld. Als inderdaad, het seksuele misbruik aan één in vier kinderen gebeurt, nog worden slechts 1.8 gevallen gemeld per 1.000 kinderen u waarom moet benieuwd zijn.
De gemeenschappelijkste redenen die door slachtoffers voor het melden van deze misdaden niet aan autoriteiten worden gegeven:
1. Zij vinden niemand hen zal geloven, aangezien de dader hen herhaaldelijk heeft verteld.
2. Zij worden zo verbruikt met zelf-schuld en schande dat het aan hen gebeurde.
3. Een ouder of een andere volwassene geloven hen, maar willen geen buitenpartijen impliceren. Zij vinden het een privé-aangelegenheid is en zij zo het kind vanaf het individu dat hen kwetste enkel zullen houden, zodat niet de de familieeenheid of gemeenschap zullen storen.
4. Het kind of de familie zijn bang van represaille van de aanvaller.
Er zijn altijd hoop en hulp voor terugwinning:
Zelfs als uw kind of u een besluit niet nam het bij het tijdmisbruik gebeurde melden, te controleren gelieve de middelen in rug van mijn boek: Bewust, misbruiken Assertative maar bang-Beschermt Uw Kinderen niet tegen Geslacht en het Vinden van geen Hulp als het is voorgekomen. Ik heb bijna 100 middelen voor hulp omvat. Er zijn zodat vele verschillende methodes en technieken om u te helpen beter inzicht helen en verkrijgen van wat aan u of uw kind is gebeurd. Niemand verdient om aan pijnlijk geheugen te lijden. Helend is mogelijk geen kwestie hoe lang geleden het misbruik plaatsvond. Er is hulp, overwinnen de beschikbare begeleiding en de hulpmiddelen om zowel slachtoffers als daders bij te staan pijnlijke pasts en verheugen zich op een toekomstig hoogtepunt van hoop en belofte.
Elke staat heeft een kind-bescherming agentschap dat voor het onderzoeken van seksueel-misbruikklachten verantwoordelijk is. Om het even welk incident, of verondersteld incident, zou aan dit agentschap en aan de politie moeten worden gemeld. Ga met het kind en onthoud me dan van het spreken over het incident voor mensen die werkelijk niet te hoeven het te weten. Wanneer u het aan de politie meldt, vraag om een ambtenaar die bij het behandelen van kinderen wordt opgeleid en vraag om een privé plaats om de situatie te bespreken. De kinderen zijn gewoonlijk een klein beetje meer open met iemand wie hen niet aan de dader herinnert. Het verblijf met uw kind en steunt hem/haar aangezien zij vragen beantwoorden.
Wat indien een ouder:
Vertel hen opnieuw en opnieuw, dat zij niet schuldig zijn. Herhaal dat het de baan van volwassenen is om kinderen te beschermen, gekwetst hen niet. Stel hen gerust dat u gelooft hen en hun inspanningen zult steunen en die van de politie in het zien dit nooit aan een ander kind gebeurt. De meeste overtreders vallen meer dan één kind lastig; vooral in gevallen van bloedschande. Het breken van de stilte en het melden van de dader aan de autoriteiten of een vertrouwde op volwassene zullen andere kinderen beschermen. Ben zeker uw kind te vertellen het moed vergt uit te spreken wanneer de dingen verkeerd zijn, en u bent trots van hen voor vooruit het stappen.
ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚© Judy H. Wright, de Opvoeder van de Ouder en Adviseur PBS - www.ArtichokePress.com
Dit artikel is geschreven door Judy H. Wright, een ouderopvoeder en een adviseur PBS. U zult een volledige lijst van boeken, tele-klassen vinden, en workshops die in www.ArtichokePress.com worden vermeld. U hebt toestemming om het artikel te gebruiken dat het volledige krediet wordt gegeven aan auteur verstrekt. Zij kan bij 406-549-9813 of JudyWright@ArtichokePress.com worden gecontacteerd
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Rocket Spanish!» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
