Mijn zonen inzet
Een van de meest moeilijke strijd in het leven van een ouder is de strijd die ontstaat wanneer de ouder is een poging om hun kind veilig en het kind probeert te houden is het verkennen van de wereld en vinden hun plaats in, Vaak niet in de veiligste manner.A bespreking van Inside Out kan niet plaatsvinden zonder dat ik ze een aantal van mijn eigen persoonlijke worstelingen met het concept. Vandaag is het een van die dagen. Ik heb net vernomen dat mijn negentien-jarige zoon kreeg zijn inzet orders. Hij is net afgestudeerd aan de Nationale Garde basisopleiding vorige week en in minder dan twee maanden, is zijn Guard-eenheid wordt ingezet voor de zes maanden van de opleiding en vervolgens naar Irak voor een year.Anyway, mijn zoon heeft een beslissing redelijk vroeg dat hij wilde het leger te voegen. Dit was voor mij een verrassing, omdat ik geloofde dat over het algemeen jonge mannen en vrouwen voeren de militairen die hebben een soort van rol model in het leger. Aangezien er niemand in mijn familie of mijn man, die was in de militaire, geloofde ik mijn kinderen niet zou hebben de neiging voor militaire dienst. Mijn zoon begon te praten over het feit dat een sniper voor de mariniers op rond de leeftijd van zestien. Stel je voor mijn angst, denkend aan hem in gevaarlijke situaties wanneer ik doorgebracht had zijn hele leven geprobeerd om hem veilig te houden --- meestal veilig voor zichzelf als hij heeft een heel het nemen van risico personality.Being een goede Inside Out moeder, wist ik dat beter dan om te proberen hem te praten wat hij echt wilde, maar ik had stiekem gehoopt dat tegen de tijd dat hij oud genoeg was om het leger te voegen, zou hij "kom tot bezinning." Nu wil ik hier zeggen dat ik volledig achter onze troepen. Ik weet dat er dappere mannen en vrouwen zetten hun leven op het spel voor onze veiligheid en het ideaal van vrijheid in de wereld, maar als de meeste moeders betrekking kan hebben, dat is OK voor andere kinderen, maar niet de mijne! Ik ben goed op de hoogte van het egoïsme van die positie, maar het is wat het is.Over tijd, mijn zoon en ik had enkele discussies over zijn toekomst plannen. Hij groeide op in het platteland van Pennsylvania en was de jacht met zijn vader uit de tijd dat hij drie was. Hij heeft een natuurlijke aanleg voor de schietvaardigheid. Hij is ongelooflijk moedig en houdt van een goede fysieke uitdaging. Met alle van deze attributen, weet ik dat hij klinkt als een poster boy voor militaire dienst. Toch, als zijn moeder, ik hoopte dat hij zou zijn mind.I veranderen geloven dat hij maakte een concessie aan mij toen, net vóór zijn achttiende verjaardag, hij besloot aan te sluiten bij de Nationale Garde, in tegenstelling tot de mariniers. Een deel van zijn redenering was dat hij wilde geld voor universiteit, maar een ander deel naar mijn mening was dat hij zojuist was op zoek om zichzelf te bewijzen als een man. Ik slaakte een kleine zucht van opluchting te denken dat hij zou worden veiliger in de wacht. Hij zou zijn weekend per maand en twee weken te doen in de zomer en hebben te reageren op situaties in de VS die de gewapende dienst interventie. Was ik ooit verkeerd --- kwam de oorlog in Irak. Ik ben er niet van maken hier geen uitspraken over de effectiviteit van deze oorlog. Ik weet niet of we zijn er als gevolg van massavernietigingswapens, terrorisme of olie velden. Ik weet alleen dat jonge dienst van onze provincie mannen en vrouwen worden voorgoed veranderd door hun ervaringen daar en ik ben bang voor mijn child.Today, mijn zoon vertelde mij met huiver dat hij zijn orders en zullen vertrekken binnenkort voor achttien maanden. Hij lijkt een beetje angstig maar ook opgewonden. Dit is wat hij is opgeleid om te doen. Ik ben erg trots op de jonge man die hij geworden is, maar ik ben bang voor de mogelijke vertakkingen. Hoe kan hij terug van het bestaan van dezelfde persoon die ik nu weet, of nog erger, wat als hij gewond is of gedood daar? Dit alles gaat door mijn hoofd als ik zit te schrijven, maar ik weet dat ik moet hem steunen. Ik wil hem niet verlaten, het gevoel dat ik niet achter hem 110%. Wat ik echt wil is dat de oorlog voorbij, om dit te zijn van een fout te krijgen voor zijn eenheid stateside inzet, maar iets voor mijn kind om te worden verzonden naar Irak als infanterist in de frontlinies van de gevechten. Echter, met behulp van Inside Out te denken, heb ik eerst willen vragen, wat in mijn macht en controle? Ik ben niet van plan te veranderen aan het feit dat mijn zoon gaat naar Irak. Zelfs als het binnen mijn macht ligt om dit te doen, dan zou hij niet willen zijn duty.So negeren, het enige wat nog op te richten die is hoe kan ik de persoon die ik wil zijn in deze situatie dat ik niet kan controle worden of wijzigen. Wat zijn mijn prioriteiten? Mijn eerste prioriteit is om mijn zoon laten weten hoe erg trots op hem dat ik ben en dat ik de steun van zijn beslissingen. Immers, het is zijn leven om te doen wat hem goed dunkt. Ik heb mijn deel gedaan door hem te houden veilig deze 19 jaar. Nu is het zijn beurt om te beslissen hoe hij zal leven en ik wil de man die hij is geworden ondersteunen. Ten tweede, ik wil niet dat hij te maken over hoe ik ben het beheren, terwijl hij weg is. En tot slot, wil ik hem om te weten dat ik van hem houd en zullen bidden voor zijn veiligheid elke dag. Dit zijn allemaal dingen binnen mijn controle. Hoe zal ik het doen? Ik vind dat als ik voor een bijzonder moeilijke situatie geconfronteerd ben, probeer ik te kijken naar de positieven in. In deze situatie zijn er veel. Mijn zoon is opgegroeid en vechten voor iets waarin hij gelooft. Hij is de ontwikkeling van beginselen dat als richtsnoer kan zijn gedrag de rest van zijn leven. Zijn wezen in Irak kan helpen bij het redden van de levens van anderen. Het zal echt testen zijn relatie met zijn vriendin bij het bepalen of ze echt begaan zijn met elkaar. En als ik laat me denken aan het ergste geval scenario, dat hem daar te worden gedood, ik ben gekomen om mezelf eraan herinneren dat hij zijn overleden doet iets wat hij echt wilde doen, in tegenstelling tot een leven lang, onvervuld leven vol van spijt. Als het gaat om , zal ik in staat zijn om te beweren dat de houding en positie? Ik weet het niet, maar ik weet wel dat je aandacht op Inside Out denken zal mij helpen bij het beheer van zowel mijn zorgen en mijn verdriet, als je merkt dat je necessary.If in een soortgelijke situatie, en zoekt naar manieren om geestelijk gezond te blijven of alleen de steun van anderen te gaan door het hetzelfde, bezoek www.TheRelationshipCenter.biz en onze kalender voor de komende teleclasses, chats en controleer workshops.Kim Olver is een erkende professionele adviseur en een leven / relatie coach. Ze helpt mensen benutten hun persoonlijke kracht door het leven van binnen naar buiten, richten hun tijd en energie aan alleen die dingen ze kunnen controleren. Ze helpt ook mensen verbeteren van de kwaliteit van hun relaties met de belangrijke mensen in hun leven. Voor meer informatie over Kim haar website te bezoeken op http://www.TheRelationshipCenter.biz
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Rocket Spanish!» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
