Zo, is het Ding... Wij oogsten Wat wij zaaien
Zo, is het ding? wij oogsten wat wij zaaien.
Een paar weken geleden, mijn dochters en ik plantte sommige zaden. Het was een pretproject samen te doen omdat het het graven in het vuil impliceerde en spreken over hoe de installaties groeien, plus de zon op onze gezichten warm was. Het was een perfecte dag. Ik zou niet zeer verrast geweest zijn als de zaden helemaal niet waren ontsproten, aangezien de projecten als dit één Jane zeer enthousiast maken, en you'd denkt de zaden breekbaarder zijn dan haar behandeling zou wijzen op. Om te vermelden niet dat I'd waarschijnlijk die pakketten zaden in mijn bureaulade bijna twee jaar -- dat niet goed voor zaden ook niet had. Maar toen wij werden beëindigd, hadden wij achtenveertig kleine containers potting grond en hoop, en een zeer aardig geheugen van een warme dag.
Natuurlijk, bracht ik de volgende drie weken door mompelend onder mijn adem aangezien ik al die stop containers in en uit het huis sinds wij aren't voorbij het bevriezende weer droeg. Maar toen, over een week geleden, merkten wij op dat onze kleine zaden de kleinste en breekbaarste installaties waren ontsproten. Het scheen wonderbaar aan de jonge geitjes, en eerlijk gezegd, aan me, ook. Het is vreemd genoeg troostend om te denken dat als wij zaden in goede grond planten en wij hen tegen de koude beschermen en wij ervoor zorgen zij veel zonlicht hebben, zullen de meesten van hen ontspruiten. In het midden van al onzekerheid in de wereld, is het een aardige herinnering van de groei en vernieuwing.
Zo dan, nog voordeel halend uit wat mooi weer, meisjes en ik ging de eenden bij het grote openbare park dichtbij ons huis voeden. Daarna, beslisten wij over deze grote voetbalgebieden te lopen om een regeling van grote stenen te zien die soms als amphitheater dient.
Goed, ging Ana het lopen van start. Ik liet haar voor een beetje gaan omdat ik hoe goed weet het volledig-uit over een grote ruimte voelt in werking stellen. Jane kon niet omhoog houden, niettemin, en in geen tijd was Ana te ver voor ons en zou niet aan mijn vraag luisteren. Spoedig beklom zij op die grote rotsen. Daar waren een mens met het grote hond lopen los en de hond gespelde Ana in een spleet? hij beet haar niet maar het vreselijk kon geweest zijn en ik zou niet aan haar op tijd gekregen hebben. Ik heb nooit zo hulpeloos gevoeld. De man ging me over en vroeg met dit ' welk soort een moeder u ' stemt IS, "is dat uw klein meisje omhoog op die rotsen?" (ik was te gek om het recht van de leibandwet dan ter sprake te brengen.)
In elk geval, kon ik geen Ana ertoe brengen om neer uit de rotsen te komen en toen begon Jane te beklimmen en toen ik haar tot plukte verlaag haar, zo hard schopte zij me dat ik haar -- niet herhaaldelijk, maar één schok schudde. En toen begon ik te schreeuwen omdat ik niet kon geloven dat ik tot dusver was gegaan dat ik mijn kind in woede raakte. Ik ben nog diep beschaamd van mij. Omdat, natuurlijk, ik niet werkelijk zelfs boos met JANE was.
Het was een afschuwelijk eind aan wat een prachtige dag kon geweest zijn. Ik hield het denken aan alle vreselijke dingen die aan Ana zouden kunnen gebeurd zijn. Zij kon van die rotsen gevallen zijn. Die mens kon één of ander kind geweest zijn molester. Die hond kon haar aangevallen hebben.
Toen ik kalmeerde en de jonge geitjes terug in de auto en iedereen het tegengehouden schreeuwen kreeg, begon ik om benieuwd te zijn of was mijn reactie te extreem. Ben ik ben te paranoïde over de veiligheid van mijn kinderen? IS de wereld een gevaarlijkere plaats dan toen ik groeide? Omdat ik me kan herinneren opstijgend op mijn blauwe fiets (met banaanzetel en een grote vlag) en enkel blijvend gegaan al dag. Ik was niet dat veel ouder dan Ana nu is. Ik kwam naar huis voor maaltijd en band-hulp, maar ik speelde helemaal over onze buurt, zoals alle andere jonge geitjes, en niemand gaf het ooit een tweede gedachte. Ik zou over aan die rotsen gelopen hebben om hen te onderzoeken, ook.
De media schijnen die buitensporig op de slechte dingen worden geconcentreerd die aan jonge geitjes en weirdoes daar gebeuren wie hen tot slachtoffer maken. Ik denk wij ouders door om elk risico antwoorden te proberen te vermijden -- elke situatie -- die meest minst gevaarlijk zou kunnen zijn. Ik liet zelden mijn kinderen uit mijn gezicht tenzij zij veilig binnen de grensgebieden van ons huis of op school zijn. Ik vind als ik zeg, "zorgvuldig ben!" ongeveer zeshonderd keer per dag. Ik heb me gehoord mijn preemptively kinderen vertel, "loop niet met schaar" toen zij geen bedoeling hadden om dit hoe dan ook te doen.
Ik moet benieuwd zijn wat dit aan mijn jonge geitjes doet. Wij spreken aan zo jong hen nu over "vreemder gevaar" en "Goede Aanraking, Slechte Aanraking." Dan verklaren wij dingen zoals oorlog en terrorisme en racisme. Wij vullen hen in autozetels en fietshelmen op tegen ongevallen en zij houden onze handen over straten en in parkerenpartijen. Wij hebben hen onderwezen dat zij veilige holding onze handen zijn maar wat ongeveer wanneer wij niet daar zijn? Zullen onze kinderen van hun schaduwen bang groeien?
Ik geloof dat de kinderen vertrouwen door uitdagingen te ontmoeten en hen te overwinnen, en soms bouwen die betekenen dat zij weg van de aapstaven vallen. Maar wat het netto- effect is als wij hen nooit wegens de vrees laten beklimmen om te vallen? Creëren wij een wereldhoogtepunt van vrees voor hen? Ik kwam over een artikel door Ernest E. Allen, voorzitter en CEO van het Nationale Centrum voor het Missen en exploiteerde Kinderen genoemd "Houdend de Brandkast van Kinderen: Retoriek versus Werkelijkheid." (http://ojjdp.ncjrs.org/jjjournal/jjjournal598/safe.html) het is een horrifyingly feitelijk artikel over kindabductie en lastigvallen. Enkel aangezien ik een beslissing nam om wat grote terrarium te bouwen om mijn kinderen voor de rest van hun leven binnen te houden, las ik dit: De "families van Amerika hebben levend in vrees niet nodig, maar de ouders moeten volledig over de gevaren worden geïnformeerd hun kinderen en de meest efficiënte manieren onder ogen zien om hen op te leiden en hen te bewaken van kwaad. De sleutel tot kindveiligheid is mededeling."
Het ding is? Ik wil mijn kinderen niet als slachtoffers maar zelfs nog meer voelen dan dat, ik hen niet ooit de slachtoffers van BE wil. Het is enkel zo moeilijk om hen op voor te bereiden hoe te slechte mensen te behandelen zonder een vrees voor IEDEREEN te creëren. Ik weet hoeveel voorzichtigheid genoeg is en hoeveel niet teveel is maar ik spreek aan mijn jonge geitjes over potentiële gevaren EN potentieel goed. Ik werk bij het creëren van geen atmosfeer vrees. Omdat, weet u het, de wereld eigenlijk meer goed is dan slecht. De mensen zijn meestal goed.
Soms, misschien moeten wij vertrouwen op dat alhoewel wij hen niet kunnen beschermen elke enige tweede, onze jonge geitjes o.k. gaan zijn. Misschien zijn onze kinderen sterker dan wij, enkel als die kleine zaden denken. Als wij hen een positief en warm milieu geven en wij voor de grote gevaren (als het bevriezen van weer en pedofielen) letten op, moeten wij enkel op geloof gaan dat zij zullen bloeien. Zelfs als het betekent latend hen sommige risico's nemen.
Omdat als wij hen in de bureaulade houden, zij nooit een kans zullen worden tot bloei te komen.
Om aan dit vrije e-mailbulletin in te tekenen of af te melden, e-mail naar barb@sothethingis.com verzenden. (Uw adres zal niet gebruikt worden voor een ander doel.) Als u deze kolom zou willen door:sturen, gelieve te doen dit in al zijn onderdelen. Het onthaal van de terugkoppeling. De achter kwesties kunnen bij http://www.sothethingis.com worden gevonden.
(c) Barbara Cooper 2003
Ongeveer de Auteur
Barbara Cooper is de zo geroepen moeder van Ana (bijna vijf) en Orkaan Jane (28 maanden) en deze wekelijkse kolom, ", het ding is...". Zij leeft in Austin, Texas en zij heeft het gaan heel wat basilicum hebben dit jaar.
bjm@jump.net
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
