Beautiful Day Blues
De enorme lichtbol domineert het aqua kristallijne achtergrond van haar eigen maken, overstromingen haar stralen op alles hieronder. De hemel zonder een enkele wolk schijnt zo leeg als ik voel en het strand ziet eruit als een dorre woestijn, gegoten onvermoeibaar door wind en brandende hitte. Ik zie mezelf boven op een Arabische kameel, versmacht van dorst, het overschrijden van een onverzoenlijk reeks van eindeloze duinen, tot een en vaststelling van de volgende, geen rijm of reden, alleen de neus van de dier voor me.As ik loop, ik vind mijn voeten aangetrokken tot de intensivering van schelpen. Ik vind kraken onder mijn voetzolen en vraag me af wat trekt mij aan vernietiging. Geen echte winst, slechts een geknetter en een paar knalt onder mijn Reeboks. Hmmmm.The half bedekt glanzende Coors licht kan in contrast met de saaie anonieme versie die ligt ernaast, ongetwijfeld aangespoeld. Een half opgegeten vis kop zit naast een enorme kwal uiteraard uit in een wereld veel te ondiep voor haar overleving. Hij zwaait zijn laatste momenten van het leven met elk zwemwater golf die push it links naar rechts als het bakt in de zon. Doorweekte gele kunststof, afgedankte sigarettenpeuken, zelfs een vuile luier dat voor een kort moment dat ik koesteren de gedachte van aantrekt. Normaal gesproken zou ik hebben. Niet today.Walk, lopen, crunch, crunch, meer gebroken schelpen. Ik pak een driehoekige oranje stuk dat me doet denken aan tand van een haai, lopen met mijn vingers langs de randen om haar scherpe punt en houd prikken mijn index in sommige verwrongen idee van martyrdom.I blik over het strand op een eenzame visser zijn lijnen te controleren. Wat doet hij zien op deze spectaculaire dag? Is hij aandacht besteden aan iets naast zijn aas aan de haak? Is de sereniteit te helpen zijn zoektocht naar betekenis of gewoon van hem leiden tot Bud Bud? Ik verlang naar de ogen van mijn kinderen, de wonderlijke ijver dat zou vinden magie in de beat up strooien hoed, het begraven geel lint of een stok meer dan twee meter lang, een instant dirigent wand of een speer of een trompet of een telescoop. Welke visie zouden ze kunnen doen aan mijn gezicht? Zou ik schuur dit somber voorgevoel dat kleeft aan mij als een oversized sweatshirt trok te snel uit de droger, vochtig, zwaar, met een vreemd, onherkenbaar, onaangename geur? Maar de meeuw en de oeverloper stoeien in de branding, pikken stukjes uit het natte zand, bob hun hoofden op en neer en jagen de golven. De majestueuze pelikanen Swoop langs de kust als prehistorische roofdieren slechts een voet boven het oppervlak. De pijl vliegt heen en weer, licht en opstijgen, nooit in rust voor meer dan een ogenblik. De Labrador jaagt een tennisbal. Het kind waggelt het natte haar tenen. De witte haren Snowbird Stoops voor het verzamelen van een zand dollar. Een krab gluurt uit zijn gat alleen terug te trekken in again.Me, loop ik crunch en schelpen, wandelen en crunch schelpen, een geval van prachtige dag blues? That's A View From The Ridge ... Over De AuthorAuthor Ridgely Goldsborough nodigt u zich abonneren op The Daily Column, een hart gevoeld verzameling van verhalen die inspireren hoop en moed. Gelieve doen dit op www.aviewfromtheridge.com.ridge @ aviewfromtheridge.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
