Uit de as
De man plofte neer op zijn stoel, maximes defeated.His vader beet op zijn oren en zeurde hem als moe kerst jingles. "Geen pijn, geen winst. No Guts, No Glory. Geen risico geen beloning. Gotta 'betalen om te spelen. Je hebt nooit weten totdat je het proberen. "On en on.He zat, verdoofd, in een semi-trance, half comateus, half verdoofd, met weerkaatsing van spijt en teleurstelling onderbroken door een incidentele angst spike.He kon niet geloven dat papa was bijna verdwenen vijf years.It leek gisteren dat ze zouden verzamelen over de veranda aan de achterkant overwinningen, huilen over de nederlagen en lachen both.Dad altijd geleverd de perfecte lijn te vieren, de achtersteven aanmoediging, de stem van de wijsheid die ergernis van de man overstegen over de onverstoorbare houding dat ongeacht glimlachte, winnen of verliezen, regen of zon, dag of nacht. "Ik moet dit alleen een gezicht," dacht hij, geslagen met een mix van terreur en sadness.As als hij wist how.A vertrouwd verlamming bekroop hem als een langzaam bewegende schaduw, onopgemerkt, het toevoegen van duisternis in kleine, onmerkbare stappen totdat alle licht geblokkeerd is, hield hem gebonden aan zijn geschiedenis, gevangene van zijn doubt.His ogen hing, zijn handen vielen slap, zong zijn nek naar voren, lusteloos en zwaar. "Je bent gewoon bang," bulderde de stem in zijn hoofd. "IT'S NOT REAL," het verder, "nooit, nooit was. Je weet wel beter." schrok wakker, de man liet zijn onderdrukte glimlach door te komen. "Ja, pap, 'zei hij tot uitdrukking," herinner ik me. Niets te vrezen, maar de angst zelf. Eenvoudig te zeggen, niet zo gemakkelijk te doen, vooral nadat je kont overhandigd aan u op een schotel-weer. "Toch bleef de grijns, joeg een aantal van de spinnenwebben." Grappig hoe angst werkt ", mijmerde de man, op basis van herinneringen. 'Bevriest ons in nietsdoen, ontkent krachtige lessen, wordt afgesloten onze creatieve sap. "Al deze en nog veel meer, had hij bantered eindelijk op de veranda over? Ongezoete ijsthee en vet, gezouten Heinz pretzels in een grote bruine box.He wilde hij had een nu. "Storingen komen en gaan-deel van het leven, 'Pa gepredikt. "Zelfde als triomfen. Niet het feit dat u sets terug, zoon, alleen de angst van mislukking." De man moeite om het begrip van toepassing zijn op vandaag nog eens geslagen, geslagen en moe, een ruimte waarin het verlangen om te stoppen en verpakken het in hof hield in vol ornaat, dus veel narren en wannabes interrupties hun eigen loserisms, taunts en gejoel. "Told you so-moeten luisteren-bail terwijl u nog kan-een echte baan te krijgen-Nyah, Nyah, Nyah, Nyah?" "Alleen de angst voor mislukking?" Dad's mandaat. "That's all it is." De man worstelde in zijn geest. "Ik heb niet veel tijd en dus wat. Ik zou slagen op de volgende. Verzuim is niet zo erg, tenzij het me nooit vallen in beginnen." De man keek de kamer rond, alsof het beeld toveren van zijn vader, een onwillekeurige huivering kabbelend langs zijn ruggengraat. "Ik weet het, ik weet het, 'sprak hij hardop. "Soms duurt slechts me een minuut." Hij duwde zichzelf rechtop, pakte zijn kin en zijn vaste blik op de foto op de schoorsteenmantel. "Ik weet het, 'herhaalde hij. 'Ik weet het. "That's A View From The Ridge ... Over De AuthorAuthor Ridgely Goldsborough nodigt u zich abonneren op The Daily Column, een hart voelde verzameling van verhalen die inspireren hoop en moed. Gelieve doen dit op www.aviewfromtheridge.com.ridge @ aviewfromtheridge.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
