Mijn Moeders tuinieren
Ik houd van over het Vastberaden Leven met anderen en aandeel te spreken hoe het mijn leven wordt beïnvloed. Maar soms wanneer ik aan het deel over het doen van krijg wat u nodig hebt om mijn glans van luisteraarsogen over te doen en ik het weet heb ik hen verloren. Ik krijg de reactie dat het niet als veel "pret" schijnt om uw doel te vinden en te doen wat u moet doen. In feite, klinkt het eerder Calvinistic. Het klinkt als het trudging bergop in de regen met uw neer hoofd? vergeetachtig aan uw omgeving.
"Waar de vreugde?", eens gevraagd iemand. "Wat over pret en het hebben van een goede tijd?".
Ik wist nooit werkelijk het hoe te antwoorden behalve om mijn luisteraar te verzekeren dat ik heel wat pret heb en ik geniet van krijgend mijn doel verwezenlijkt. Tot dusver ben ik niet zeer overtuigend geweest.
Volgende tijd zal ik hen over de tuin van mijn moeder vertellen.
Het was in het Noorden van Engeland waar ik groeide. Het waarschijnlijk was niet bijzonder mooi door objectieve normen maar het was Hemel aan me. Zodra de temperatuur uit uit de stormloop van jaren '50i'd in de korte Engelse zomer beklom en een sprei op het gras werpt. Wij waren op de Kust zodat werden de wolken altijd fantastically gevormd en snel bewegend en ik zou op mijn rug omhoog bekijkend hen en dagdromen liggen. Als wij gelukkig waren en onze timing juist was konden wij tan soms worden zolang wij over zich vaak het omkeren bedachtzaam waren. Een grote fout in de Engelse Zomer moest aan één kant looien en you'd veronderstellen doet de andere kant de volgende dag. Onveranderlijk zou dat de laatste zonnige dag voor maanden zijn en uw huid zou gestreept rood zijn, bruin en wit als een Napolitaans roomijs. Altijd, ook, in de Zomer was er de onvermijdelijke draagstoel die van puppies rond rolt van welke mutt wij tegelijkertijd hadden.
Als één enkele ouder, meestal werkte mijn moeder. Toen zij was ik een latchkeyjong geitje. Toen zij tussen banen was die ik heb gehouden van doorbrengend tijd met haar in de tuin. Zij kan gemist hebben schoonmakend het huis sommige dagen maar zij veronachtzaamde nooit haar tuin. Zij durft niet. Wij hadden de groenten nodig.
Zij had aardbeien, blackcurrants, kruisbessen en rabarber geplant. Onze groenten waren aardappels, natuurlijk, kolen, sla, moesten de wortelen en al wortel veggies u door de lange winter krijgen. Wij hadden ook bloemen. Er waren hydrangea, haar gewaardeerde rozen en een wilde, bloeiende lilac boom. Maar het was de groenten gewaardeerd wij de meesten.
Ik hield van de Zomers toen wij naar huis samen waren. Als baby van de familie bracht ik veel van mijn tijd met haar door. Terwijl mijn broer en zuster van het doen van welk waren tieners ook in het Noorden van Engeland in de jaren '60 mijn moeder deden en ik traipse uit aan de tuin 's morgens en verblijf daar tot het vallen van de avond.
Omdat wij tot dusver het Noorden waren was het licht tot 10 "o" klok bij nacht. Het avondlicht had een dunne, duidelijke kwaliteit aan het. Elke avond uit kwamen de sterren terwijl de hemel nog licht was. Ik kon niet verondersteld hebben dat ik één dag levend in een deel van de wereld waar dit niet zou gebeuren.
Wij hadden altijd een oude transisterradio met ons. Wij werkten, grotendeels, in harmonie en stilte. Wij luisterden aan BBC al lange dag. Elke middag waren er een orginal de rangschikkingen van één uurspel toen van schrijvers uit de klassieke oudheid zoals Grote Verwachtingen of Les Miserables die u verlieten hangend van van dag tot dag. Er was het Uur van de Vrouw, tonen de eindeloze quiz en de komedie en, natuurlijk, de Schutters "- een dagelijks verhaal van landmensen."
Wij zouden onze manier onderaan de rijen van kolen wieden, die aangezien wij gingen luchten. De grond was rijk en dark en het zou nooit aan ons voorgekomen zijn om het te bevruchten. Achter het kijken ben ik wat benieuwd wij daar al dag deden. Daar niet dat kon veel werfwerk te doen geweest zijn? maar maakten wij het op de een of andere manier het laatst tot ver in de avond. Soms trekt we'd wat rabarber en mijn moeder zou het in het huis nemen en zou het met wat honing en kaneel sudderen tot het een geurige puree was en we'd het warm met roomijs eet.
Vorige week was ik ziek. Ik overwoog onveranderlijk ziekte om een karaktertekort maar dit keer te zijn ik volledig zonder energie was. Mijn lichaam nam geen onzin en waarschuwde me duidelijk dat het niet mijn huis kon schoonmaken; maak mijn het schrijven uiterste termijnen EN doe het virus van de hand. Ik besliste aan mijn bed voor een volledige dag te nemen en het tijd te geven om zijn ding te doen. Het regende de gehele dag? het staarteind van een moesson-als systeem eigenaardig aan Californië. Doorgaans, heb ik een grote mening van snow-capped bergen. Maar deze dag kon ik nauwelijks aan het eind van mijn tuin zien die en grijs al dag nevelig was. Het lucht verzachte geluid dat tot mijn gevoel van het zijn bijdraagt cocooned.
Ook zelfs vermoeid om te lezen, verscheen ik de hitte en bracht mijn laptop aan bed. Deze dagen kunt u BBC radio levend over Internet stromen. En ik. Ik burrowed neer voor zover ik en afgedreven in en uit slaap als gespeeld radio kon. Ik luisterde aan een spel over een vrouwen Victorian privé detective en ontdekte een nieuwe satirical radioblog. Er waren ook quizzen en de komedie toont van mijn kinderjaren die in die merkwaardig Britse vaudeville stijl worden gespeeld. Ik sluimerde en luisterde als geheugen van mijn kinderjarenzomers die over me worden gewassen. Ik kon de seringen bijna ruiken.
De volgende dag was droog en duidelijk. Bored met het liggen in bed al dag was ik dankbaar voor actie. De rest had goed me gedaan. Het kwam aan me voor dat ik zinnig was geweest en precies gedaan wat ik moest doen. Mijn doel was geweest om te rusten te helen. I'd verwezenlijkte dat. Het kwam ook aan me voor dat de radio zuiver genoegen was geweest dat ik bovenop mijn doel voor had gebracht aanin lagen.
Ik realiseerde, dan, dat de ontdekking en de implementatie van doel niet alleen een eind aan zich maar ook een stichting waren waarop ik acties en gevoel en, ja, pret kon toevoegen die mijn eigen leven konden verrijken en anderen voeden. Het was het tegengestelde van mijn inspanningen om het extra, kunstmatige lijden weg te pellen aan het onvermijdelijke lijden van het dagelijkse leven. Veronderstel drijf een auto zo vele jaren in omgekeerde slechts te vinden om dat u een voorwaarts toestel ook hebt! Wat een wereld van kans openstelt.
Mijn moeder hield van haar tuin en cultiveerde het omdat dat wat zij moest doen. Wij hadden de groenten nodig. Zij kweekte hen. Zij moest. Zij moest niet geduldig haar weinig meisje tonen hoe te om een ongedisciplineerde roze-borstel te snoeien noch hoe te om de gevoelige wilde aardbeien te plukken zonder hen te verpletteren. Deze taken die zij zich veel liefs ertoe om heeft verbonden om ons te plakken aan elkaar en me te voorzien van geheugen genoeg voor een leven? zeker genoeg één lange en regenachtige dag in Californië.
Mary Rosendale is een Holistic Bus, een schrijver en trotse Mama van het "Geconstrueerde Leven". Bezoek haar virtuele zelf bij http://www.TheConstructedLife.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
