Verduisterd (engel)
Wordt opgeheven in een huishouden zonder een moeder of een vader kan voor een jong meisje traumatisch zijn. Als niemand genoeg om u geeft om in uw leven te komen "te beëindigen of" begeleiding aan te bieden waar uw weg verlaten ouder (s), u een verloren ziel is.
Zoals ik in de Lessen van het Leven van mijn verhaalzenobia vermeldde, overleed mijn moeder toen ik een jong meisje van twaalf en jammer genoeg was, kende ik nooit mijn papa. Mijn moeder wist dat haar ziekte eind was daarom, gezien de tijd dat zij had weggegaan, zij zou verklaren alles daar voor mijn zuster en I over het leven met grondig nauwkeurigheid en detail te kennen was. Dientengevolge, groeide ik gebruikelijk aan het hebben van een situatie of "laten-me" verhaal dat op de zelfde manier wordt verduidelijkt. Ik wilde verhalen of weerslag die aan me van het beginnen worden naverteld te beëindigen. Men kon niets aan de verbeelding verlaten. Als u iets uit verliet kon u uw bodemdollar, vraag wedden I'd u over het in het midden van uw het storytelling en you'd hebt geen keus dan en het verhaal te herhalen PRECIES terug te gaan aangezien het opende.
Kort na mijn overgegaane mom begon mijn zuster met haar eerste het dateren verhouding met een kerel die over de straat leefde. Zij was in liefde en had weinig aan geen tijd om met een lastige gawky jongere zuster te besteden. Zo vond ik niet alleen ik verloren mijn mom had, verloor ik ook mijn zuster. Tijdens dit keer, werd ik zeer observant en verzamelde mijn eigen adviezen en optellingen over het leven en situaties aangezien best ik kon.
Mijn zuster en ik leefde met onze tante. Zij werkte tijdens de nachten en toen zij niet werkte, sliep zij tijdens de dag terwijl ik op school was. Onze programma's stonden geen veel tijd voor haar toe aan ouder. Was het hebben van mijn moeder of zuster niet rond om vragen te beantwoorden of het "levens" omstandigheden te verklaren aan me een harde pil voor me om te slikken, maar uiteindelijk kon ik het neer dwingen.
Ik was oud over 16-jaren en ik voelde altijd alsof een "Engel" over me lette op. Ik herinner me eens, terwijl mijn moeder mijn zuster voorbereidde en I voor haar dood die zij ons "heeft verteld als ik kon terugkomen ik nooit zou kwetsen één van beiden van u". Vandaar, voelde ik altijd alsof zij ergens een oog, soort van het begeleiden van me tijdens mijn tijden van verwarring en onzekerheid hield aangezien ik rijpte.
Buiten het medeweten van me was er een "Engel die" op me let en me tutelage geeft en me machtigt om altijd mijn situaties als optimist te bekijken zoals zich verzetten aan de pessimist. Mijn "Engel" onderwees me het belang om een goed onderwijs en de betekenis te hebben van het leren van een vaardigheid. Hij onderwees me het gewicht van het uitputten van elk van MIJN middelen EERST, alvorens ik rond voor hulp van zij rummaged die niet gaven. MIJN Engel liet me nooit te ver vanaf hem aan het punt van het worden afdrijven uitdagend aan de kennis die hij probeerde om op me te informeren.
Wanneer I'd in het huis na "het hangen uit" voor het betere deel van een avond komt, zoals de tieners vaak, zou hij me altijd op de een of andere manier in een gesprek van substantie trekken. Ik kon niet alleen waltz in het huis, mijn hellos, en mosey in mijn ruimte zeggen.
"Hoe uw dag?" was he'd vraagt me terwijl ik in medio-stap was, of "vertel me wat hebt gedaan u al avond", of (dit één was mijn favoriet), "wie u die uit met al dag hangen?" waren
Ik realiseerde toen ik een ouder werd dat deze vragen relevant waren om een interpersoonlijke verhouding met uw kind te vestigen. Meer kennen wij in termen van wat onze kinderen wanneer zij vanaf huis zijn doen, minder moet waarschijnlijk onze kinderen betrokken worden bij lastige situaties. Het was waar toen en ik ben zeker het nu waarder is.
Talloze tijden mijn "Engel" en ik zou in de keuken bij het huis zitten van mijn tante en hij zou met me definitieve verhalen over ZIJN leven en ervaringen delen. Hij zou me een scenario geven dat me ertoe aan zou zetten om zijn verhaal te denken en te vertellen met MIJN bepaalde situatie.
Het verbaasde me altijd hoe deze mens die op de buitenkant schijnbaar de verschijning van het zijn een stille gelegde rug gent gaf, levend kwam waar ik betrokken was. Hij must've op de een of andere manier geweten dat ik zonder fundamenteel losgemaakt was om me te begeleiden. Hij besloot dat hij de persoon ging zijn die ging voortzetten waar mijn weg verlaten mom. Onveranderlijk hield hij me gewonden binnen.
Aan deze dag heeft hij nooit aan me toegegeven dat hij besliste de baan te voltooien die mijn mom begon. Ik werkelijk denk dat hij zich bewust is van wat hij voor me deed en geen hoe zijn het storytelling mijn leven beïnvloedde. Ik dacht hij aan deze conclusie kwam omdat hij voor me constant beschikbaar was. Hij had altijd tijd om aan de kwestie te luisteren ik door ging. Als ik een slechte ervaring in school had, zouden wij nooit enkel over het "spreken", zouden wij het incident in ernstig detail ontrafelen. Daarna, zou ik hem verlaten voelend alsof ik scherper of scherp was omdat hij me altijd stof tot nadenken gaf. Deze besprekingen met mijn "Engel" gaven me een verschillende hoek waarin om mijn situatie en leven te bekijken.
Aangezien volwassen ik besteedde enthralled vele jaren met mijn leven en ik riep niet zo vaak aangezien ik zou moeten. Nochtans, wanneer ik op hem riep om een emotioneel traumatische situatie te delen die ik verdroeg, waar om zich te vormen, overtuigde hij me dat ik vanaf dat inherente sterker en bedachtzaam zou moeten komen. Wanneer ik me zou betwijfelen, wilde hij niet dat horen of zien. Hij vertelde me nooit dat hij niet het horen of wilde zien, maar baseerde op zijn dialoog met me, werden mijn verdenkingen bevestigd.
Hij zou niet voor ME regelen die minder voor MIJ compromitteert. Zijn mededelingen waren ALTIJD aanmoedigend, motiverend, positief en inspirerend. Ik kon een bespreking met mijn "Engel" NOOIT hebben, de bespreking, en mening OOIT verlaten die omstandigheid het zelfde!
Er waren tijden toen ik omhoog op mij wilde slaan; verteld hem het negativisme dat ik over mij voelde, of zelfs deelde de het van mening verschillen opmerkingen anderen over me zouden menen. Hij zou me altijd terug naar de kern nemen van wie ik als jonge vrouw was, die me eraan herinnert wat werkelijk van belang was. Hij vertelde me dat ik de gevolgtrekking van iemand anders van me nooit zou moeten laten dicteren hoe ik me bekeek. Mijn "Engel" was de eerste, geen niet de eerste, de ENIGE persoon die me de ware betekenis van zelf-BEELD onderwees en hoe belangrijk voor de rest van mijn leven zal zijn.
Zo vele jaren die ik voor een broer yearned. Was altijd van mening dat als ik één had, niemand me omdat ik kon aan hem zou kwetsen lopen en hij zou op de een of andere manier om het even welke situatie verdraaglijk maken. Wegens de talrijke verhalen mijn "Engel" die met me wordt gedeeld terwijl het rondhangen van de keukenlijst van mijn tante, werd ik gemachtigd om mijn eigen situaties te behandelen. Niet meer ik yearn voor een broer. Niet meer voelde ik alsof ik IEMAND ANDERS wenste om mijn leven beter te maken. Mijn "Engel" als resultaat van zijn verhalen klaarblijkelijk zonder betekenis, onschuldige, overhandigde me zelf-met een waarde van terwijl het tonen van me hoe te om mijn aspiraties gallantly te begrijpen en hen te overschrijden. Aspiraties die onproductief zijn aangezien ik dit verhaal schrijf!
Mijn "Engel" gaf me nooit geld noch kocht hij buitensporige kleren voor me. NOOIT! Maar wat hij me gaf was/is meer dan al geld in Fort Knox de moeite waard. HIJ GAF VAN ZICH!! Unselfishly, chivalrously, aanbiedend de verplichting en de nabijheid die ik desperately tijdens mijn vormende jaren nodig had.
De god geeft ons zelden wat wij WILLEN, maar hij geeft ons ALTIJD wat wij NODIG HEBBEN. Niet is het eigenaardig hoe men kan vragen om of iets zo slecht, wanneer vaak tijden willen alles wat u werkelijk juist bent vóór u NODIG HEBT? Ik werd zo in beslag genomen met mijn leven, dat zo met het proberen wordt geabsorbeerd om een resolutie aan mijn problemen te vinden. Ik werd zo vastgelopen van het gewicht van mijn gesel met mijn bestaan dat mijn gamma van visie verduisterd werd. Soms is duidelijk nooit duidelijk genoeg. Alles had ik in termen van begeleiding, steun, liefde nodig en het vertrouwen, moest daar voor me in één pakket omhelzen. Tot wat een effect één persoon!! kan maken
De zenuw van me om een broer!! te willen Elk van dit keer, Elk van deze lange, lange, lange jaren, had ik reeds EXCTLLY wat in HEM werd vereist. Mijn broer, mijn neef, en mijn "Engel". Voorts mijn VRIEND. Ik moest enkel mijn ogen openen wijd genoeg om te voorzien wat ik/had in hem hebben.
Wegens mijn neef en verhalen die hij deelde, gekoppeld aan de steun dat hij me heeft gegeven, vandaag kan ik zeggen mijn leven goed is. Ik weet het me vrij heeft genomen enkele ogenblikken om op te merken wat hij voor me, maar beter laat dan nooit net heeft gedaan? U machtigde me. Mijn hart is vrije last en mijn zielglimlachen!
TOT SLOT is mijn leven ontspannen en nonviolent premie. Één persoon KAN een verschil maken en het verschil is/was u.
Dank Cuz! Dit is lange achterstallig. Ik HOUD van U?.!!
(c) 2005 door C. V. Harris. Alle voorgebe*houde rechten.
C.V. Harris is een schrijver die in New Jersey leeft dat hartstocht voor het uitdrukken van het gevoel van liefde is, kunnen de zorg en de triomf zijn zowel onderhoudend evenals het motiveren. Mej. Harris werkt momenteel aan haar Gedenkschrift. Bezoek haar Blog bij http://www.onewriterwriting.blogspot.com, of verstuur haar bij onewriterwriting@hotmail.com met de elektronische post.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
