Kies Geluk
Het is een mooie de lentedag in Beverly Hills, Californië. Ik bekijk uit mijn venster iepbomen in volledig blad en rozen in volledige bloei, en denk over de mensen die me hielpen krijgen waar ik vandaag ben.
Het teken Johnson was het soort kerel sommige mensen houden van te haten. Hij was altijd in een grote stemming en had altijd positief iets te zeggen. Toen hij u zag, nam hij enthousiast een hoge vlucht, "Hello, mijn vriend!" Toen u hem vroeg hoe hij was, schreeuwde hij bijna, "ik ben bovenop de wereld!" Ik werd soms een weinig geverward door zijn lawaaierige exuberance, maar ik was blij hij mijn vriend was.
Het teken was een unieke arbeider bij de Mijn van het Koper van de Zijsprong Phelps in mijn geboortestad van Ajo, Arizona. De mijnwerkers volgden rond hem. Wegens zijn houding, was hij een natuurlijke motivator. Als één van de kerels een slechte dag had, moest het Teken daar hem helpen de heldere kant van om het even welke situatie zien. Zodra ik hem herinner die één van de mensen neemt aan de bank met hem na het werk. I leerde later dat het Teken persoonlijk meer dan de helft zijn controle om had gegeven te helpen dat de mens de medische rekeningen van zijn familie behandelt. Het was niet het eerste keer Teken had gedaan dit. Velen konden aan zijn grootmoedigheid getuigen.
En die waren taaie tijden voor kopermijnwerkers in de jaren '70 slechts een verlaten decennium alvorens de mijn zou sluiten, en Ajo zou een spookstad worden
Merk Johnson en ik werkte in de smeltoven- OVEN. Heet genoeg om goud te smelten. Heet genoeg om uw shoes?it te smelten was Hel.
Maakte de positieve benadering van het teken van het leven me nieuwsgierig, zodat één dag vroeg ik hem, "ik krijg het niet! Iedereen bromt en klaagt over het harde werk, de hitte, en de lage lonen. Iedereen maar u. Niemand kan een positieve persoon zijn al tijd. Hoe doet u het?"
Het teken had een snel antwoord, en omhoog een snellere glimlach, "Elke ochtend I kielzog en zegt aan mij, ' Teken, vandaag hebt u twee keuzen. U kunt verkiezen om in een goede stemming te zijn of u kunt verkiezen om in een slechte stemming te zijn.' Trek aan, verkies ik om in een goede stemming te zijn. Elke keer slecht gebeurt iets, kan ik verkiezen een slachtoffer te zijn of ik kan verkiezen om van het te leren. Trek aan, verkies ik om van het te leren. Telkens als iemand aan me komt die klaagt, kan ik verkiezen om hun het klagen goed te keuren of ik kan op de positieve kant van het leven wijzen. Trek aan, kies ik de positieve kant van het leven."
"Ja, net, is het niet gemakkelijk dat," ik protesteerde.
"Ja, is het," bovengenoemd Teken. Het "leven is allen over keuzen. Elke situatie is een keus. U kiest hoe u aan elke situatie reageert. U kiest hoe de mensen uw stemming zullen beïnvloeden. U verkiest om in een goede stemming of slechte stemming te zijn. De bodemlijn: het is uw keus hoe u het levende leven."
Mijn baan in de mijnen dat de zomer uitdagend was. Ik was slechts 19 jaar oud na allen. Ik moest naar huis voor de zomer proberen om genoeg geld voor mijn tweedejaarsstudentjaar bij de Staat van Arizona te maken.
Uitdaging? Dat is een belangrijk understatement. Mijn taak: aan schop vanaf de bovenkant van de OVEN het metaalroet dat op het dak zou opbouwen. Het nam een schop en een industriële sterkte stofzuiger om het werk te doen. Het dreigen van het leven? Yep!
Die OVEN moest schoon zijn of het zou kunnen instorten. Wij werkten in bemanningen van tweepersoonsteams. Voor veiligheid, bonden wij houten platforms onder onze schoenen vast. Aangezien wij werkten hielden wij een oog op onze platforms, en als zij begonnen te roken, sprongen wij van de OVEN vóór onze schoenen gevangen brand. De bovenkant van de OVEN was heetst, omdat de hitte toeneemt. Ik nam kwalijk toen het Teken werd overgebracht naar het HUIS van ijs. Hij ging in de koelste plaats in Arizona tijdens die infernal zomer werken. Waarom niet me? Hij had nu één van de aardigste banen u in die vurige Hel kon krijgen genoemd een kopermijn. Waarom niet me?
De verandering van dingen. De mijnwerkers gingen op staking. Het teken kwam aan me in grote nood. Het was de eerste keer I'd ooit gezien hem om te verstoren. "Trek aan," hij zei, "ik moet werken. Ik ga moeten een korst zijn. Ik heb een familie om te voeden. Mijn vrouw Becky is 8 maanden zwanger." Taai besluit. Het taaist.
In Ajo, was een onschuldig kind van een korst eens ontsproten aan dood. Talloos zijn de brutale verhalen ik van hoe kan herinneren aan de korsten streng werden geslagen, werden verlamd of voor hun besluit werden gedood om de piketlijn te kruisen. Het teken had nergens te draaien. Mijnbouw van het koper was de enige industrie in die stad 100 mijlen van beschaving. Hij had geen geld, geen geld naar reis te verplaatsen. Droevig, steunde ik hem in zijn besluit. Wat kon anders ik doen?
De volgende dag was lelijk. Honderden boze mijnwerkers stelden aan taunt, jeer op en protesteren de weinig korsten die om verschenen te werken. Het teken hing zijn hoofd in schande aangezien hij door de piketlijn in een bedrijfvrachtwagen met bewapende escortes dreef. Het besluit te werken was fataal. Maar niet wegens de mijnwerkers ' haat van korsten. Het teken werd mijn baan toegewezen om de bovenkant van de OVEN schoon te maken. Zelfde I'd werkte op slechts voordien dagen. Die dag, getuigen zag de instorting van de OVEN, en mijn vriendenteken werd onmiddellijk verast.
Dood van het teken had een belangrijke invloed op me. Het kon mijn leven geweest zijn dat door die OVEN werd genomen. Ik was een jong geitje, en ik kwetste. Het meest het ergst van allen, voelde ik schuldig voor het kwalijk nemen van zijn tijd op de Algemene Vergadering van het Ijs. Ik voelde schuldig voor niet altijd het instemmen van met zijn positieve vooruitzichten. Maar nu was hij gegaan. Zijn familie was fatherless. Omdat zijn laatste werk dat van een korst was, werd hij geteld als tijdelijke werkkracht, en de familie verloor al zijn voordelen. Het was een tragedie ik niet kon behandelen. De brand van die oven brandde binnen mijn darm. Ik moest mijn woede, mijn schuld, en mijn droefheid en pijn in positief iets veranderen. Ik overdacht upbeat filosofie van het Teken en besloot dat ik hem door zich als hem te zijn, en op het goed in mijn leven kon het best eren te concentreren.
Onderwees untimely dood van het teken me een waardevolle les. Het leven is kort. Niemand kan zeggen wanneer wij zullen worden geroepen om het Grote Avontuur te nemen. Elke dag van ons leven is kostbaar. Het teken was 100% recht. Elke dag is een keus. U en u beslist alleen welk soort dag u zult hebben. U kunt gelukkig of droevig verkiezen te zijn, houdend van of hateful. De verlichting is allen over keus. Welke keus gaat u vandaag maken? Herinner mijn vriendenteken deze week en maak gelukkig de keus te zijn.
Ongeveer de Auteur
Dr. Donald mede Schnell - opgericht met Marilyn Diamond van Pasvorm voor het Leven, het Geestelijke het Trainen van het Dieet van Java Programma, dat duizenden omzet. Het Nieuwe Geestelijke Dieet, Ongelooflijke Waarde, Één bij Één het trainen het Verbazen vloeit voort. http://www.SpiritualJava.com of e-mail: Donald@spiritualJava.com.
Donald Schnell is de auteur van de Initiatie. Vrij Motievenbulletin, het Gezoem http://www.spiritualjava.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
